Detektyw Rarity/Transkrypt

<< Powrót do listy odcinków

Rarity: Oh, Sassy Saddles, przyznasz, że moja nowa kolekcja Kobiece Misterium się udała?

Sassy Saddles: [wzdycha] Na tysiąc cekinów, Rarity, te sukienki są boskie! Skąd czerpałaś inspiracje kochana?

Rarity: Oh, ubóstwiam taką książkę przygody Shadow Spade. Jej historie są zawsze pełne napięcia, takie tajemnicze, no i rzecz jasna... pełne boskich kostiumów!

Sassy Saddles: Są idealne! Co ty robisz?

Rarity: [nuci] A, takie tam malusieńkie poprawki. [dmucha w suknie] Shadow Spade zawsze powtarzała, że perfekcja to dbałość o szczegół, i to prawda. No proszę. Teraz jest jak trzeba.

[otwarcie drzwi]

Rainbow Dash: Hej dziewczyny, jak tam—

[trzaski]

Rarity i Sassy Saddles: [jęczą]

Rainbow Dash: [śmieje się nerwowo] Oj, sorry.

[piosenka tytułowa]

Rainbow Dash: [wzdycha] Przepraszam, że zrobiłam taki bałagan.

Sassy Saddles: W sekundę wszystko poprawimy. A ty właściwie, co robisz w Canterlot?

Rainbow Dash: Przyjechałam na otwarcie królewskich ogrodów Księżniczki Celestii.

Sassy Saddles: A, tak! Krążą plotki, że w tym roku ogrody, są wyjątkowo piękne. Podobno, Wonderboltsi otwierają wydarzenie, pokazem powietrznym.

Rarity: A ja, to potwierdzam.Rainbow Dash przyjechała, z nimi latać. Jestem taka dumna!

Rainbow Dash: Nie wiem, czy masz z czego, być dumna. Teoretycznie, ja nie polecę. Jestem tą szczęśliwą zawodniczką z rezerwy, którą wezwali na wszelki wypadek.

Rarity: Oj, nie bądź taka skromna. Ze wszystkich rezerwowych, to właśnie Ciebie wybrali.

Rainbow Dash: A w sumie, całkiem fajnie. Dzięki temu mogę nocować w zamku, poszaleć z Wonderboltsami i jeść pycha jedzenie za dzisiejszej kolacji. À propos kolacji, idziesz ze mną, prawda?

Rarity: Oczywiście, że tak! Wystroję się, po bryluję w towarzystwie i opowiem, mojej nowej super kolekcji? Och, w życiu bym tego nie przegapiła.

Rainbow Dash: Świetnie! Widzimy się wieczorem!

[zamknięcie drzwi]

[stukanie manekinów]

[otwarcie drzwi]

[trzaski]

Rarity: Ooh, kryształy, które zamawiałam! [puknięcie] Ojej. Nastąpiła jakaś pomyłka... zamawiałam Smocze cięcie, a nie polerowane kamienie.

Dostawca: Przykro mi, ale mam dziś całą masę zamówień. Nie dam rady ich wymienić, i przywieść nowych.

Rarity: Oczywiście, rozumiem. Pańska praca jest taka trudna. Mówię szczerze, nie wiem jak pan nadąża z tymi zamówieniami na czas.

Dostawca: [wzdycha nerwowo] Prawda, bywa ciężko, do tego wszystkie pudła są w kształcie... pudeł.

Rarity: Och tak, potwornie panu współczuję. Ale gdyby udało się panu, załatwić jeszcze jedno, malutkie zamówienie, byłabym dozgonnie wdzięczna.

Dostawca: [śmieje się nerwowo] Cóż, specjalnie dla pani, zobaczę co da się zrobić.

[zamknięcie drzwi]

Sassy Saddles: Rarity, ty to potrafisz zmiękczyć serce każdego kucyka!

