پرش به محتوا

انجمن ادبی شمع سوخته

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
در این عکس برخی از بنیانگذاران انجمن ادبی شمع سوخته حضور دارند، از راست به چپ: هوشنگ ابتهاج، سیاوش کسرایی، نیما یوشیج، احمد شاملو، مرتضی کیوان
به گفته هوشنگ ابتهاج این نگاره در خانه سیاوش کسرایی وهنگام نشستن آنها زیر کرسی گرفته شده است.[۱]

انجمن ادبی شمع سوخته انجمنی ادبی بود که در اوایل دهه ۱۳۳۰ در تهران تشکیل شد. بنیانگذاران آن که از پیشگامان شعر نو فارسی بودند عبارتند از: نیما یوشیج، مرتضی کیوان، هوشنگ ابتهاج (سایه)، احمد شاملو، سیاوش کسرایی، مهدی اخوان ثالث.[۲]

این انجمن چند سال پس از خروج متفقین از ایران که فضایی نسبتا آزاد سیاسی را به خود دیده بود تشکیل شد و از همین رو در در کنای فعالیت ادبی گاهی گفتگو های سیاسی و آزادی خواهانه در این انجمن شکل می‌گرفت.

انجمن ادبی شمع سوخته را می‌توان نخستین انجمن ادبی شعر نو فارسی نامید.[۲]

در آغاز قرن چهاردهم که نقدهای فراوانی به شکل و برگزاری انجمن های در این روزگار وارد است شمع سوخته در تاریخ ادبی ایران جایگاه ویژه ای دارد.[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. «شعر، موسیقی، سیاست و زندگی به روایت سایه؛ «اصلا مرگ وجود ندارد»». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۹ مرداد ۱۴۰۱.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «مروری بر شکل‌گیری انجمن ادبی شمع سوخته». tarna.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۴.
  3. «۱۰۰ دست نوشته از نیما یوشیج منتشر شد». tarna.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۴.