Hyundai Motor Company
Hyundai Motor Company (kor. 현대자동차 주식회사, wym. [hjə́ːndɛ]) – południowokoreański producent samochodów osobowych, SUV-ów, vanów oraz pojazdów dostawczych i ciężarowych z siedzibą w Seulu działający od 1967 roku. Należy do południowokoreańskiego koncernu Hyundai Motor Group.
Siedziba Hyundaia i Kii w Seulu | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data założenia |
1967 |
Prezes |
Eon Tae Ha |
Dyrektor |
Chung Eui-sun |
Udziałowcy |
Hyundai Motor Group (100%) |
Zatrudnienie |
120 000 (2022)[1] |
Dane finansowe | |
Przychody |
95 mld USD (2019)[2] |
Położenie na mapie Korei Południowej | |
37°29′41″N 126°32′53″E/37,494722 126,548056 | |
Strona internetowa |
Historia
edytujPoczątki działalności konglomeratu Hyundai Group jako producenta samochodów sięgają 29 grudnia 1967 roku, kiedy założono oddział Hyundai Motor Co. Ltd. Rok później, w 1968 roku w zakładach w Ulsan ruszyła produkcja pierwszego samochodu osobowego Cortina, który w ramach podpisanej umowy licencyjnej z koncernem Ford Motor Company bliźniaczą odmianą samochodu tego producenta o takiej samej nazwie[3].
W 1974 roku zaprezentowano pierwszy samodzielnie zbudowany samochód Hyundaia o nazwie Pony[4]. Prezentacja tego pojazdu równała się jednocześnie z rozpoczęciem międzynarodowej ekspansji[5], rozpoczynając sprzedaż w Europie i Australii. W międzyczasie, współpraca z amerykańskim koncernem Ford trwała do 1985 roku, z kolei rok później rozpoczęto sprzedaż samochodów w Ameryce Północnej[6].
W marcu 1999 roku Hyundai przejął 51% akcji Kia Motors, tworząc nowy, uniezależniony od struktury Hyundai Group koncern motoryzacyjny Hyundai Motor Group[7] z siedzibą w Seulu. Proces tworzenia tego podmiotu zakończył się w październiku 2000 roku. Pierwsza dekada XXI wieku przyniosła kontynuację polityki poszerzania liczby rynków zbytu. W 2002 roku zawiązana została joint venture z chińskim koncernem BAIC, która równała się rozpoczęciem sprzedaży i produkcji samochodów Hyundaia w Chinach[8].
Dywersyfikacja oferty
edytujW 2007 roku Hyundai przedstawił pierwszy w historii pojazd zaprojektowany przez lokalny oddział z myślą o regionalnych uwarunkowaniach – model i30 zbudowany w niemieckim centrum rozwojowym w Europie[9]. Na podobnej zasadzie w 2011 roku powstał opracowany w Indiach model Eon[10] i przedstawiony we wrześniu 2012 roku skonstruowany z myślą o Brazylii hatchback HB20[11]. W 2013 roku rozpoczęto z kolei ofensywę konstrukcji opracowanych specjalnie na rynek chiński, poczynając od kompaktowego sedana Mistra[12], do którego dołączyły w kolejnych latach konstrukcje Reina, Celesta czy Lafesta.
Anulowane projekty
edytujW pierwszej dekadzie XXI wieku Hyundai intensywnie pracował nad poszerzeniem swojej oferty minivanów. Z myślą m.in. o rynku Stanów Zjednoczonych opracowano produkcyjny wariant prototypu Hyundai Portico Concept z 2005 roku[13], który w fazie finalnych przedprodukcyjnych testów znalazł się w połowie 2008 roku[14]. Produkcyjny Hyundai Portico nie doczekał się debiutu z powodu m.in. kryzysu finansowego[15]. Z podobnym anulowaniem spotkał się bliski ostatecznej formy kompaktowy minivan dla europejskiego rynku o roboczej nazwie Hyundai iM30[15]. Finalnie, na rynek trafiła tylko bliźniacza wersja tego modelu pod marką Kii jako czwarta generacja modelu Carens.
Hyundai N
edytujW 2014 roku Hyundai zatrudnił Alberta Biermanna, byłego wiceprezesa BMW M[16], inaugurując oddział przedsiębiorstwa Hyundai N skoncentrowany na rozwoju wyczynowych odmian cywilnych modeli. Pierwszym pojazdem sygnowanym literą N został model i30 N przedstawiony w sierpniu 2017 roku[17]. W marcu 2019 roku Hyundai wprowadził do użytku także oznaczenie N Line oznaczające topowe, usportowione warianty cywilnych modeli, poczynając od modelu Tucson[18].