Rarity: Oh, [chichocze] to nic takiego. Każdy zasługuje na komplement. A teraz, musisz koniecznie pomóc, wybrać mi suknię, na kolację. Najlepiej coś z nowej kolekcji.

[rozmowy tłumu]

Rainbow Dash: Ekstra, ile żarcia!

Rarity: [wącha] Mm, czy to Juniper Phoenix, tak coś czuję?

Rainbow Dash: Nie, to brokuły! [ćlamie]

Wind Rider: Tak, Juniper Phoenix to moja ulubiona, woda kolońska dla ogierów.

Rarity: Oh, moja też. Jest taka męska a jednocześnie—

[rozbicie talerza]

Rarity: —delikatna, z odrobiną kwiatowych nut, i—

Rainbow Dash: [szepcze] Rarity! Czy ty nie wiesz, kto to jest?!

Rarity: Dżentelmen z nosem do perfum i okiem do szalików?

Rainbow Dash: To Wind Rider!

Rarity: Oh! Miło Cię poznać!

Rainbow Dash: Nie dałaś mi skończyć! Przecież to żywa legenda. Do tego rekordzista Wonderboltów w Maratonie Mustangów!

Wind Rider: Weź, to było milion lat temu. Wręcz dziwię się, że rekord wciąż, należy do mnie.

Spitfire: Wind Rider, widzę, że poznałeś Rainbow Dash! Jest naszą najbardziej obiecującą rezerwową. Może pobije twór rekord?

Wind Rider: Hmm, ciekawe.

Rainbow Dash: Oh, heh, nie jestem nawet w połowie, tak dobra jak ty. W sensie jestem szybka, ale kompletnie wysiadam na długich dystansach.

Spitfire: Nie bądź taka skromna. Odrobina ćwiczeń i będziesz latać jak szalona.

Wind Rider: Heh-heh. Miło była was poznać, dziewczyny.

Rainbow Dash: [wzdycha] Nie, nie to nam było miło Cię poznać. [wstrzymuje śmiech] Nie mogę uwierzyć, że właśnie spotkałam Wind Ridera!

Misty Fly: Tak, Wind Rider już nie lata, ale jutro zajmie honorowe miejsce, w środki nasze powietrznej formacji, podczas występu.

Rainbow Dash: [wstrzymuje powietrze] Serio? Ale niesamowite! Szkoda tylko, że będę oglądać mojego mistrza, z ławki rezerwowych... Czeka mnie jutro taki nudny trening.

Rarity: A może, mogłabym dotrzymać Ci towarzystwa?

Rainbow Dash: No jasne! Zawsze wpuszczają rodzinę i przyjaciół, na treningi!

[plusk]

Rarity: Mm, ooh!

Rainbow Dash: [nerwowy śmiech] Przepraszam. Poczekaj, wyczyszczę to. [charczy i spluwa]

Rarity: Uh, nie-nie, z jedwabiu bardzo ciężko wybarwia się plamy. Ale nie przejmuj się. Przygotowałam się!

Rarity: Ten bankiet był absolutnie wspaniały. Dziękuję, za zaproszenie! Ooh, masz pokój we wschodniej wieży? Te pokoje mają najlepszy widok na Canterlot!

Spitfire: No to mamy szczęście. Dora, lepiej wyśpijmy się przed jutrzejszym treningiem.

[zamknięcie drzwi]

Rainbow Dash: Widzimy się jutro, Rarity!

Rarity: Dobranoc!

Rainbow Dash: [wzdycha] Dzięki, że dotrzymujesz mi towarzystwa. Gdyby Cię tu nie było, to nie wiem, z kim bym sobie wtedy pogadała.

[plaśnięcie]

Soarin: Ze mną będziesz gadać. Rainbow Dash, mama Spitfire wysłała list, podobno jest chora. Spitfire poleciała, się nią zająć.

Rainbow Dash: [wstrzymuje oddech] O nie! Mam nadzieję, że to nic poważnego!

