شهاب ترشیزی
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
میرزا عبدالله شهاب ترشیزی پسر میرزا حبیبالله؛ معروف به شهاب ترشیزی نام شاعر طنزگوی مشهور ایرانی در سدهٔ دوازدهم قمری در دورهٔ زندیه و اوایل دورهٔ قاجار است که در ترشیز (کاشمر کنونی) متولد شد.[۱][۲] وی بر اثر بد رفتاریهای حاکم ترشیز یعنی مصطفیقلیخان از دودمان میشمست؛ ترشیز را به قصد شیراز ترک کرد و سپس چندسالی در سلطانآباد (اراک کنونی) به سر برد و در سال ۱۱۹۷ اندکی پس از مرگ کریم خان زند از راه اصفهان به خراسان و سپس ترشیز بازمیگردد.
نمونه اشعار
[ویرایش]وی برای توصیف زادگاه و خاندانش چنین میگوید:[۳]
حبذا خاکی که چون من گوهری را معدن است | مرحبا بومی که چون من بلبلی را گلشن است | |
همچنین در این باره میگوید:
مرا مسکن اصل ترشیز بود | در آن جایگه عزتی نیز بود | |
پدر بر پدر جمله از دیرگاه | همه صاحب منصب و عزوجاه |
پانویس
[ویرایش]- ↑ «گزیده طنز «شهاب ترشیزی» با مقدمه ابوالفضل زرویی نصرآباد به چاپ رسید». خبرگزاری فارس. دریافتشده در ۸ اوت ۲۰۲۳.
- ↑ «مرور گزیده طنز شهاب ترشیزی در یک کتاب». دنیای اقتصاد. دریافتشده در ۸ اوت ۲۰۲۳.
- ↑ «شایسته ونیکوست که در موردشاعر، منجم، نقاش، خطاط ….. شهرستان بردسکن هرچند مختصر بدانیم». پایگاه خبری قاصد. بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۲۳. دریافتشده در ۸ اوت ۲۰۲۳. مقدار
|dead-url=dead
نامعتبر (کمک)
منابع
[ویرایش]- محمدرضا خسروی (۱۳۷۶)، تاریخ کاشمر، مشهد: موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی، شابک ۹۶۴-۴۳۴-۰۰۷-۸
- ایرج سعادتمند توندری (۱۳۸۴)، ترشیز ۱ - (نگاهی به تاریخ و جغرافیای شهرستان کاشمر)، مشهد: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی ضریح آفتاب
تاریخ | ||
---|---|---|
استحکامات | ||
افسانهها | ||
امروزه بخشی از: | ||
شهرها | ||
بخشها |
| |
دهستانها | ||
جاذبههای گردشگری |
| |
فرهنگ و هنر | ||
حکام | ||
دودمانها | ||
رودها | ||
آبشارها | ||
آبگرمهای معدنی | ||
کوهها و غارها | ||
درهها و دهانهها | ||
کویرها و کفهها | ||
درختان و جنگلها | ||
اندیسها | ||
گسلها | ||
مناطق تحت حفاظت | ||
حوادث | ||
حوزههای انتخابی | ||
شهرداریها | ||
سینماها | ||
مراکز آموزش عالی | ||
بیمارستانها | ||
پارکها | ||
سدها | ||
فرودگاهها | ||
شهرکهای صنعتی | ||
سوغات | ||
مشاهیر | ||
فهرستها | ||