پرش به محتوا

حشمت بدخشانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محتشم‌علی‌خان حشمت بدخشانی (درگذشتهٔ شاه‌جهان‌آباد ۱۱۶۳) شاعر پارسی‌گوی تاجیک‌تبار سدهٔ ۱۲ است.[۱]

زندگی

[ویرایش]

اصل وی از بدخشان بود. در شاه‌جهان‌آباد متولد شد و همان‌جا نشو و نما یافت. میرمحتشم از شاگردان افضل ثابت و عبدالرضا متین اصفهانی و خان آرزو و دیگر فصحای زمانه بود. «دیوان» اشعار وی قریب به هفت‌هزار بیت است.[۲]

نمونه شعر

[ویرایش]

رباعی زیر از محتشم‌علی‌خان حشمت بدخشانی است:[۳]

آئینه به بزم دل‌گشای تو رسدای جان نگاه
هم شانه به زلف مشک‌سای تو رسدما را چه گناه
ما خاک شویم و سرمه منظور افتدداغیم ز رشک
دل خون شود و حنا به پای تو رسدسبحان‌الله

پی‌نوشت

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • محدث‌زاده، حسین؛ عباسی، حبیب‌الله (۱۳۸۴). مینا احمدیان، ویراستار. اثرآفرینان: زندگی‌نامهٔ نام‌آوران فرهنگی ایران (از آغاز تا ۱۳۰۰ شمسی) (ویراست ۲). تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی. شابک ۹۶۴-۶۲۷۸-۲۹-۹. از پارامتر ناشناخته |به کوشش= صرف‌نظر شد (کمک)
  • گودرزی، فرامرز (۱۳۵۳). «نظری به مستزاد در شعر فارسی». ماهنامهٔ هنر و مردم (۱۴۰ و ۱۴۱): ۳۶-۴۲. از پارامتر ناشناخته |ماه= صرف‌نظر شد (کمک)