Soarin: Ja też. Tak czy owak, będziesz musiała ją dzisiaj zastąpić.

Rainbow Dash: W-w sensie, że polecę w pokazie?

Soarin: Chyba że Spitfire wróci, ale tak.

Rainbow Dash: Nie zawiodę was, Soarin! [piszczy] To jest najlepsza, rzecz na świecie! Ojacieojacieojacieojacie! [spiewa] Będę sobie latać z Wind Riderem i z Wonderboltsami, bo jestem super, jestem super, najlepsza i to jest jasne! [kontynuuje] He-he, he-he...

Soarin: Eee... Rainbow Dash?

Rarity: [ucisza] Ciii! Daj jej się wyszaleć.

Rarity: O dzień dobry! Znajoma, rodzina?

Stormy Flare: Rodzina. Moja córka jest Wonderboltem, ale jakoś jej tam, nie widzę. Znasz może Spitfire?

Rarity: Ooh, jest pani mamą Spitfire? Ale podobno jest pani chora.

Stormy Flare: Słucham?

Rarity: Spitfire dostała od pani wiadomość, że źle się pani czuje, więc od razu poleciała do domu.

Stormy Flare: Niczego nie wysyłałam.

Rarity: Dziwna sprawa.

Soarin: Stormy Flare? A ty nie jesteś chora? Okej, co jest grane?

Stormy Flare: Nie wiem. Ale na pewno nie wysyłałam córce, żadnego listu.

Rarity: Czyli ktoś, wysłał Spitfire fałszywy list!

Misty Fly: Kto, mógłby zrobić coś takiego?

Soarin: Ktoś, kto nie chciał, żeby wystąpiła w pokazie.

Rainbow Dash: Dlaczego ktoś, miałby tego chcieć?

Wind Rider: Może, ktoś chciał zająć jej miejsce.

Rainbow Dash: Ja?! Ja nigdy bym tego nie zrobiła Spitfire! Dlaczego myślicie, że to ja?

Blaze: Widziałem, jak wychodziłyście razem z kolacji.

Rainbow Dash: Spałyśmy w sąsiednich pokojach!

Misty Fly: I mówiła, że zrobiłaby wszystko, by polecieć z Wind Riderem.

Rainbow Dash: Tak, ale hej, bez przesady.

Soarin: Spitfire przyszła do mnie do pokoju około północy, żeby mi powiedzieć, że musi jechać do mamy. A ty, gdzie wtedy byłaś?

Rainbow Dash: O północy już spałam i miałam mega, niesamowity sen. Byłam na środku stadionu, latałam z Wind Riderem i Wonderboltsami, zawsze o tym marzyłam i —

[flesz kamery]

Rainbow Dash: —eh, eh, nieważne. Pogarszam sprawę.

[szeptanie Wonderboltsów]

Soarin: Rainbow Dash, jeśli udowodnisz nam, że ktoś inny stoi za zniknięciem Spitfire, przed rozpoczęciem pokazu, wciąż będziesz mogła z nami latać. A w międzyczasie, Misty Fly, Blaze, jazda do domu Stormy Flare i postarajcie się ściągnąć Spitfire z powrotem. [do Rainbow Dash] Ostrzegam Cię, jeśli to ty wysłałaś list, znasz zasady, będę musiał pozbawić Cię przywilejów zawodniczki, na zawsze! Zrozumiano?

Rainbow Dash: [wzdycha] Zrozumiano. Ale jak mam udowodnić, że nie wysłałam listu, którego nie wysłałam?

Rarity: Pomogę Ci! Detektyw Rarity zajmie się tą sprawą! Dotrzemy do jej sedna, szybciej niż moje modelki zmieniają kostiumy.

Rainbow Dash: Taa, co to ma być na strój?

Rarity: Próbuję wczuć się w Shadow Spade poprzez ten boski płaszcz, to chyba jasne! A według niej udowodnimy, że to nie twój list, jeśli znajdziemy prawdziwego nadawcę. Pierwszy przystanek- miejsce zbrodni!

