پرش به محتوا

شهاب ترشیزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خیابانی با نام شهاب ترشیزی در کاشمر

میرزا عبدالله شهاب ترشیزی پسر میرزا حبیب‌الله؛ معروف به شهاب ترشیزی نام شاعر طنزگوی مشهور ایرانی در سدهٔ دوازدهم قمری در دورهٔ زندیه و اوایل دورهٔ قاجار است که در ترشیز (کاشمر کنونی) متولد شد.[۱][۲] وی بر اثر بد رفتاری‌های حاکم ترشیز یعنی مصطفی‌قلی‌خان از دودمان میش‌مست؛ ترشیز را به قصد شیراز ترک کرد و سپس چندسالی در سلطان‌آباد (اراک کنونی) به سر برد و در سال ۱۱۹۷ اندکی پس از مرگ کریم خان زند از راه اصفهان به خراسان و سپس ترشیز بازمی‌گردد.

نمونه اشعار

[ویرایش]

وی برای توصیف زادگاه و خاندانش چنین می‌گوید:[۳]

حبذا خاکی که چون من گوهری را معدن استمرحبا بومی که چون من بلبلی را گلشن است

همچنین در این باره می‌گوید:

مرا مسکن اصل ترشیز بوددر آن جایگه عزتی نیز بود
پدر بر پدر جمله از دیرگاههمه صاحب منصب و عزوجاه

پانویس

[ویرایش]
  1. «گزیده طنز «شهاب ترشیزی» با مقدمه ابوالفضل زرویی نصرآباد به چاپ رسید». خبرگزاری فارس. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۲۳.
  2. «مرور گزیده طنز شهاب ترشیزی در یک کتاب». دنیای اقتصاد. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۲۳.
  3. «شایسته ونیکوست که در موردشاعر، منجم، نقاش، خطاط ….. شهرستان بردسکن هرچند مختصر بدانیم». پایگاه خبری قاصد. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۲۳. مقدار |dead-url=dead نامعتبر (کمک)

منابع

[ویرایش]
  • محمدرضا خسروی (۱۳۷۶تاریخ کاشمر، مشهد: موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی، شابک ۹۶۴-۴۳۴-۰۰۷-۸
  • ایرج سعادتمند توندری (۱۳۸۴ترشیز ۱ - (نگاهی به تاریخ و جغرافیای شهرستان کاشمر)، مشهد: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی ضریح آفتاب