Ioniq
edytujPo tym, jak w lutym 2016 roku Hyundai po raz pierwszy zastosował nazwę Ioniq dla hybrydowego lub elektrycznego kompaktowego modelu[19], sierpniu 2019 roku zdecydowano się nadać ją nowej gamie samochodów elektrycznych[20]. Pierwszym pojazdem, który ją zasilił, jest crossover Ioniq 5 przedstawiony w lutym 2021 roku. W 2022 roku linię tę poszerzył także średniej wielkości sedan Ioniq 6, z kolei z końcem 2023 roku uzupełnił ją trzeci ze wstępnie zaplanowanych modeli – duży, flagowy SUV Ioniq 7[21].
-
Hyundai Excel
-
Hyundai Accent
-
Hyundai ix35
-
Hyundai i30 N
-
Hyundai Ioniq 5
Hyundai w Korei Południowej
edytujW początkowych latach działalności motoryzacyjnej filii Hyundaia skupiała się ona na lokalnej sprzedaży i produkcji licencyjnych modeli Forda, sedanów Cortina i Granada. Po prezentacji pierwszej samodzielnej konstrukcji Pony, z lokalnego producenta licencyjnych konstrukcji Hyundai przeobraził się w globalnego producenta. Na przestrzeni lat gama modelowa Hyundaia na rodzimym rynku łączyła modele oferowane także m.in. w Europie czy Ameryce Północnej, dla wybranych z nich stosując unikalne nazwy – np. model Elantra nazywa się w Korei Południowej Avante[22], za to model Getz oferowano niegdyś pod nazwą Click[23].
Hyundai zachowuje pozycję lidera rynku samochodowego w rodzimym kraju, w 2019 roku posiadając 49% udział[24] z najpopularniejszym modelem Grandeur na czele[25].
W 2020 roku doprowadził do końca politykę wycofywania z lokalnej oferty samochodów z nadwoziem hatchback, kończąc sprzedaż modeli i30 i Veloster. Odtąd Hyundai chce w Korei Południowej skoncentrować się na sedanach i SUV-ach[26]. W kolejnym roku rozpoczęto gruntowną przebudowę gamy modelowej pod kątem pojazdów ze zelektryfikowanym napędem – zniknęła z niego hybrydowa i elektryczna rodzina modeli Ioniq[27] na rzecz kolejno sedana Avante Hybrid oraz crossovera Ioniq 5. Ten drugi pojazd zastąpił też w kwietniu 2021 roku mniejszego crossovera Kona Electric po tym, jak producent stracił na licznych akcjach przywoławczych związanych z ryzykiem pożaru układu elektrycznego[28].
Obecnie produkowane
edytujSamochody osobowe
edytujSUV-y i crossovery
edytujVany
edytujSamochody wodorowe
edytujSamochody elektryczne
edytujSamochody dostawcze
edytujHistoryczne
edytuj- Taunus (1968–1971)
- Cortina (1968–1982)
- Granada (1977–1985)
- Presto (1985–1989)
- Pony (1974–1990)
- Stellar (1983–1992)
- Excel (1985–1995)
- Scoupe (1988–1995)
- Marcia (1993–1996)
- Accent (1994–1999)
- Pro Accent (1997–1999)
- Tiburon (1996–2001)
- Santamo (1996–2002)
- Santamo Plus (1996–2002)
- Grace (1986–2003)
- Galloper (1991–2003)
- Dynasty (1996–2005)
- Grandeur XG (1998–2005)
- Libero (2000–2007)
- Terracan (2001–2007)
- Tuscani (2001–2008)
- Trajet XG (1999–2008)
- Lavita (2001–2008)
- Verna (2005–2010)
- Click (2002–2011)
- Verna Transform (2009–2011)
- Veracruz (2006–2012)
- BlueOn (2010–2012)
- Tucson ix (2009–2015)
- Equus (1999–2016)
- Genesis (2007–2016)
- Genesis Coupe (2008–2016)
- Accent (2010–2017)
- Aslan (2014–2017)
- Maxcruz (2012–2018)
- Tucson FCEV (2013–2018)
- i40 (2011–2019)
- i30 (2007–2020)
- Veloster (2011–2020)
- Solati (2014–2020)
- Starex (1997–2021)
- Grand Starex (2007–2021)
- Ioniq (2016–2021)
- Ioniq Electric (2016–2021)
- Kona Electric (2018–2021)
Hyundai w Europie
edytujHyundai rozpoczął działalność w Europie poczynając od Europy Zachodniej, to tutaj prezentując w 1974 roku swój pierwszy samodzielnie skonstruowany i globalny model Pony[29]. Samochód stał się kluczowym produktem Hyundaia w tym regionie, powstając do 1995 roku w kolejnych czterech generacjach i pozwalając Europie na przyjęcie miana największego rynku eksportowego na świecie w połowie lat 90. XX wieku[29].