[gra tajemnicza muzyka]

Rarity: [narracja] Mnie i Rainbow Dash czekała jeszcze długa podróż. No, nie aż tak długa, miałyśmy dużo czasu, ale tym większe było wyzwanie... a oto i ja.

[otwieranie i zamykanie szafek]

Rarity: [narracja] Analizująca miejsce zbrodni i bosko wyglądałam, muszę przyznać. [normalnie] To na pewno koperta, w której był list do Spitfire! [wącha] Hmm. To mi wyglądana włosy z tęczowej grzywy!

Rainbow Dash: [przełyka ślinę] Oj, nie dobrze.

Rarity: [narracja] Rainbow Dash robiła się niespokojna, ale ja wierzyłam, że dziewczyna odzyska honor i znajdziemy sprawcę.

Rainbow Dash: Co ty wyprawiasz?

Rarity: [zaskoczona] Co? Tak sobie myślę na głos. [narracja] Rainbow Dash miała rację. By rozwiązać tajemnicę, konieczna była pełna koncentracja. Stuprocentowa motywacja i— [normalnie] Uuh! Jaki fantastyczny wzór mają te zasłony! Oh, i ta welurowa lina do tego – oh,to jest—

Rainbow Dash: Nie mamy czasu na dekoracje! Zaraz wyrzucą mnie z Wonderboltsów, musimy coś wymyślić!

Rarity: Wiem, Rainbow, pracuję nad tą sprawą, o nic się nie martw! Tak sobie pomyślałam: ktoś musiał przynieść Spitfire ten list, czyli ktoś inny musiał tego kuca widzieć!

Rarity: Mam do panów kilka pytań i jak tylko wyjaśnimy parę kwestii, to na pewno—

Rainbow Dash: Dawaj, Rarity, nie mamy na to całego dnia! [do strażnika] Gdzie byliście w nocy, o północy, co chłopaki?!

Strażnik 1: Staliśmy tutaj sobie, pilnując wejścia, tak ja zwykle.

Rainbow Dash: Oh, mają solidne alibi.

Strażnik 1: Mówię prawdę, czekaliśmy tutaj całą noc i nikt tędy nie wchodził i nie wychodził.

Strażnik 2: Oprócz Ciebie.

Rainbow Dash: Co chcesz przez to powiedzieć?!

Strażnik 2: Po prostu, w północno-zachodnim skrzydle są tylko dwa pokoje: twój i Spitfire. Więc jedynym kucem, który miał dostęp do tego skrzydła, byłaś ty.

Rarity: [narracja] Atmosfera się zagęszczała. Taktyka Rainbow Dash była, no cóż, koszmarna. Nadszedł czas na zmianę strategii. [normalnie] Pozwól, że ja to załatwię! Oj panowie, wy to macie taką ciężką pracę. Podejrzewam, że czasem ogarnia was straszna... nuda.

Strażnik 1: To prawda. Policzyłem wszystkie błyskawice na kaflach sufitowych ponad trzysta razy!

Rarity: I nikt nie docenia waszej wytrwałości i poświęcenia. Nie mówię, że tak było, ale jeśli wyszliście wczoraj na przerwę, nikt nie miałby o to pretensji.

Strażnik 1: No, masz rację. Nie otrzymujemy wystarczającej gratyfikacji za naszą pracę.

Strażnik 2: Oprócz wczorajszej nocy, ktoś był na tyle miły, że przyniósł nam ciasto. Więc zrobiliśmy sobie małą przerwę, żeby je zjeść.

Rarity: A co to było za ciasto?

Strażnik 2: Wiśniowe z budyniem.

Rarity: Wanilia czy może czekolada?

Strażnik 1: Czekolada.

Rarity: A czy ciasto było przystrojone różyczkami?

Strażnik 1: Było.

Rainbow Dash: Ugh, kogo obchodzą jakieś różyczki?!

Rarity: [narracja] Rainbow Dash kwestionowała moje metody. Ale ja dobrze wiedziałam, co robię.

Rainbow Dash: Serio?

Rarity: Oh, oh, oh. Powiedziałam to na głos?

Rainbow Dash: Kobieto, nawet ja już myślę, że jestem winna! Przecież tak bardzo chciałam, być w pokazie! A co, jeśli napisałam ten list przez sen?! Wiesz, co ja mogę zrobić przez sen?! Bo ja nie mam pojęcia!

Rarity: Oh, uspokój się Rainbow Dash. Rozwiążemy tę zagadkę. Jest tylko jedna piekarnia w Canterlot, która piecze czekoladowo-wiśniowe ciasto z budyniem i maślanymi różyczkami, a to jest...

Rarity: ... Herbaciarnia Cinnamon Chai!

Cinnamon Chai: Dzień dobry, w czym mogę pomóc?

Rarity: Podobno macie tu najlepsze czekoladowo-wiśniowe z budyniem w całym mieście!

Cinnamon Chai: Ah, trafiłyście pod dobry adres! Przepis na to ciasto to nasza tajna receptura, tylko my ją znamy!

Rarity: O, nie. Ale jakiś kuc, już go kupił! Kim był ten szczęściarz?

Cinnamon Chai: No, nie powiem wam!

Rarity: Dlaczego? Czy to był jakiś celebryta?

Cinnamon Chai: Nie... po prostu ciężko stwierdzić! Miała płaszcz, okulary przeciwsłoneczne i szalik na głowie, zakrywający większość jej twarzy. Ale pamiętam, że miała taki głęboki, szorstki głos.

Rainbow Dash: W jakim sensie, szorstki?

Cinnamon Chai: No wiesz, taki podobny do twojego.

Rainbow Dash: [przełyka ślinę]

Rarity: A dasz radę sobie, coś jeszcze przypomnieć.

Cinnamon Chai: Och, chyba mam dla was jedną opowieść! Kupując ciasto, klientka nie lada awanturę, gdy polewa czekoladowa trafiła na jej szalik!

Rarity: Co za koszmar! A szalik w jakim kolorze?

Cinnamon Chai: Biały! Nie, może bardziej a'la kość słoniowa...

Rarity: Niesamowite!

Rainbow Dash: Nie wierzę, że plotkujesz o modzie w tak trudnych, dla mnie chwilach!

Rarity: Rainbow, nie panikuj. Bardzo Cię proszę, zaufaj mi

Rainbow Dash: Zaufać Ci?! Spędziłaś więcej czasu, zmieniając ciuchy, niż próbując mi pomóc, to koniec!

Rarity: No już, uspokój się! Chodźmy!

Rarity: [narracja] Rainbow Dash traciła nadzieję, ale ja znałam już wszystkie odpowiedzi. Poza jedną.

[kwaczenie kaczki]

Rarity: [narracja] Wiedziałam, że to jej się nie spodoba, ale nie było innego wyjścia. Musiałam sprawdzić, czy miałam rację.

[kropienie deszczu]

[otworzenie drzwi]

Blaze: Byliśmy wszędzie, ale Spitfire nie było u mamy w domu!

Stormy Flare: Gdzie ona poleciała?

[otwarcie drzwi]

[błyskawica]

Rarity: Wreszcie znalazłam sprawcę!

Soarin: [połyka jedzenie]

Rarity: Ktoś wyciągnął Spitfire poza miasto, by pogrążyć Rainbow Dash, a tym kucem był, nie kto inny jak... Wind Rider!

[błyskawica]

[rozmowy Wonderboltsów]

Rainbow Dash: Rarity, nie wierzę, że oskarżyłaś Wind Ridera o coś takiego! To wielki bohater, jak mogłaś?

Rarity: Wszystkie dowody wskazują, na niego!

