<< Powrót do listy odcinków

[wycie patykowilków]

Applejack: [chrapie]

[dzwonienie patelni]

Babcia Smith: Patykowilki wyją! Patykowilki wyją!

[wycie patykowilków]

Big McIntosh: Taak.

Babcia Smith: Jabłka zap dojrzewają! Jabłka zap dojrzewają!

Applejack, Apple Bloom i Big McIntosh: Tak, jabłka zap dojrzewają!

Babcia Smith: No właśnie mówię.

[piosenka tytułowa]

Lektor: My Little Pony: Przyjaźń to magia

Babcia Smith: Hej guzdrało! Jedź z tym wózkiem, ale śmiało!

Big McIntosh: Tak.

Applejack: [stęka]

Apple Bloom: Wszystko gotowe!

Lektor: Dzień uznania dla rodziny

Babcia Smith: Niby do czego?

Apple Bloom: Żeby robić nasz dżem!

Babcia Smith: No przecież! Nasz staroświecki dżem z jabłek zap nie ma sobie równych!

Apple Bloom: Nie mogę się doczekać!

Babcia Smith: [pauza] Niby na co?

Apple Bloom: Żeby robić z tobą nasz dżem!

Babcia Smith: Oczywiście. Ja robiłam ten dżem od zawsze, kiedy sięgnę pamięcią, więc uważaj, gruszeczko, żeby każdy jeden krok wykonać dokładnie tak, jak ci powiem. Bo inaczej nici z dżemu! Trzymaj!

Apple Bloom: Czy to jeden z twoich tajemnych składników, o który wszyscy pytają?

Babcia Smith: To jest miotła. Bierz się do pracy, pomidorku! A kiedy już posprzątasz, to wtedy… ee… yy… co to ja chciałam? A, do stu kopyt! Jeśli dalej tak pójdzie, to kiedyś głowy zapomnę.

[wiatr wieje]

Big McIntosh: [niucha]

[wyładowania elektryczne]

Applejack: Liście na jabłoniach zap. W samą porę!

[odgłosy skakania]

Babcia Smith: A, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l m n, o p…

Diamond Tiara: [śmieje się]

Babcia Smith: O, jak się pan miewa, Filthy Rich?

Filthy Rich: Dzień dobry, dobra pani! Czy dobrze słyszałem, że zbiory jabłek zap będą już za kilka dni?

Babcia Smith: Za cztery dni dokładnie.

Filthy Rich: Świetna wiadomość! A czy mogę liczyć na sto pierwszych słoiczków?

Babcia Smith: Tak, drogi Filthy.

Filthy Rich: Ech, wolałbym Rich.

Babcia Smith: A jak tam pański tatuś?

Diamond Tiara: Och, ty moje małe biedactwo! Sterczeć nad garami pełnymi jabłek z Babcią Smith? Ble!

Apple Bloom: Kiedy wiesz, ja od lat czekałam na wspólne gotowanie dżemów.

Diamond Tiara: Ale ja nie mówię o dżemach; ja mówię o twojej Babci Smith! Pewnie się jej okropnie wstydzisz.

Babcia Smith: [przytłumione] Hop! Hop!

Apple Bloom: Ee, ale jak to?

Diamond Tiara: No wiesz: taka jest niepoważna, o wszystkim zapomina, każe ci nosić te ohydne przebrania.

Apple Bloom: Babcia mówi, że to fajne.

Diamond Tiara: Całe szczęście, że mieszkasz na farmie, a nie w mieście, gdzie wszyscy by się z ciebie śmiali. Nie martw się, ja nikomu nie pisnę słowa.

Apple Bloom: Niepoważna?

[dzwonienie kotła]

Babcia Smith: Och, bardzo dziękuję, chłopcze!