W 2003 roku Hyundai Motor Europe wybudował za kwotę 55 mln euro centrum biurowe oraz badawczo-rozwojowe w niemieckim Rüsselsheim am Main, w 2004 roku rozpoczęto budowę pierwszej na europejskim rynku fabryki bratniej Kii na Słowacji, a w 2007 roku rozpoczęta została budowa fabryki Hyundaia w Czechach. Od 2006 roku w Rüsselsheim am Main oficjalnie zaczęło działać Europejskie Centrum Designu Hyundaia[30]. Pierwszym pojazdem opracowanym specjalnie z myślą o Europie został kompaktowy i30[31], a kolejnym pojazdem zbudowanym dla tego regionu został zaprezentowany w 2010 roku minivan ix20.
W 2019 roku Hyundai po raz pierwszy od końca lat 80. XX wieku wycofał się z klasy średniej, kończąc sprzedaż modelu i40[32] jako przypieczętowanie nowej polityki producenta stawiającej na większy udział w ofercie SUV-ów i crossoverów.
Obecnie produkowane
edytujSamochody osobowe
edytujSUV-y i crossovery
edytujSamochody elektryczne
edytujSamochody wodorowe
edytujHistoryczne
edytuj- Stellar (1986–1992)
- Pony (1974–1995)
- Scoupe (1988–1995)
- Santamo (1991–1997)
- Lantra (1991–2000)
- Galloper (1991–2001)
- H-100 (1986–2003)
- Atos (1997–2003)
- Centennial (2000–2003)
- H-150 (1996–2004)
- XG (1998–2005)
- Elantra (2000–2006)
- Terracan (2001–2007)
- Libero (2000–2007)
- Accent (1994–2008)
- Atos Prime (1999–2008)
- Trajet (2000–2008)
- Getz (2002–2008)
- Coupé (1996–2008)
- Tucson (2004–2009)
- Sonata (1989–2009)
- Matrix (2001–2010)
- Grandeur (2005–2011)
- ix55 (2009–2012)
- Genesis Coupe (2010–2013)
- ix35 (2009–2015)
- Veloster (2010–2016)
- i30 Coupe (2012–2017)
- Grand Santa Fe (2011–2018)
- ix35 FCEV (2013–2018)
- i20 Coupe (2014–2018)
- H-1 (1997–2019)
- ix20 (2010–2019)
- i40 (2011–2019)
- H350 (2014–2019)
- Ioniq (2016–2022)
- Ioniq Electric (2016–2022)
Hyundai w Ameryce Północnej
edytujW 1985 roku Hyundai otworzył swój oddział w Ameryce Północnej, rozpoczynając rok później sprzedaż modelu Excel[33]. W 1988 roku rozpoczęto poszerzanie lokalnej oferty, wprowadzając do sprzedaży i produkcji w sąsiedniej Kanadzie większy model Sonata[34], a latach 90. pośrednią Elantrę.
W 2006 roku Hyundai przedstawił pierwszy model opracowany specjalnie dla Stanów Zjednoczonych i Kanady w postaci luksusowego minivana Entourage[35]. W 2008 roku rozpoczęto z kolei import pierwszego modelu z Europy, najpierw w postaci kombi Elantra Touring[36], a w latach 2012–2020 hatchbacka GT[37][38].
W listopadzie 2018 roku Hyundai przedstawił topowego SUV-a Palisade[39], który był drugim od czasu minivana Entourage pojazdem skonstruowanym z myślą o rynku Ameryki Północnej. Na 2021 roku producent zaplanował z kolei premierę kolejnego pojazdu mającego uczynić ofertę Hyundaia bardziej konkurencyjną wobec rodzimych amerykańskich producentów w postaci pick-upa Santa Cruz[40].
