Concorde (grusza)

Concorde
	; Owoce odmiany Bojniczanka w okresie zbioru
Rodzaj	Grusza (Pyrus)
Gatunek	Pyrus communis L., (Grusze zachodnie)
Grupa odmian	jesienne
Rodzice	'Konferencja' x 'Komisówka'
Data wyhodowania	1977
Właściciel	East Malling Research Station
Data zarejestrowania	1984
Pochodzenie	Anglia, Maidstone
	Multimedia w Wikimedia Commons

Concorde – odmiana uprawna (kultywar) gruszy należąca do grupy grusz zachodnich. Jesienna odmiana angielska, wyhodowana w stacji doświadczalnej w East Malling^[2] w 1977, a w roku 1984 wpisana w Anglii na listę odmian. Krzyżówka odmian Konferencja i Komisówka.

Morfologia

Pokrój: Drzewo rośnie umiarkowanie silnie. Tworzy koronę wzniesioną, o konarach odchodzących od przewodnika pod ostrym kątem, konieczne jest odpowiednie formowanie przez przyginanie i klamerkowanie pędów. Wytwarza dużą ilość krótkopędów.
Owoce: Duże o kształcie butelkowatym, wydłużone. Zbliżone wyglądem do owoców Konferencji, lecz bardziej pękate. Skórka żółtawozielona, gładka, z delikatnym pomarańczowym rumieńcem. Czasem ordzawiona. Szypułka średniej długości, cienka. Kielich duży, otwarty, o działkach wzniesionych, osadzony w wąskim i dość płytkim zagłębieniu. Miąższ żółtobiały, kruchy, soczysty, lekko aromatyczny, kwaskowato-słodki.

Zastosowanie

Jesienna odmiana deserowa. Polecana zarówno do uprawy towarowej, jak i amatorskiej, jako odmiana uzupełniająca dla Konferencji.

Uprawa

Wcześnie wchodzi w okres owocowania, owocuje obficie, corocznie. Kwitnie średnio wcześnie. Jest dobrym zapylaczem. Dla regularnego plonowania oraz uzyskiwania dobrej jakości owoców wymagane jest przerzedzanie zawiązków.

Podkładka i stanowisko

Jako podkładki zaleca się siewki gruszy kaukaskiej, oraz wszystkie typy pigwy, z którą zrasta się bardzo dobrze.

Zdrowotność

Na mróz odporna, na parcha dość odporna, na zarazę ogniową wrażliwa.

Zbiór i przechowywanie

Zbiór owoców najczęściej przypada na trzecią dekadę września. Do spożycia nadają się w kilka dni po zbiorze. W chłodni zwykłej można je przechować przez 4 miesiące, w chłodni z kontrolowaną atmosferą nawet do pół roku.

Przypisy

↑ Concorde, Dessert pear. National Fruit Collection. [dostęp 2016-08-16]. (ang.).
↑ East Malling Research. [dostęp 2010-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-04)]. (ang.).

Bibliografia

Dorota Kruczyńska, Alojzy Czynczyk: Zeszyty Pomologiczne Grusza. Skierniewice: Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 2002. ISBN 83-88707-38-8.
Grzegorz Łysiak: Uprawa i odmiany gruszy. Warszawa: Hortpress, 2006, s. 156. ISBN 83-89211-18-1.
Ireneusz Sosna: Uprawa gruszy. Kraków: Plantpress, 2007. ISBN 978-83-89874-51-1.

[1] Concorde, Dessert pear. National Fruit Collection. [dostęp 2016-08-16]. (ang.).

[2] East Malling Research. [dostęp 2010-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-04)]. (ang.).

[1]