Moçajas

Vilatge d'Occitània

Moçajas
Moussages

Chapela de Jalhac

Geografia fisica

Coordenadas

45° 14′ 19″ N, 2° 28′ 17″ E

Superfícia

19,03 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

1 003 m
860 m
549 m

Geografia politica

País

Auvèrnhe

Estat

França

Region
84

Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe

Departament
15

Cantal

Arrondiment
152

Arrondiment de Mauriac

Canton
1509

de Riòm de las Montanhas, ancianament de Mauriac

Intercom
241500271

Comunautat de comunas del País de Mauriac

Cònsol

Gérard Lample
(2014-2020)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

272 ab.

Evolucion de la populacion

279 ab.

Densitat

14,35 ab./km²

Autras informacions

(en francés)

15380

Moçajas (Moussages en francés) es una comuna auvernhata, situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Geografia

Comunas vesinas

Moçajas

Osèrs (3,2km)

Mialet (3,8km)

Anglars de Salèrn (4,4km)

Trisac (5,5km)

Sent Vincenç de Salèrn (6,0km)

Lo Montelh (7,1km)

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Moçajas**
Osèrs		Trisac
Mialet
Anglars de Salèrn		Sent Vincenç de Salèrn

Toponimia

Moçajas. Las fòrmas ancianas son Ecclesia Mosagis, al sègle XII, Mossaghas, en 1333, Ecclesia de Mossagis, en latin, en 1441 o sense data, Mossagii, en latin, en 1441, Mossagiae, en latin, en 1520, Moussayges, en 1632, Mouzages, en 1634, Mossaiges, en 1646, Massages, en 1652, Mossaigues, en 1652, Moussaiges, en 1671, Mussages, en 1673, Moussaige, en 1673 ^[1]. Las fòrmas en -saige son de francizacions. Moçajas poiriá venir d'un nom latin d'òme Mottius amel sufixe -aca, mas tant Dauzat e Rostaing que los Féniés son prudents ^[2]^,^[3]; Delamarre cita tanben los noms gallés Mottios e Moccios, a prepaus de noms aparentats (en [mus-] (lo resultat fonetic es identic) ^[4]. Moçajas èra doncas probablament una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre Mottius, Mottios o Moccios. Dins *Mottiaca, -ca se sonorizèt en -ga (fin del sègle IV ?), pueis -ga se palatalizèt en -ja (sègles V e VI ?). L'IEO Cantal dona la grafia Mossajas, mas las règlas graficas d'Alibèrt fan escriure Moçajas. La prononciacion, notada a Osèrs, es [mu'saʒa] ^[5].
Jalhac. Las fòrmas ancianas son Jalihac, en 1634, Jaliac, en 1652, Jalhac, en 1671, Jailliat, en 1713 o sense data, Ialliac, en 1713, Iallat en 1714 o sense data, Jallac, en 1714, Jalliac, en 1758 ^[6]. Las fòrmas ancianas son pas anterioras al sègle XVII, mas coma i a pas d'autre Jalhac a l'entorn, lo nom es probablament pas un transferiment. Es doncas la varianta nòrd-occitana de Galhac, explicable per un nom latin d'òme Gallius (o gallés Gallios) amb lo sufixe -acum ^[7]^,^[8]^,^[9], latinizacion del sufixe gallés -āco(n). Jalhac èra donc probablament una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre Gallius o Gallios.
Fressanges. Las fòrmas ancianas son Freilinges, en 1654, Freyssenges, en 1659, Freisenges, en 1663, Freyssanges, en 1669, Fressanges, en 1713, Frayssanges, en 1714, Fressange, en 1856 ^[10]. Las fòrmas en -ange(s) son pusleu tardivas e probablament analogicas (los noms en -anges/-anjas derivats de -anicum, -anicam), ajudadas per la prononciacion francesa de -en- e las pus ancianas son en Frei-/Frey-/Fray-, çò que mena a un derivat de fraisse, *Fraissinjas, l'equivalent dels Fraissinhas o Fraissenhas pus meridionals, eiretèirs del latin fraxinus + sufixe collectiu -ea. Per Fraissinhas, veire lo Dauzat ^[11]. La grafia (Fraissenjas ?) depend de la prononciacion.

Istòria

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
1995	2020	Gérard Lample	divèrs dreita	retirat de la foncion publica
març 1971	1995	Roger Layac
	1971
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Mauriac; es ara del canton de Riòm de las Montanhas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 273, totala: 279

975

797

1 098

1 024

1 151

1 153

1 055

990

1 041

914

973

824

925

915

972

1 045

1 079

1 014

1 017

1 042

1 002

812

751

738

636

564

513

511

502

418

378

319

293

270

266

264
270

2009

2010

267
274

269
276

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

Nòtas

Referéncias

↑ http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496860l7is1R
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 484
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 149
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 199, 202, 303, 358
↑ enquèsta Sivadon abrial 2018
↑ http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496859wwqHsT
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 308
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 121
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 154, 297 e 347
↑ http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496858BF1CZG
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 300

Portal d'Auvèrnhe

[1] ttp://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496860l7is1R

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 484

[3] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 149

[4] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 199, 202, 303, 358

[5] quèsta Sivadon abrial 2018

[6] ttp://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496859wwqHsT

[7] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 308

[8] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 121

[9] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 154, 297 e 347

[10] ttp://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496858BF1CZG

[11] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 300

[1]