Obecnie produkowane
edytujSamochody osobowe
edytujSUV-y i crossovery
edytujPickupy
edytujSamochody elektryczne
edytujSamochody wodorowe
edytujHistoryczne
edytuj- Excel (1986–1994)
- Scoupe (1991–1995)
- XG (2001–2005)
- Tiburon (1999–2008)
- Entourage (2006–2009)
- Veracruz (2007–2012)
- Elantra Touring (2008–2012)
- Genesis (2008–2016)
- Equus (2011–2016)
- Genesis Coupe (2010–2016)
- Azera (2006–2017)
- Grand Santa Fe (2011–2018)
- Elantra GT (2012–2020)
- Ioniq (2016–2022)
- Ioniq Electric (2016–2022)
- Veloster (2011–2022)
- Accent (1994–2022)
Hyundai w Chinach
edytujHyundai zdecydował się wkroczyć na rynek chiński, zawierając joint venture z lokalnym koncernem BAIC pod nazwą Beijing Hyundai w 2002 roku[41]. Jeszcze w tym roku ruszyła lokalna produkcja modelu Sonata, a rok później mniejszej Elantry. W 2008 roku przeprowadzono pierwszą restylizację specjalnie dla chińskiego rynku, prezentując model Elantra Yuedong[42] będący pochodną globalnego wariantu kolejnego wcielenia Elantry. Politykę unikalnego dla chińskiego rynku wyglądu nadwozia kontynuowano również dla modeli Sonata Ling Xiang[43] i Elantra Langdong[44].
W 2013 roku Beijing Hyundai przedstawił pierwszy model opracowany specjalnie dla rynku chińskiego, kompaktowego sedana Mistra[45]. Zapoczątkowało to nową politykę Hyundaia, ściśle opartą na sedanach różnej wielkości skonstruowanych specjalnie dla chińskiego rynku, jak najmniejsza Reina[46], pośrednia Celesta[47] i największa Lafesta[48]. W 2017 roku skonstruowano także pierwszego SUV-a na rynek chiński w postaci lokalnego wariantu modelu ix35[49].
Obecnie produkowane
edytujSamochody osobowe
edytujSUV-y i crossovery
edytujSamochody elektryczne
edytujMinivany
edytujHistoryczne
edytuj- XG250 (2004–2005)
- Matrix (2004–2005)
- Coupe (2004–2006)
- Accent (2006–2010)
- Elantra XD (2003–2011)
- H-1 (2008–2011)
- Sonata Ling Xiang (2009–2011)
- Veracruz (2007–2012)
- Rohens (2008–2012)
- Rohens Coupe (2009–2012)
- Equus (2004–2014)
- Azera (2006–2015)
- Veloster (2011–2015)
- Genesis (2014–2015)
- Elantra Yuedong (2008–2017)
- Moinca (2009–2017)
- Grand Santa Fe (2013���2017)
- Elantra Langdong (2012–2018)
- Celesta RV (2018–2019)
- Reina (2017–2021)
- Encino (2018–2020)
- Encino Electric (2018–2020)
- ix25 (2014–2021)
- Verna (2010–2022)
- ix35 (2010–2023)
- Mistra (2013–2023)
- Celesta (2017–2023)
- Lafesta Electric (2019–2023)
- Mistra Electric (2020–2023)
Hyundai w Brazylii
edytujDo końca pierwszej dekady XXI wieku brazylijska oferta modelowa Hyundaia nie odbiegała od portfolio producenta w Korei Południowej i Europie, lokalnie produkując m.in. model Tucson pierwszej generacji. W październiku 2012 roku Hyundai przedstawił swój pierwszy samochód skonstruowany w Brazylii z myślą o lokalnym rynku[50], wzorując się Fiacie czy Volkswagenie od lat posiadających tu silnie zautonomizowane oddziały.
Krótko po premierze, w listopadzie 2012 roku Hyundai HB20 otrzymał tytuł Brazylijskiego Samochodu Roku 2013[51]. 6 lat później, brazylijski oddział Hyundaia przedstawił drugą generację HB20, a także podwyższonego HB20X i trójbryłowego HB20S[52]. We wrześniu 2020 roku po raz pierwszy rozpoczęto eksport do zewnętrznych rynków, rozpoczynając sprzedaż miejskich modeli Hyundaia w Kolumbii[53].
