Samhorodok (obwód winnicki)

Samhorodok
Самгородок
Państwo	Ukraina
Obwód	winnicki
Rejon	koziatyński
Wysokość	266 m n.p.m.
Populacja (2001); • liczba ludności	; 2085
Nr kierunkowy	+380 4342
Kod pocztowy	22163
	Położenie na mapie Ukrainy Samhorodok
	Położenie na mapie obwodu winnickiego Samhorodok
	49°31′50″N 28°50′30″E/49,530556 28,841667

Samhorodok (ukr. Самгородок, pol. hist. Samhorodek) – wieś na Ukrainie, w obwodzie winnickim, w rejonie koziatyńskim, nad Desną. W 2001 roku liczyła 2085 mieszkańców^[1].

Historia

W 1627 roku było to prywatne miasto szlacheckie należące do kasztelana krakowskiego Jerzego Zbaraskiego^[2]. W dniu 5 czerwca 1920 miała tam miejsce bitwa Grupy Operacyjnej gen. Jana Sawickiego z 4, 11 i 14 Dywizją kawalerii 1 Armii Konnej S. Budionnego.

W marcu 1919 r. w mieście w pogromie wojsk ukraińskich zostały zamordowane cztery rodziny żydowskie^[3].

Podczas okupacji hitlerowskiej, 16 maja 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 700 osób. 4 lipca 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali w okolicy miasta. Sprawcami zbrodni były oddziały niemieckie, węgierskie oraz ukraińska policja^[3].

Dwór

Około 1870 roku Józef Rehbinder wzniósł w miejscowości dwór na miejscu starego dworu w stylu pałacu^[4].

Przypisy

↑ Samhorodok na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
↑ Latyfundia książąt Zbaraskich w XVI i XVII wieku, w: Przegląd Nauk Historycznych 2009, R. VIII, nr 1, s. 67.
↑ ^a ^b Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1568 .
↑ RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 349-352, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .

Bibliografia

Janusz Odziemkowski Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919-1920, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2004
Samhorodek, pow. berdyczowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 247 .

[1] Samhorodok na stronie Rady Najwyższej Ukrainy

[2] Latyfundia książąt Zbaraskich w XVI i XVII wieku, w: Przegląd Nauk Historycznych 2009, R. VIII, nr 1, s. 67.

[:0-3] Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1568 .

[Aftanazy-4] RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 349-352, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .

[1]