Ռազմիկ Դավոյան

Ռազմիկ Դավոյան
Ծնվել է	հուլիսի 3, 1940(1940-07-03)[1][2]
Ծննդավայր	Մեծ Պարնի, Համամլուի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2]
Վախճանվել է	հունվարի 11, 2022(2022-01-11)[3] (81 տարեկան)
Վախճանի վայր	Հայաստան
Մասնագիտություն	բանաստեղծ, հասարակական գործիչ և քաղաքական գործիչ
Ազգություն	հայ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Կրթություն	Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան (1964)[1]
Անդամակցություն	Համազգային և ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Կուսակցություն	ՀՅԴ
Աշխատավայր	Գրական թերթ[1], Գիտություն և տեխնիկա, Սփյուռքահայության հետ մշակութային կապի կոմիտե և ՀԳՄ[2]
Պարգևներ	ՀԽՍՀ պետական մրցանակ Հայաստանի պետական մրցանակ Սուրբ Սահակ-Սուրբ Մեսրոպ շքանշան և Երևանի պատվավոր քաղաքացի
Ռազմիկ Դավոյան Վիքիքաղվածքում
Ռազմիկ Դավոյան Վիքիդարանում
Razmik Davoyan Վիքիպահեստում

Ռազմիկ Նիկողոսի Դավոյան (հուլիսի 3, 1940(1940-07-03)^[1][2], Մեծ Պարնի, Համամլուի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ^[1][2] - հունվարի 11, 2022(2022-01-11)^[3], Հայաստան), հայ բանաստեղծ, հասարակական գործիչ։ Հայաստանի լենինյան կոմերիտմիության դափնեկիր (1971), ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1964 թվականից։

Տարրական կրթությունն ստացել է Մեծ Պարնի գյուղում։ 1949 թվականին ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Լենինական, ուր ավարտել է միջնակարգ դպրոցը։ 1958 թվականին ավարտել է Լենինականի բժշկական ուսումնարանը բուժակի մասնագիտությամբ։ 1959-1964 թվականներին սովորել է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան Հայկական պետական մանկավարժական ինստիտուտի պատմալեզվագրական ֆակուլտետում։

1958-1959 թվականներին աշխատել է Լենինականում։ Ուսմանը զուգընթաց աշխատել է «Գիտություն և տեխնիկա» ամսագրի հիմնադիր խմբագրությունում, որպես մարդաբանության և բժշկության բաժնի վարիչ։ Զուգահեռ աշխատել է նաև «Գրական թերթի» խմբագրությունում, որպես սրբագրիչ։ 1965 թվականից վարել է «Գրական թերթի» պոեզիայի և արձակի բաժինը։ 1970 թվականից աշխատել է Սփյուռքահայության հետ մշակութային կապի կոմիտեի մամուլի բաժնում։ 1975-1990 թվականներին եղել է Հայաստանի պետական մրցանակների կոմիտեի պատասխանատու քարտուղարը։ 1989 թվականին եղել է Հայաստանի Գերագույն խորհրդի պատգամավոր, Աղետի գոտու և բռնագաղթվածների հարցերի հանձնաժողովի նախագահի առաջին տեղակալ։ 1989 թվականից - «Վերածնունդ» հասարակական կազմակերպության համանախագահ։ 1991 թվականից Հայաստանի «Համազգային մշակութային միության» վարչության նախագահ, 1994-1996 թվականներին՝ Հայաստանի Գրողների Միության վարչության նախագահ, 1999-2003 թվականներին՝ Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի Խորհրդական։ 2000 թվականից Միջազգային ինֆորմատիզացիայի ակադեմիայի ակադեմիկոս է։ Մահացել է 2022 թ.֊ի հունվարի 11֊ին Հայաստանում։

• ՀԽՍՀ պետական մրցանակ, 1985
• Հայաստանի պետական մրցանակ, 2003
• Պողոսյան մրցանակ, 2004^[4]
• Հայաստանի Պետական առաջին կարգի մրցանակն, 2010
• Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցի շքանշան, 1998
• Հայ Առաքելական եկեղեցու «Սուրբ Սահակ-Սուրբ Մեսրոպ» մեդալ, 2011
• «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 1-ին աստիճանի մեդալ (2010)^[5]։
• Հայաստանի վարչապետի հուշամեդալ (2015)
• Երևանի պատվավոր քաղաքացի (2017)^[6]