Obecnie produkowane
edytujSamochody osobowe
edytujSUV-y i crossovery
edytujHistoryczne
edytuj- Excel (1985–1995)
- Scoupe (1988–1995)
- Atos (1997–2003)
- Accent (1994–2005)
- H-1 (1998–2005)
- Terracan (2001–2007)
- Coupé (1996–2008)
- Trajet (2000–2008)
- Matrix (2001–2008)
- Veracruz (2007–2012)
- Genesis (2008–2012)
- Genesis Coupe (2010–2013)
- Equus (1995-2011)
- Sonata (2009–2014)
- Veloster (2011–2015)
- Accent (1999–2016)
- i30 (2009–2016)
- Grand Santa Fe (2013–2017)
- Elantra (1990–2018)
- Azera (2007–2022)
- ix35 (2010–2022)
Hyundai w Indiach
edytujW 1998 roku Hyundai rozpoczął swoją działalność w Indiach, otwierając zakłady produkcyjne w Ćennaj. Kluczowym modelem w ofercie stał się lokalny wariant hatchbacka Atos, który otrzymał nazwę Santro[54], W 2003 roku pojawił się zmodernizowany Santro Xing, który razem z pierwotnym wariantem odniósł duży sukces rynkowy i zapewnił Hyundaiowi popularność na półwyspie indyjskim[55].
W 2011 roku przedstawiono pierwszy model Hyundaia opracowany specjalnie z myślą o rynku Indii – niewielkiego hatchbacka Eon[56], który w 2018 roku zastąpił nowy model. Ponownie otrzymał on nazwę Santro[57] i ponownie został opracowany z myślą o rynku indyjskim. Od drugiej dekady XXI wieku, indyjski oddział Hyundaia zajmuje się również eksportem najtańszych i najmniejszych modeli na inne rynki rozwijające się, jak Południowa Afryka, Chile czy Peru.
Obecnie produkowane
edytujSamochody osobowe
edytujSUV-y i crossovery
edytujSamochody elektryczne
edytujHistoryczne
edytuj- Sonata (2001–2004)
- Santro (1998–2006)
- Terracan (2003–2007)
- Getz (2004–2009)
- Sonata Embera (2004–2009)
- Sonata (2009–2014)
- Santro Xing (2003–2014)
- i20 (2008–2015)
- Eon (2011–2019)
- Xcent (2014–2020)
- Elite i20 (2014–2020)
- Grand i10 (2013–2021)
- Elantra (2001–2021)
- Santro (2018–2022)
- Xcent Prime (2020–2023)
Hyundai w Rosji
edytujPoczątek XXI wieku przyniósł regionalizację działań Hyundaia wobec rynku rosyjskiego, nawiązując szeroką współpracę z lokalnym przedsiębiorstwem TagAZ[58]. W ten sposób, z 2001 rokiem w Taganrogu uruchomiono produkcję modelu Accent, a współpracę poszerzono w drugiej połowie dekady do modeli Sonata EF, Santa Fe oraz Elantra XD, a także dostawczy model Porter[59].
Współpraca Hyundaia z TagAZem zaczęła ulegać wygaszeniu z 2010 rokiem[60], kończąc się ostatecznie w 2012 roku. W międzyczasie, Hyundai uruchomił produkcję we własnych, nowo wybudowanych zakładach produkcyjnych w Sankt Petersburgu, poczynając w styczniu 2011 roku od modelu Solaris[61]. W 2016 roku dołączył do niego crossover Creta[62]. Historię obecności Hyundaia w Rosji przerwała nagle rosyjska inwazja na Ukrainę w 2022 roku, która w marcu tego roku przyniosła zamrożenie działalności w wyniku zachodnich sankcji. Inaczej niż w przypadku producentów europejskich czy japońskich, południowokoreańska marka nie opuściła rosyjskiego rynku niezwłocznie po wybuchu wojny, lecz wygaszał swoje operacje stopniowo. Ostateczne wycofanie się oficjalnej działalności w tym kraju ogłoszono w kwietniu 2023[63].
