Խրիստո Ստոիչկով

Խրիստո Ստոիչկով; բուլղար․՝ Христо Стоичков
Անձնական տվյալներ
Ազգությունը
Քաղաքացիությունը	Բուլղարիա
Մականուն	Պիդբուլ, Պիրանիա, Բուլդոգ
Ծննդյան ամսաթիվ	փետրվարի 9, 1966 (58 տարեկան)
Ծննդավայր	Պարամարիբո, Բուլղարիա
Հասակ	182 սմ
Քաշ	73 կիլոգրամ
Դիրք	հարձակվող
Պատանեկան կարիերա
Մասնագիտական կարիերա*
Ազգային հավաքական
Մարզչական կարիերա
2004—2007; 2007; 2009-2010; 2012—2013; 2013	Բուլղարիա; Սելտա; Մամելոդի Սանդաունզ; Լիտեքս ; Սոֆիա
Պարգևներ Պատվավոր դոկտոր և
	* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը:;

Խրիստո Ստոիչկով (բուլ. Христо Стоичков Стоичков, փետրվարի 8, 1966 թվական, Պլովդիվում), բուլղարացի ֆուտբոլիստ, հարձակվող։ Հիմնականում նա խաղացել է «Բարսելոնա»-ում և «Սոֆիա»-ում։ 80-ականների կեսերից մինչ 90-ականների սկիզբը նա խաղում էր Բուլղարիայի ազգային հավաքականում։

«Բարսելոնայում» խաղալու տարիներին, ստացել է Չեմպիոնների գավաթը, ՈՒԵՖԱ-ի գավաթը, երկու անգամ դարձել են ՈՒԵՖԱ-ի Սուպերգավաթակիր, չորս անգամ հաղթել են Իսպանիայի առաջնությունում։ 1994 թվականին նա ստացել է «Ոսկե գնդակ», որպես Եվրոպայի լավագույն ֆուտբոլիստ։ 1994 թվականի աշխարհի առաջնության ժամանակ, Օլեգ Սալենկոյի հետ, ստացան լավագույն ռմբարկու կոչումը։

2003 թվականի ավարտել է իր կարիերան, 2004-2010 թվականներին եղել է Բուլղարիայի, Իսպանիայի «Սելտա», Հարավաֆրիկայի «Մամելոդի Սանդաունզ» և «Լիտեքս» թմերի մարզիչ։ 2013 թվականին գլխավորել է Սոֆիայի բանակային ֆուտբոլի թիմը։

Կենսագրություն

Երկու անձերի միջը հարաբեւոյթւոնն դարձավ անհավասար։ Սկզբնական ժամանակներում «Բարսելոնայում» Ստոիչկովը խփեց 60 գոլ, սակայն 1992 թվականին տարաշվեցին լուրեր իր տված հրաժարականի մասին, ապա Կրոյֆի հետ տարաձայնությունների մասին՞

1994 թվականին Ստոիչկովը գրացել է իր կարերայի ամենաբարձր աճը, և ճանաշվեց Եվրոպայի տարվա լավագույն ֆուտբոլիստ։ Այնուհետև, չհարմարվելով «Բարսելոնայում», տեղափոխվեց իտալական «Պարմա», ապա վերադարձավ Կատալոնիա, բայց Կրոյֆն արդեն այնտեղ չէր։

1996 թվականին Եվրոպայի խաղերի ավարտին, երբ Բուլղարիայի թիմը պաշտոնաթող արեց գլխավոր մարզիչ Դմիտրի Պենևին, Ստոիչկովը միայնակ ստանձնեց բողոքի ակցիան, ընդդեմ անարդարության (իր կարծիքով), դրանից հետո մի ամբողջ տարի անտեսեց թիմի կոչը։

1997 թվականի հունիսի 8-ին մեկնարկեց աշխարհի գավաթի խաղերը, Ստոիչկովը ետ վերադարձավ ֆուտբոլ մեկ տարվա դադարից հետ։ Բուլղարացիները խաղացին Բուրգասում, Լյուքսեմբուրգի ընտրական փուլում։ Ստոիչկովը բացեց խաղի հաշիվը, և խաղն ավարտվեց մեշ հաղթանակով (0:4)։

1997 թվականին Ստոիչկովը անհաջող կատակ արեց իր հարցազրույցում, որից հետո կորցրեց ռուս երկրպագուների մի մեծ բանակ՝ «Ռուսներն ազատեցին մեզ ֆաշիստներից, իսկ մենք նրանց՝ աշխարհի առաջնությունից»։

1998 թվականին աշխարհի գավաթի առաջնության ժամանակ, Բուլղարիայի ազգային հավաքականը դուրս եկավ առաջին խաղից, վաստակելով մեկ միավոր, խփած մեկ գոլով։

Իր կարիերայի վերջում խաղացել է «Չիկագո Ֆեյր»-ում։ Այս թիմով խաղացել է ԱՄՆ-ի գավաթի առաջնությունում։ Նա մեկն է, այն լավագույն հարձակվողներից, որ մտել է «Dream Team» MLS