Babcia Smith: Przebieraj tymi kopytkami! Musimy kupić całą masę rzeczy zanim zaczną się zbiory! Dalej! [śpiewa] robimy z jabłek dżem! Jupi! Jupi! Jupi! Jup! Jabłuszka! Jabłuszka! Jupi–hu! Z pieśnią na ustach jupi–ju! Tralalalala! [normalnie] Za moich czasów to były garnki! [dźwięk ugryzionego garnka]

Daisy: Ej! Ugryzione – sprzedane!

[bzyczenie]

Babcia Smith: O! Witaj Beo, Beatrice, Beecher! Widzę, że wszystkie uwijałyście się jak pszczółki, prawda? [bzyczy]

Apple Bloom: Babciu, nie dałoby się… trochę szybciej zebrać tego miodu? [sapie]

Babcia Smith: Ooo, czy to nie jabłuszko?

Apple Bloom: Proszę!

Babcia Smith: I bardzo mi pomaga przy smażeniu dżemu z jabłek zap!

Apple Bloom: Cii! Przestań proszę!

Diamond Tiara i Silver Spoon: [śmieją się]

Apple Bloom: Proszę cię! Tamte kucyki się na mnie gapią!

Babcia Smith: Co? Czy to twoje przyjaciółeczki? Cześć, przyjaciółeczki jabłuszka!

Silver Spoon: Cześć, Babciu Smith! Cześć, Babci czepeczku!

Diamond Tiara i Silver Spoon: [śmieją się]

Babcia Smith: Laleczki. Za moich młodych czasów, kucyki nie były takie ładne.

Apple Bloom: Skończyłyśmy już te zakupy? Ja chcę już wracać na farmę. Szybko!

Babcia Smith: Koniec, moja słodka. [śpiewa] Mamy miodek, guli–gu! Słodki miodek, guli–gu! Mamy miodek, holi–hri…

Filthy Rich: I właśnie w ten sposób: przez podbijanie rynku, hurtowe zamówienia i obniżanie cen, wykończyliśmy całą konkurencję w mieście! Dzięki temu, dom handlowy Richa stał się filarem sprzedaży detalicznej w Ponyville.

Diamond Tiara: [bije brawo]

Cheerilee: Ech, dziękuję panie Filthy… Ee, znaczy panie Rich za tę fascynującą opowieść i że przyjął pan zaproszenie na dzień uznania dla rodziny! Dobrze, zobaczmy kto przyprowadzi członka rodziny w najbliższy poniedziałek. O, Apple Bloom!

Apple Bloom: Ale proszę pani! W poniedziałek są zbiory jabłek zap. Applejack i Big McIntosh nie będą mogli przyjść do szkoły.

Cheerilee: A może jest jakiś inny kucyk w twojej rodzinie?

Diamond Tiara: Proszę pani! Ona ma Babcię Smith, której nie będzie przy zbiorach. Chętnie przyjdzie.

Apple Bloom: Och! Ale nie, to nie jest…

Cheerilee: Doskonały pomysł, moja droga! Apple Bloom, zaprosisz swoją babcię do szkoły.

[szkolny dzwonek]

Cheerilee: A na dzisiaj to już wszystko!

Apple Bloom: Babcię Smith? Od poniedziałku stanę się największym pośmiewiskiem w mieście!

Applejack: Ech, naprawdę mi przykro. Już ci mówiłam, że nie możemy zrobić przerwy w zbiorach; wiesz czym to grozi.

Apple Bloom: No wiem, po jednym dniu jabłka zap znikają z drzew.

[wiatr wieje]

[krakanie kruków]

Babcia Smith: Och! To trzeci znak! W samą porę! Już niedługo!

[wyładowania elektryczne]

Rodzina Apple: [wyraża zachwyt]

Babcia Smith: Na co czekacie, guzdrały?! Ruszajcie się!

Applejack: No i sama widzisz, ale nic się nie martw; Babcia Smith zna całą masę zabawnych anegdotek.

Apple Bloom: No wiem; słabo mi na samą myśl.

Sweetie Belle: Uspokój się!

