حکاک مرغزی
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
حَکّاکِ مَرغزی یا حکاک مروزی[۱] شاعر ایرانی در نیمه دوم سده چهارم هجری است. شعرهایش بیشتر در قالب هزل بودند و از این رو لقب حکّاک یافت.[۲]
نمونه شعر
[ویرایش]نمونهای از هزل او در زیر میآید:
گر بخواهی که تو را پنبه بفخمند همی | من ببایم که یکی فلخم دارم کاری |
منابع
[ویرایش]- ↑ شادی اسدآبادی، ملهب بن محمد. مجمل التواریخ و القصص. ص. ۳۲۷.
- ↑ «معنی حکاک مرغزی | لغت نامه دهخدا». پارسی ویکی. دریافتشده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۹.