2004-2007 թվականներին Ստոիչկովը եղել է Բուլղարիայի ազգային հավաքականի մարզիչ, եղել է նաև «Սելտի»-ի մարզիչ։

2011 թվականին եղել է Ռոստովի ՖԱ-ի նախագահ։

2012 թվականի հունվարի 5-ին նշանակվել է «Լիտեքս»-ի գլխավոր մարզիչ^[2]։

2013 թվականին մի քանի անգամ մեղադրվել է 150 հազար տոննա փայտանյութ օգտագործեու մեջ^[3]։

Ձեռքբերումներ

Ակումբային

Սոֆիա

Բուլղարիայի մրցաշար։ 1986/87, 1988/89, 1989/90
2-րդ տեղղը՝ Բուլղարիայի մրցաշարում։ 1984/85, 1987/88
Բուլղարիայի գավաթի հաղթող։ 1984/85, 1986/87, 1987/88, 1988/89

«Բարսելոնա»

Իսպանիայի մրցաշար։ 1990/91, 1991/92, 1992/93, 1993/94
2-րդ տեղը՝ Իսպանիայի մրցաշարում։ 1996/97
Իսպանիայի սուպերգավաթի հաղթող։ 1991, 1992, 1994, 1996
Իսպանիայի գավաթի հաղթող։ 1996/97
Եվրապայի գավաթի առաջնության հաղթող։ 1991/92
ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների լիգայի ֆիմալիստ։ 1993/94
ՈՒԵՖԱ-ի սուպերգավաթի հաղթող։ 1992, 1997
Գավաթակիրների գավաթի հաղթող։ 1996/97

«Ալ Նասր»

Ասիայի գավաթակիրների գավաթի հաղթող։ 1997/98

«Կասիվա Րեյսոլ»

Ջեյ-լիգայի գավաթի հաղթող։ 1999

«Չիկագո Ֆայր»

2-րդ տեղը MLS-ի մրցաշարում։ 2000, 2001
MLS-ի ֆինալիստ։ 2000
ԱՄՆ գավաթի տեր։ 2000

Անձնական

Բուլղարիայի լավագույն ֆուտբոլիստ։ 1989, 1990, 1991, 1992, 1994
Բուլղարիայի մրցաշարի ռմբարկու։ 1988/89 (23 գոլ), 1989/90 (38 գոլ)
Ոսկե բութսերիքաբի, որ նա Եվրոպայի լավագույն ռմբարկուն էր։ 1990 (38 գոլ)
«Ոսկե գնդակ» ստացած։ 1994
«Ոսկե կոշիկ», լավագույն ռմբարկու։ 1994 (6 գոլ)
Աշխարհի առաջնությունում, ամենաշատ գոլեր խփած ֆուտբոլիստ (Բուլղարիայի թիմում)։ 6 գոլ
Եվրոպայի առաջնությունում, ամենաշատ գոլեր խփած ֆուտբոլիստ (Բուլղարիայի թիմում)։ 3 գոլ
Բուլղարայի առաջնությունում, ամենաշատ գոլեր խփաշ ֆուտբոլիստ։ 38 գոլ
Միշազգային խաղերում՝ լավագույն ռմբարկու։ 1994^[4]
ընդգրկված է ՖԻՖԱ 100-ի ցանկում
1954-2003 թվականներին ճանաչվել է Բուլղարայի լավագույն ֆուտբոլիստ

Ծանոթագրություններ

↑ https://www.mediapool.bg/hristo-stoichkov-stava-doktor-honoris-kauza-news186091.html
↑ «Ганчев представи Стоичков, Камата с безсрочен договор» (բուլղարերեն). Официален сайт на ПФК «Литекс» (Ловеч). 5.01.2012. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 5-ին.
↑ Бизнесмен Дачев обвиняет Стоичкова
↑ «IFFHS — The World's best top goal scorer». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 15-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.

Արտաքին հղումներ

Христо Стоичков. «Сине-гранатовое сердце» Արխիվացված 2009-01-27 Wayback Machine
Профиль игрока Արխիվացված 2012-08-30 Wayback Machine (անգլ.)
Фотографии Արխիվացված 2009-01-29 Wayback Machine (անգլ.)
Статистика выступлений за «Барселону» по сезонам
Разговор по пятницам. Христо Стоичков: «ЦСКА лишил меня „Золотого мяча“» Արխիվացված 2014-02-03 Wayback Machine — «Спорт-Экспресс», 29 июля 2011
Стоичков стал советником президента «Ростова»

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Խրիստո Ստոիչկով» հոդվածին։

[_e510bfe506b6158f-1] ttps://www.mediapool.bg/hristo-stoichkov-stava-doktor-honoris-kauza-news186091.html

[2] «Ганчев представи Стоичков, Камата с безсрочен договор» (բուլղարերեն). Официален сайт на ПФК «Литекс» (Ловеч). 5.01.2012. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 5-ին.

[3] Бизнесмен Дачев обвиняет Стоичкова

[4] «IFFHS — The World's best top goal scorer». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 15-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.

[1]