انجمن ادبی شمع سوخته
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
انجمن ادبی شمع سوخته انجمنی ادبی بود که در اوایل دهه ۱۳۳۰ در تهران تشکیل شد. بنیانگذاران آن که از پیشگامان شعر نو فارسی بودند عبارتند از: نیما یوشیج، مرتضی کیوان، هوشنگ ابتهاج (سایه)، احمد شاملو، سیاوش کسرایی، مهدی اخوان ثالث.[۲]
این انجمن چند سال پس از خروج متفقین از ایران که فضایی نسبتا آزاد سیاسی را به خود دیده بود تشکیل شد و از همین رو در در کنای فعالیت ادبی گاهی گفتگو های سیاسی و آزادی خواهانه در این انجمن شکل میگرفت.
انجمن ادبی شمع سوخته را میتوان نخستین انجمن ادبی شعر نو فارسی نامید.[۲]
در آغاز قرن چهاردهم که نقدهای فراوانی به شکل و برگزاری انجمن های در این روزگار وارد است شمع سوخته در تاریخ ادبی ایران جایگاه ویژه ای دارد.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ «شعر، موسیقی، سیاست و زندگی به روایت سایه؛ «اصلا مرگ وجود ندارد»». بیبیسی فارسی. ۱۹ مرداد ۱۴۰۱.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «مروری بر شکلگیری انجمن ادبی شمع سوخته». tarna.ir. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۴.
- ↑ «۱۰۰ دست نوشته از نیما یوشیج منتشر شد». tarna.ir. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۴.
شعرها |
|
---|---|
دفترهای شعر |
|
آثار منثور |
|
آثار دربارهٔ نیما |
|
آثار هنری اقتباسی |
|
شعرها | |
---|---|
دفترهای شعر | |
تحقیق و تصحیح و بازسرایی و سخنرانی | |
فیلمنامهها | |
مرتبط | |
مجلهنگاری | |
دربارهٔ شاملو | |
این یک مقالهٔ خرد است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |
ردههای پنهان: