Once Upon a Time (Bu cümleyi çok seviyorum ben ;) )- Evvel Zaman İçinde; sene 2000, Vezneciler'deki, Balkan Türkleri Dayanışma Derneği'nin Ebru Kursu'ndayım.

Resim namına bütün okul hayatı boyunca bir varlık gösteremeyen, yaptığı resimlerden sadece birini hocasına beğendirebilen ben, o ne cüretse artık ebru sanatını öğreneyim diye kursa gittim... Suya yapıyorsun ya hani resmi, kalem yok ya elinde hani, belki beceririm diye düşünüp gittiğim kursta, nasıl vurulmuşsam artık ebruya tam 2 yıl boyunca, her hafta sonu gittim geldim  kursa... Öğrenme aşaması çoktan bitti ama ben bırakamadım kursu iki yıl boyunca, çünkü ebru teferruatlı, ölçülerin iyi ayarlanması gerektiğinden biraz nazlı, evde yapılması zor, geniş alan isteyen, pek çok malzemesi olan bir sanat... Çok ama çok sevdiğim için de her hafta sonu hiç üşenmeden, aksatmadan gittim, Enes hocamın talebesi oldum...  Çok sevdim ebruyu ama öd kokusunu ayrı tutuyorum, bi onu sevmedim ama o bet kokuya rağmen yaptım ya helal olsun bana :))

Her hafta sonu kursiyerden biri hazırlardı kitreyi evde, kurs günü doldurup büyük bir pet şişeye götürürdük kursa. Bir keresinde, önceki geceden hazırladığım, balkonda tuttuğum bir kova dolusu güzelim kitreli suyu annem kirli su sanıp balkona dökmesin mi? Kalp krizi geçiriyordum nerdeyse :)

Pek çok ebru  hediye ettim o dönemde sevdiklerime, kendime sakladığım ebrularım da evimi süslüyor... Düğün davetiyemizi de seçtiğim kendi ebru desenimden yaptırmıştık hatta, gösteririm onu da yakında size ;)

Aşağıdaki resimler kurs günlerinden...

Canınız çektiyse eğer, aklınızda vardıysa da tereddütteydiyseniz eğer, fırsatınız da varsa tabii eğer, mutlaka gidin, öğrenin bu kadim ve kutsal sanatı, çok sevecek ve ayrılamayacaksınız. Ben tekrar kavuşacağımız günü hasretle bekliyorum...