Historyczne
edytuj- Galloper (1991–2001)
- XG (2001–2005)
- Coupé (1996–2008)
- NF (2004–2008)
- Getz (2004–2009)
- NF Sonata (2008–2009)
- Elantra XD (2008–2009)
- Grandeur (2005–2011)
- Accent (2001–2012)
- Sonata EF (2005–2012)
- Santa Fe (2007–2012)
- Porter (2005–2013)
- Genesis Coupe (2010–2013)
- ix35 (2009–2015)
- Veloster (2010–2016)
- ix20 (2010–2019)
- H-1 (1998–2022)
- Santa Fe (2007–2022)
- Elantra (2009–2022)
- Sonata (2009–2022)
- Solaris (2010–2022)
- Creta (2015–2022)
- Tucson (2015–2022)
- Palisade (2020–2022)
- Staria (2021–2022)
Hyundai w Australii
edytujHyundai rozpoczął działalność na rynku australijskim, a także w sąsiedniej Nowej Zelandii w 1986 roku[64], poczynając od modelu Excel. W kolejnych latach polityka modelowa opierała się na modelach wyłącznie importowanych z zagranicznych zakładów, łącząc modele znane z innych globalnych rynków. Jednakże australijski oddział Hyundaia często stosował regionalne nazewnictwo. Pierwszy raz miało to miejsce w 1995 roku, kiedy to nowy model Accent zachował na Antypodach nazwę poprzednika, Hyundai Excel[65].
Politykę tę kontynuowano w XXI wieku, kiedy to model Matrix przyjął w Australii w 2001 roku nazwę Elantra Lavita[66] oraz w 2010 roku, gdy model Sonata otrzymał nazwę i45[67]. Jesienią 2020 roku po 20 latach użytku zdecydowano się z kolei wycofać z użytku nazwę Elantra, przemianowując debiutującą nową generację tego modelu na i30 Sedan[68].
Obecnie produkowane
edytujSamochody osobowe
edytujSUV-y i crossovery
edytujSamochody wodorowe
edytujSamochody elektryczne
edytujSamochody dostawcze
edytujHistoryczne
edytuj- Pony (1974–1990)
- Excel (1985–2000)
- Scoupe (1988–1995)
- Lantra (1991–2000)
- Coupé (1996–2001)
- Terracan (2001–2007)
- Trajet (2000–2008)
- Elantra Lavita (2001–2008)
- Tiburon (1996–2008)
- Tucson (2004–2009)
- Getz (2002–2011)
- Grandeur (1998–2012)
- i45 (2009–2013)
- i20 (2008–2014)
- ix35(2009–2015)
- Genesis (2014–2016)
- Accent (1999–2019)
- i40 (2011–2019)
- Elantra (2000–2020)
- Veloster (2011–2020)
- iLoad (2008–2021)
- iMax (2008–2021)
- Ioniq (2016–2022)
- Ioniq Electric (2016–2022)
Ciężarowe i autobusy
edytujHyundai Motor Company rozwinął także działalność w sektorze pojazdów dostawczych, ciężarowych oraz autobusowych, poczynając od 1969 roku[69]. Głównymi rynkami zbytu poza rodzimą Koreą Południową są także państwa Azji Wschodniej i Ameryki Południowej. W lipcu 2020 roku Hyundai przedstawił pierwszy samochód ciężarowy napędzany wodorowymi ogniwami paliwowymi o nazwie Xcient[70].
Obecnie produkowane
edytuj- Aero
- Aero City
- Chorus
- County
- FB
- Mega Truck
- Mighty
- Mighty II
- New Power Truck
- Super Truck
- Pavise
- RB
- Trago
- Universe
- Xcient
Historyczne
edytuj- Heavy Truck (1978–1997)
Przypisy
edytuj- ↑ Hyundai Motor Reports January 2022 Global Sales. [dostęp 2023-03-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Motor Announces 2019 Fourth-Quarter Business Results. [dostęp 2020-11-26]. (ang.).
- ↑ Made in Korea: Chung Ju Yung and the Rise of Hyundai. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ THE HYUNDAI PONY: KOREA’S FIRST HOME-GROWN CAR. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ 1975-1982 Hyundai Pony: An Almost Cinderella Story. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Excel GL. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ A Brief History of the Hyundai Motor Company. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Motor Company in China. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai i30. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Debuts Eon Small Car in India. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Launches Brazil-Exclusive Model, HB20. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Motor Unveils a Preview of Its China-Exclusive Model “Mistra” at 2013 Auto Shanghai. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Portico Concept. [dostęp 2021-01-10]. (ang.).
- ↑ All-New Hyundai Portico Spied. [dostęp 2021-01-10]. (ang.).