Առաջին բանաստեղծությունը 1957 թվականին տպագրվել է Լենինականի «Բանվոր» թերթում, առաջին ժողովածուն տպագրվել է 1963 թվականին։

• «Իմ աշխարհը», Երևան, 1963։
• «Ստվերների միջով», Երևան, 1967։
• «Ռեքվիեմ», Երևան, 1969, 188 էջ։
• «Խաչերի ջարդը», Բեյրութ, 1972։
• «Մեղրահաց», Երևան, 1973, 199 էջ։
• «Կեղևդ բաց արա», Երևան, 1975, 336 էջ։
• «Ինչ էր եղել» (մանկական), Երևան, 1977։
• «Տաք սալեր», Երևան, 1978, 368 էջ։
• «Պոեմներ», Երևան, 1980, 388 էջ։
• «Պղնձե վարդ», Երևան, 1983, 375 էջ։
• «Թորոս Ռոսլին» (արձակ), Նյու Յորք, 1984, 178 էջ։
• «Բանաստեղծություններ», Նյու Յորք, 1984։
• Էպոս պատանության, Երևան, 1984, 168 էջ։
• «Տխուր փիղը» (մանկական), Երևան, 1985։
• «Հանճար և հիշողություն (արձակ)»։ Թորոս Ռոսլին։ Սահման, Երևան, 1986, 240 էջ։
• Խաչերի ջարդը, Բեյրութ, 1986, 211 էջ։
• «Ընտիր երկեր», Երևան, 1987, 608 էջ։
• «Քարե բարձ», Երևան, 1989, 308 էջ։
• Էպոս պատանության, Երևան, 1989, 309 էջ։
• «Ռեքվիեմ» (ամբողջական), Երևան, 1997, 252 էջ։
• «Կենսական էներգիայի ուսմունքը» (տեսական), Երևան, 1998։
• «Ոգեղեն հաց», Երևան, 2001, 640 էջ։
• Եթե Աստված կամենա (վեպ), Երևան, 2005, 310 էջ։
• Եթե Աստված կամենա (վեպ), Երևան, 2008, 525 էջ։
• Ընտրանի, Երևան, 2011, 708 էջ։
• Ծովինար, Երևան, 2015, 234 էջ։

• «Открой свою кору», 1976
• «Зимняя снежинка – весенний цветок», 1978
• «Сердцевинка дерева», 1980
• «Эпос юности», 1982
• «Золотая сеть», 1987
• «Беспредельная гора», 1988

«Пергаментова Соpа», 1989, Պրահա

Selected Poems, 2002, Օքսֆորդ

Այս հեղինակի կատարած թարգմանությունների ցանկը կարող եք որոնել «Թարգմանչաց արվեստ» շտեմարանի «Թարգմանիչներ» բաժնում

• Հավերժություն։ Ռուս բանաստեղծները Հայաստանին.- Երևան։ Սովետական գրող, 1978.- 198 էջ։
• Վրացական պոեզիա.- Երևան։ ԵՊՀ հրատ., 1983.- 438 էջ.- (Ուսանողի գրադարան)։

• Ն. Ղազարյան, Ռազմիկ Դավոյանի ստեղծագործությունը, Ե., 2000։

Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են

Ռազմիկ Դավոյան հոդվածին

• Կեղևդ բաց արա
• Թող ձին վազի անտառի մեջ
• Ռազմիկ Դավոյան. «Համբերենք՝ տեսնենք»

Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռազմիկ Դավոյան» հոդվածին։

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռազմիկ Դավոյան» հոդվածին։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռազմիկ Դավոյան» հոդվածին։

Թեմատիկ կայքեր Հանրային ռադիոյի արխիվ Բառարաններ և հանրագիտարաններ Արմենիապեդիա · Հայազգ   Չափորոշչային վերահսկողություն ՀԳՀԳ: 9166 · BNF: 15603893n · GND: 141344156 · ISNI: 0000000078497257 · LCCN: n84217159 · NKC: jn20000700368 · NTA: 185595405 · SUDOC: 233982604 · VIAF: 56934417 · WorldCat VIAF: 56934417

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 305)։