Apple Bloom: A to oznacza obciach, wstyd, upokorzenie, poniżenie…

Scootaloo: Wkułaś na pamięć słownik?

Sweetie Belle: Uspokój się! Chcemy ci pomóc!

Scootaloo: Nie na darmo jesteśmy Znaczkową Ligą. Coś się wymyśli, żeby odwlec występ.

Apple Bloom: Och, ale co? Och! Z tego wszystkiego rozbolał mnie brzuch!

Sweetie Belle: Czekaj.

Scootaloo: Jasne! Już wiem!

Babcia Smith: Baczność! A teraz uważać! Żadnego pękania pod wpływem ciśnienia, albo wysokiej temperatury! Czy wyrażam się jasno?!

[słoik pęka]

Babcia Smith: Pod ścianę!

[słoik ląduje w koszu pod ścianą]

Scootaloo: Nie kotłuj się i zrób zbolałą minę!

[woda wrze]

Apple Bloom: Aaj! Parzy w język!

Babcia Smith: Co się u was tam dzieje na górze? Wszystko w porządku?

Scootaloo: O, Babcia Smith! Właśnie miałyśmy panią wołać!

Sweetie Belle: Ona jest chora! Chyba będzie musiała leżeć w łóżku cały tydzień!

Babcia Smith: Ooo! Moja wnuczka jest zdrowa jak jabłko!

Apple Bloom: I co teraz?

Apple Bloom: Już zaraz zajdzie słońce! Jutro niedziela i został mi jeden dzień, żeby coś wymyślić!

Sweetie Belle: Ej! Spójrzcie!

Apple Bloom: To jest czwarty znak!

[wyładowania elektryczne]

Apple Bloom: Już wyrosły jabłka zap!

Sweetie Belle: A to nasuwa mi pewną myśl!

[szeleszczenie krzaka]

Sweetie Belle: Nie da się przesunąć dnia uznania, więc przesuniemy dzień zbiorów!

Apple Bloom: Ale one są… niedojrzałe.

Scootaloo: Jabłka można zbierać przed czasem.

Apple Bloom: Czy ja wiem; jabłonie zap są inne niż zwykłe jabłonie: są magiczne!

[wyładowanie elektryczne]

Sweetie Belle: Jabłoń to jabłoń.

[uderzenie o korę]

[wyładowanie elektryczne]

Apple Bloom: Nie da się strącić! To trzeba zerwać!

Znaczkowa Liga: [siłuje się] [lądują w błocie]

Apple Bloom: Jakieś inne świetne pomysły?

[pukanie]

Cheerilee: Babciu Smith, to ja, Cheerilee! Chciała pani ze mną porozmawiać?… Hop, hop! Babciu Smith!

Apple Bloom (jako Babcia Smith): Dzień dobry, słonko! Jak się miewasz?

Cheerilee: Ech, cześć, Babciu Smith. Dobrze się pani czuje?

Apple Bloom (jako Babcia Smith): Oczywiście! Zdrowiusieńka jak jabłko!

Babcia Smith: [chrapie]

Apple Bloom (jako Babcia Smith): Och, wybacz mi, złotko. Zawsze mam czkawkę po marynacie. Chciałam powiedzieć, że nie przyjdę na dzień uznania dla rodziny do szkoły.

Cheerilee: Naprawdę? Jaka szkoda!

Apple Bloom (Jako Babcia Smith): Co ja ci zrobię? Muszę podlewać owce i przystrzygać kwiatki. Ee, znaczy się, muszę podlewać kwiatki i przystrzygać owce.

Cheerilee: Och, ogromnie żałuję. Zmienimy termin.

Babcia Smith: [uderza głową o ścianę] Uoch. E, co? Co? Co? Co się dzieje? Dziń(?) dobry, droga Cheerilee! Coś pani chciała?

Cheerilee: Ee, nie? To pani mnie tu wezwała, żeby powiedzieć, że nie przyjdzie pani na Dzień Uznania do szkoły.