- ↑ a b CANCELLED KOREAN CARS: HYUNDAI. [dostęp 2021-01-10]. (ang.).
- ↑ Albert Biermann appointed Head of Vehicle Test & High Performance. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai i30 N revealed – UPDATE: Oz launch delayed. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Tucson N Line revealed – UPDATE. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai IONIQ Electric. [dostęp 2020-10-25]. (pol.).
- ↑ Hyundai launches IONIQ as new EV brand, confirms 3 new electric cars. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Announces Plans for Three EVs under New Ioniq Brand. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai poprawił Elantrę z rodzimego rynku. [dostęp 2020-10-25]. (pol.).
- ↑ Hyundai Click – The Korean Vehicle. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Market share of the top five car manufacturers in South Korea as of November 2019, based on sales volume. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Leading domestic car models in South Korea in 2019, based on sales volume. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Veloster & i30 Discontinued in South Korea. [dostęp 2020-11-26]. (ang.).
- ↑ 아이오닉(IONIQ) 하이브리드 단종의 이유는? [online] [dostęp 2021-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-22] (kor.).
- ↑ Hyundai Drops The Kona EV In Korea Following Fire-Related Recall [online] [dostęp 2021-04-22] (ang.).
- ↑ a b Pony podbija świat, czyli historia marki Hyundai. [dostęp 2020-10-26]. (pol.).
- ↑ Historia koncernu Hyundai. samochody.mojeauto.pl. [dostęp 2014-05-18].
- ↑ Stworzony w Europie dla Europy: rozpoczęcie produkcji nowego Hyundai i30. [dostęp 2020-10-26]. (pol.).
- ↑ Hyundai i40 znika z rynku. W salonach zostały ostatnie sztuki. [dostęp 2020-10-26]. (pol.).
- ↑ U.S. HISTORY. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Story: Second Generation Hyundai Sonata (1988-1993). [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2007 Hyundai Entourage. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2009 Hyundai Elantra Touring unveiled in Montreal. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2013 Hyundai Elantra GT Hatchback Revealed. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ CHICAGO 2017: ALL-NEW 2018 HYUNDAI ELANTRA GT UNVEILED (VIDEOS). [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Palisade. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2021 Hyundai Santa Cruz. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Fragmented Liberalization in the Chinese Automotive Industry: The Political Logic behind Beijing Hyundai’s Success in the Chinese Market*. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Beijing-Hyundai Elantra Yuedong, 2010. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Sonata Ling Xiang (NFC) '2008–12. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Elantra Langdong unveiled in China. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Mistra revealed. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ New Hyundai Reina revealed. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Celesta Unveiled At The 2016 Guangzhou Auto Show. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2019 Hyundai Lafesta revealed. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2018 Hyundai ix35: New China-only SUV unveiled in Shanghai. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai HB20 debuts in Sao Paulo [online] [dostęp 2020-10-26] (ang.).
- ↑ Hyundai HB20 Named 2013 Brazilian Car of the Year [online] [dostęp 2020-10-26] (ang.).
- ↑ 2019 Hyundai HB20 launched – Prices from $16,490 (approx Rs 11.83 L) Copyright (C) ‘RUSH LANE’ Read more at.... [online] [dostęp 2020-10-26] (ang.).
- ↑ Hyundai HB20 Getz, Accent y Graviti en Colombia: Precios y características [online] [dostęp 2020-10-26] (hiszp.).
- ↑ The Hyundai Santro Through The Ages 22 Years and Strong. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Santro – Its success story in India. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Discontinued: Hyundai Eon In India. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2019 Hyundai Santro (Hyundai AH2) officially revealed, Launch on 23 October [Update]. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Модельный ряд. [dostęp 2020-10-26]. (ros.).
- ↑ TagAZ begins assembling Chinese BYD automobiles. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Tagaz winding down Hyundai production. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Starts Up St. Petersburg Car Assembly Plant. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Russia has started the serial production of Creta crossover. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Motor to exit Russia, selling its plants, media reports. [dostęp 2023-05-11]. (ang.).
- ↑ Hyundai history. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 1996 Hyundai Excel Pricing and Specs. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Elantra Lavita. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2010 Hyundai i45 Launch Review. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2021 Hyundai i30 hatch and sedan: Australian specs surface online – UPDATE. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Commercial Vehicle History. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ World’s First Fuel Cell Heavy-Duty Truck, Hyundai XCIENT. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).