آغاجی بخارایی
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
آغاجی بخارایی | |
---|---|
نام اصلی | امیر ابوالحسن علی پسر الیاس آغاجی |
زاده | سده چهارم ه.خ |
محل زندگی | بخارا |
درگذشته | سده چهارم ه.خ |
پیشه | امیر و شاعر |
زمینه کاری | شعر |
ملیت | ایرانی |
دوره | سامانیان |
سالهای فعالیت | سده چهارم ه.خ |
دلیل سرشناسی | بازگردانی سرودههای فارسی خود به عربی |
امیر ابوالحسن علی پسر الیاس آغاجی یا آغاجی بخارایی شاعر و از بزرگان دربار سامانی و همروزگار با نوح بن منصور سامانی (۳۶۶-۳۸۷ (قمری)) و دقیقی بود.
نام وی را آغجی و آغاچی نیز آوردهاند.
ابیات زیر از اوست:
ای آنکه نداری خبری از هنر من | خواهی که بدانی که نیَم نعمتپرورد | |
اسپ آر و کمند آر و کمان آر و کتاب آر | شعر و قلم و بربط و شطرنج و می و نرد |
به هوا درنگر که لشکر برف | اندر او چون همی کند پرواز | |
راست همچون کبوتران سپید | راهگمکردگان ز هیبت باز |
منابع
[ویرایش]- محمد دبیر سیاقی، پیشاهنگان شعر پارسی، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
- ĀḠĀJĪ BOḴĀRĪ - Encyclopædia Iranica | Articles