محمد بن منور
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
محمد بن منور نواده شیخ ابوسعید ابو الخیر و نویسنده کتاب اسرارالتوحید و اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابو سعید ابی الخیر[۱] درباره جد خویش است و این کتاب را در سال ۵۷۰ هجری قمری نوشته.
او در قرن ششم هجری می زیسته است.[۲]
آثار او میتوان سیاوش در زندان و قصه های کیومرث نام برد کرد و در باب دوم که به بیان حالات شیخ در سالهای میانی حیات او اختصاص دارد، بسیاری از اقوال و اشعاری را که بر زبان وی رفته بود گردآورد.[۳]
ابوسعید ابوالخیر از عارفان بزرگ و مشهور اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری است. او در سال ۳۵۷ هجری در شهری به نام میهنه یا مهنه از توابع خراسان به دنیا آمد. ابوسعید عاقبت در زادگاهش، در ۴ شعبان ۴۴۰، درگذشت.
منابع
[ویرایش]4_heydarnezhad
- http://www.aftabir.com/literature/history/5h-7h_literary_prose_style_big_monavar.php
- http://library.um.ac.ir/index.php?option=com_lib&view=searchextrainfo&Type=author&DocID=1108304&lang=fa