Edukira joan

Ganoderma resinaceum

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ganoderma resinaceum
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaPolyporales
FamiliaGanodermataceae
GeneroaGanoderma
Espeziea Ganoderma resinaceum
Boud., 1889

Ganoderma resinaceum Ganodermataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria, bilbe erretxinatsua eta gogorra.

Karpoforoa: Zirkuluerdikoa, tamaina handikoa, 40 cm izatera irits daiteke. Arre-laranja kolorekoa hasieran, eta berehala arre ilun kolorekoa, gainazal izur zentrokideekin, eta sugar baten beroarekin urtzen den zarakar erretxinatsu batek estaltzen du; loditasun oso biguna du fresko dagoenean, hatzaren presioari suharki amore ematen dio, gero gogorra. Kortxo koloreko bilbea.

Tutuak: 8 eta 10 mm bitartekoak.

Poroak: Txikiak, 3 mm bakoitzeko, hasieran zurixkak. Arre kolorez zikintzen dira.[2]

Etimologia: Ganoderma terminoa antzinako grekozko "ganos" hitzetik dator, distira esan nahi duena eta azala esan nahi duen "derma" hitzetik.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria.[3]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ganoderma pfeifferi delakoarekin, hau ere zarakar erretxinatsu batez estalita dago, baina honek bilbea marroi-gorrizka bizi kolorekoa du eta pagoetan hazten da.

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urte osoan, normalean haritz enborretan hazten da. Ez da oso ohikoa.[4]

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mundu osoan, batez ere klima epel eta tropikaleko eremuetan.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 624 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 503 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 144 or. ISBN 84-505-1806-7..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]