Babcia Smith: Jak to nie? Nie stracę takiej okazji za wszystkie słodkości Canterlotu!

Cheerilee: Ale mówiła pani, że…

Babcia Smith: Do zobaczenia!

Apple Bloom: Och! Nie mogę uwierzyć, że się obudziła! Ona nigdy się nie budzi z drzemki! Chciałabym wyjechać i zapaść się pod ziemię!

Sweetie Belle: Wiesz, ty nie możesz wyjechać, ale być może kto inny by mógł?

[burza z piorunami]

[wyładowanie elektryczne na jabłoniach]

Babcia Smith: Iii-cha!

Applejack: Zbiory jabłek zap można zaczynać!

Babcia Smith: A jutro od rana będziemy smażyć marmoladę zap!

Scootaloo: Pani Babcia Smith? Telegram.

Babcia Smith: Proszę, kto by pomyślał! Wujek Apple Strudel chce, żebym go odwiedziła.

Apple Bloom: Jeszcze zdążysz na ten pociąg o ósmej. Już cię spakowałam!

Babcia Smith: To bardzo miło.

Apple Bloom: [uderza babcię w zad]

Babcia Smith: Ale nic się nie martw, śliweczko! Wrócę na czas, by zrobić ten dżem.

Apple Bloom: [oddycha z ulgą] Ten pociąg telepie się cały dzień. Na szczęście!

Cheerilee: W dzisiejszym Dniu Uznania dla Rodziny złoży nam wizytę Babcia Smith. Ee, Apple Bloom, a gdzie twoja babcia?

Apple Bloom: Och, naprawdę mi przykro, ale babcia musiała wyjechać z miasta w sprawie niecierpiącej zwłoki.

Babcia Smith: Witajcie, moje drogie dzieciaczki!

Babcia Smith: Jak się miewacie? Cieszę się jak prosie ze świeżego błotka, że tu jestem!

Apple Bloom: Ale… Co ty tutaj robisz? Uciekł ci pociąg?

Babcia Smith: E, nie. Przyjechał; a z wagonu wysiadł wujek Apple Strudel.

Apple Strudel: Aaaaa, kuci, kuci, kuci!

Diamond Tiara: Nie mogę się już doczekać występu twojej babuni. Pewnie wszystko zapomniała.

Diamond Tiara i Silver Spoon: [chichoczą]

Babcia Smith: Dawno, dawno temu; za moich młodych lat wszystko wyglądało inaczej w Ponyville. A to dlatego, że w ogóle nie było Ponyville.

Babcia Smith: Tak, tak, drogie kucyki. Kiedy moja rodzina przybyła w te strony, ja byłam jeszcze malutka. Wędrowaliśmy i wędrowaliśmy, zbierając nowe nasiona, sprzedając stare. Mój tata był najlepszym zbieraczem nasion w całej Equestrii. Pewnego dnia nasza rodzina zawędrowała do najwspanialszego, największego, najbardziej imponującego z miast; był to Canterlot. Słowo daję, że nigdy nie widziałam czegoś takiego. Kiedy dosłownie oniemiałam z zachwytu, pojawiła się ona: Księżniczka Celestia, władczyni wszystkich kucyków. I wyobraźcie sobie, że zatrzymała się, by obejrzeć kolekcję nasion mojego ojca. A kiedy zorientowała się, że szukamy domu, z prawdziwie książęcym gestem, zaofiarowała nam kawałek gruntu niedaleko. Mój tata serdecznie jej podziękował. Szybko znaleźliśmy teren opodal lasu Everfree i zbudowaliśmy nasz pierwszy dom. Potem założyliśmy sad, ale sad nie wyrasta z dnia na dzień i zaczęliśmy cierpieć głód. Opowiedziano nam historię lasu i wiedzieliśmy, że lepiej tam nie wchodzić.

