ประเทศมาดากัสการ์

สาธารณรัฐมาดากัสการ์ Repoblikan'i Madagasikara (มาลากาซี) République de Madagascar (ฝรั่งเศส)
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: Tanindrazana, Fahafahana, Fandrosoana (ภาษามาลากาซี: แผ่นดินของบรรพบุรุษ, เสรีภาพ, การพัฒนา)
เพลงชาติ: รีตานินดราซาไนมาลาลาโอ
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด	อันตานานารีโว
ภาษาราชการ	ภาษามาลากาซีและภาษาฝรั่งเศส[1]
การปกครอง	สาธารณรัฐ
• ประธานาธิบดี	แอนดรี ราโจเอลินา
• นายกรัฐมนตรี	คริสเตียน นิทเซย์
ประกาศเอกราช  จากฝรั่งเศส
• ประกาศ	26 มิถุนายน พ.ศ. 2503
พื้นที่
• รวม	587,041 ตารางกิโลเมตร (226,658 ตารางไมล์) (46)
• แหล่งน้ำ (%)	013%
ประชากร
• ก.ค. 2005 ประมาณ	18,606,000 (56)
• สำมะโนประชากร 1997	16,099,246
• ความหนาแน่น	32 ต่อตารางกิโลเมตร (82.9 ต่อตารางไมล์) (171)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 39.805 พันล้าน
• ต่อหัว	$ 1,554
จีดีพี (ราคาตลาด)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 10.557 พันล้าน
• ต่อหัว	$ 412
เอชดีไอ (2562)	0.528[2] ต่ำ · 164
สกุลเงิน	อารีอารีมาดากัสการ์ (MGA)
เขตเวลา	UTC+3 (EAT)
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	UTC+3 (ไม่มี)
รหัสโทรศัพท์	261
โดเมนบนสุด	.mg
1รัฐธรรมนูญได้กำหนดให้ภาษามาลากาซีเป็นภาษาประจำชาติ

มาดากัสการ์ (ฝรั่งเศส: Madagascar; มาลากาซี: Madagasikara) หรือชื่อทางการคือ สาธารณรัฐมาดากัสการ์ (ฝรั่งเศส: République de Madagascar; มาลากาซี: Repoblikan'i Madagasikara) คือประเทศที่มีลักษณะเป็นเกาะในมหาสมุทรอินเดีย ตั้งอยู่นอกชายฝั่งทางตะวันออกของแอฟริกา ใกล้กับโมซัมบิก เกาะมาดากัสการ์ที่เป็นเกาะหลักเป็นเกาะใหญ่เป็นอันดับ 4 ของโลก เป็นถิ่นของสายพันธุ์พืชและสัตว์ถึงร้อยละ 5 ของโลก และมีมากกว่าร้อยละ 80 ที่เป็นสัตว์หรือพืชเฉพาะถิ่นมาดากัสการ์ ที่เด่นคือตัวลีเมอร์ซึ่งอยู่ในตระกูลไพรเมต ตัวฟอสซา (fossa) ซึ่งกินเนื้อ นกเฉพาะถิ่น 3 ตระกูล และต้นบาวบับ (baobab) 6 ชนิด ภาษาหลักคือภาษามาลากาซี สมดุลทางธรรมชาติของมาดากัสการ์ถูกคุกคาม เนื่องจากป่าส่วนใหญ่เสียหาย และลีเมอร์ได้สูญพันธุ์ถึง 15 สายพันธุ์

มีหลักฐานปรากฏว่า มีผู้คนอาศัยอยู่ในมาดากัสการ์มาเป็นเวลา 2000 ปีมาแล้ว และต่อมามีคนเชื้อสายแอฟริกันและอินโดนีเซียมาตั้งถิ่นฐานบนเกาะนี้ในศตวรรษที่ 16 ภายใต้การนำของดีโอกู ดีอัช นักบุกเบิกชาวโปรตุเกส ดินแดนในเกาะมาดากัสการ์รวมกันภายใต้ระบอบกษัตริย์ในช่วงปี พ.ศ. 2340-2404 แต่ฝรั่งเศสได้เข้าอ้างสิทธิ์ในการปกครองในปี พ.ศ. 2438 และต่อมาในปี พ.ศ. 2439 ระบอบกษัตริย์ถูกทำลายทำให้ตกเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสในวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2439 กษัตริย์องค์สุดท้ายคือสมเด็จพระราชินีนาถรานาวาโลนาที่ 3 แห่งมาดากัสการ์ และต่อมาปี พ.ศ. 2501 มีการลงประชามติให้สาธารณรัฐมาลากาซีมีอำนาจปกครองตนเองในประชาคมฝรั่งเศส และได้รับเอกราชในวันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2503

เมื่อ 2,000-1,500 ปีก่อน ชาวออสโตรนีเชียได้อพยพมายังมาดากัสการ์ และได้ผสมกับพวกชาวแอฟริกาพื้นเมือง ต่อมาก็มีชาวอาหรับ อินเดีย และยุโรป อพยพมาบนเกาะนี้ เป็นชาวมาลากาซี 16 ล้านคน เมรินา 3 ล้านคน เบตซิเลโอ 1 ล้านคน ซึมิเฮตี 989,000 คน และสะกาลาวะ 7 แสนคน

ศาสนาคริสต์ร้อยละ 41 ศาสนาอิสลามร้อยละ 7 ศาสนาพราหมณ์-ฮินดูร้อยละ 0.1 ที่เหลือนับถือความเชื่อท้องถิ่น ผีสางนางไม้ ไสยศาสตร์ ฯลฯ

• ภาคอุตสาหกรรม

อุตสาหกรรมที่สำคัญของประเทศมาดากัสการ์ ได้แก่ อุตสาหกรรมการผลิตอาหารและอุตสาหกรรมสินค้าสิ่งทอ

• ภาคเกษตรกรรมและปศุสัตว์

ประเทศมาดากัสการ์ มีพื้นที่การเพาะปลูกประมาณร้อยละ 5 ของประเทศ โดยกาแฟเป็นสินค้าที่ส่งออกมากที่สุดประมาณร้อยละ 50 นอกจากนี้ยังมีวานิลลา ข้าวเจ้า อ้อย ยาสูบ และถั่ว ที่เป็นสินค้าการเกษตรที่สำคัญ ในด้านการปศุสัตว์และการประมงนั้น ข้อมูลในปี ค.ศ. 1988 ระบุว่า วัวเป็นสัตว์ที่ประชาชนนิยมเลี้ยงมากที่สุด มีจำนวนมากถึง 10.4 ล้านตัว รองลงมา ได้แก่ สุกร ซึ่งมีจำนวนประมาณ 1.3 ล้านตัว และสามารถจับปลาได้ประมาณ 63,000 เมตริกตัน

• สินแร่

สินแร่ธรรมชาติที่สามารถพบได้ภายในประเทศมาดากัสการ์ที่สำคัญ ได้แก่ โครเมียม แกรไฟต์ ถ่านหิน และบอกไซต์