پرش به محتوا

بشار مرغزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بَشّار مَرغزی شاعر پارسی‌گوی سده چهارم هجری است که قصیده خمریه شیوایی گفته‌است. او نخستین شاعری است که پس از رودکی قصیده خمریه گفته‌است و می‌نماید این اثر او بر خمریات منوچهری اثرگذار بوده‌باشد.

قصیده خمریه او در کتاب مونس‌الاحرار محمد بن بدر جاجرمی که در ۷۴۱ (هجری) نوشته‌شده آمده‌است و اینک بخشی از آن:

رَز را خدای از قِبلِ شادی آفریدشادی و خرمی ز رز آمد همی پدید
از جوهر لطایف محض آفرید رزآن‌کو جهان و خلق جهان را بیافرید
از رز بُوَد طعام و هم از رز بُوَد شراباز رز بُوَدت نُقل و هم از رز بود نبید
شادی فُرُخت و خرمی آن کس که رز فُرُختشادی خرید و خرمی آن کس که رز خرید…

منابع

[ویرایش]