[wycie patykowilków]

Babcia Smith: Jednak pomyślałam, że jeśli są tam zwierzęta, to jest i coś do jedzenia. Było ciemno i ponuro, i nie będę ukrywać, że się bałam. Wszędzie rosły drzewa i nagle stanęłam pod nadzwyczajną jabłonią. Nigdy wcześniej nie widziałam jabłoni o kolorowych owocach! Zaczęłam je zbierać; zbierać tak szybko jak się dało.

[wycie i szczekanie patykowilków]

Babcia Smith: Kiedy się odwróciłam, ujrzałam patykowilki! Jak żyję nie kłusowałam tak szybko! Musiałam się ratować!

[dzwonienie garnków]

Babcia Smith: Razem z tatą zasadziliśmy te niezwykłe nasiona i na naszych oczach wyrosły z nich drzewa! A stało się to dosłownie w mgnieniu oka! Potem co roku zwracałam szczególną uwagę na znaki zwiastujące porę zbiorów. Jak się zmienia pogoda, jak wyją wilki, gdy jabłka zaczynają dojrzewać i jak znikają, jeśli ich nie zbierzesz w ciągu jednego dnia! To były najwspanialsze jabłka, jakie kiedykolwiek jedliśmy! Wkrótce potem zaczęłam przyrządzać dżem z jabłek zap. Gotowanie przetworów ma swoje prawa, podobnie jak zbieranie jabłek. Nauczyłam się, że trzeba się zaprzyjaźnić z pszczołami, by ich miód idealnie zrównoważył smak owoców. Kto by pomyślał, że ze słoikami trzeba rozmawiać! Albo że jabłka zap, lubią różowe kropki! [śmieje się] To była prawdziwa magia i świetna zabawa. Kucyki zaczęły do nas przychodzić, żeby spróbować jabłkowego dżemu. Niektóre nawet zostały: jak Stinking Rich, prapradziadek Diamond Tiary. Tak w ogóle, mój dżem był pierwszą rzeczą, którą sprzedał.

[gwizdek pociągu]

Babcia Smith: Już wkrótce miasto się rozwinęło i osiadły w nim kucyki z całego świata. Tak właśnie powstało Ponyville.

[uczniowie biją brawo]

Babcia Smith: Och, dziękuję wam bardzo, moje kochane, ale naprawdę; wystarczy już.

Scootaloo: Gdyby nie pani i pani jabłka, nie byłoby Ponyville?!

Babcia Smith: Zgadza się, kochana!

Apple Bloom: [do Diamond Tiary] Gdyby nie moja Babcia Smith, twój tata nie miałby domu handlowego.

Reszta: [zgadzają się]

Babcia Smith: [liże tablicę]

Diamond Tiara: Ale, ale to tylko stuknięta starsza pani!

Reszta: [sapie]

Apple Bloom: Ona wcale nie jest stuknięta! To najwspanialsza starsza pani w całym Ponyville!

Scootaloo: Chyba jak żyję, nie jadłam takiego dobrego dżemu!

Sweetie Belle: Na pewno ty masz coś z tym wspólnego.

Babcia Smith: No przecież! Apple Bloom to prawdziwa mistrzyni jabłkowego dżemu.

Apple Bloom: Serio?

Applejack: Widzę, że dzień uznania dla rodziny się udał.

Apple Bloom: Jasne! Moja Babcia Smith jest wyjątkowa! Tylko zapomniałam o tym na chwilę.

Babcia Smith: Oo, wielkie rzeczy, ja ciągle zapominam. Tak… co to ja… ee… no… no właśnie. Ach.

Applejack: Kto chce śpiewać dla wody?

Młode kucyki: Ja chcę! Ja!

Babcia Smith i młode kucyki: A, b, c, d, e, f, g…

Filthy Rich: Na co czekasz?

Diamond Tiara: Och, ale tato!

Applejack i Apple Bloom: [śmieją się]

[muzyka i napisy końcowe][lektor wymienia polską ekipę dubbingową]