Rainbow Dash: [prycha] Jakie ty możesz mieć dowody, kobieto? Nic tylko gadałaś o ciastach, zachwycałaś się zasłonami i co minutę zmieniałaś kiecki!

Rarity: Pozwól, że Ci wyjaśnię. Nigdy nie uznałam, że mogłabyś pozbyć się Spitfire. Znalazłam kosmyk tęczowych włosów u niej w pokoju, ale one same nie wypadły. Ktoś je... obciął! Żaden kuc, nie gubi tak włosów. Spójrzcie na końcówki. Są proste! Widać pracę nożyczek, prawda? Ktoś specjalnie umieścił tam te włosy! A gdy przeszukiwałyśmy pokój Spitfire, koperta zapachniała podejrzanie znajomo. Juniper Phoenix, woda kolońska Wind Ridera! Chwilę później, w holu zamkowym, zauważyłam adamaszkowe zasłony, które wypadły z liny, co mogło znaczyć, że ktoś się za nimi ukrywał! Prawdopodobnie już, po podłożeniu fałszywego listu!

Wind Rider: Juniper Phoenix to bardzo popularny zapach. Poza tym, każdy mógł przesunąć zasłony.

Rarity: Właśnie dlatego, postanowiłam porozmawiać ze strażnikami! Dzielnie pilnowali bram przez całą noc, ale był jeden malutki wyjątek, wyszli zjeść ciasto. A ciasto zostało kupione, przez klacz z szorstkim głosem! Ktokolwiek zamawiał ciasto, miał czekoladową plamę na swoim kremowym szaliku, a ja przypadkiem zauważyłam, że Wind Rider zawiązał dziś szalik w węzeł Windsordski, zamiast zwyczajowego luźnego splotu! Dlaczego? Czy nie po to, by ukryć... czekoladową plamę?!

[Wonderboltsi wzdychają]

Wind Rider: Ah, to niedorzeczne. Kochani, chyba nie wierzycie w te brednie, prawda?

Rarity: Przyznaj się – jesteś winien uwikłania Rainbow Dash w tę sprawę i zniszczenia tego cudownego szalika!

Wind Rider: Ah, dobra! Udało Ci się! To byłem ja!

Rainbow Dash: Ale dlaczego, Wind Rider?! Czy to dlatego, że zjadłam ostatniego brokuła na kolacji, którego tak bardzo, bardzo chciałeś?

Rarity: Nie. Zrobił to dlatego, że bardzo bał się, że pobijesz rekord Wonderboltsów na długim dystansie! Słyszałam go, gdy Spitfire zasugerowała, że jesteś w stanie go prześcignąć. Pozwolę sobie zaczytować, 'He-he'. To grzeczne, ale nieszczery śmiech, którym posługujesz się, by ukryć zawiść pod płaszczykiem zadowolenia.

Wind Rider: Pomyślałem, że jeśli wykopią Rainbow Dash z Wonderboltsów, to rekord na zawsze należałby do mnie.

Rainbow Dash: Serio? To jest mega beznadziejne. A myślałam, że jesteś najfajniejszym Wonderboltsem na świecie.

Wind Rider: Zrobiłem to, co do mnie należało, żeby zostać bohaterem! Czasem trzeba zagrać nieczysto, żeby wygrać!

Rainbow Dash: Ale nie o to chodzi, w byciu Wonderboltsem.

Soarin: Ona ma rację! Wonderboltsi wspierają się wzajemnie! À propos, gdzie jest Spitfire?

Wind Rider: Wysłałem jej list z podrobionym podpisem Stormy Flare. Napisałem jej, że cierpi na Pegasitus i jedynym remedium jest lodowy irys z lasów Kryształowych Gór.

Rainbow Dash: Nic dziwnego, że tyle czasu jej nie ma. Znalezienie lodowych irysów na wiosnę graniczy z cudem!

Soarin: Kryształowe Góry są za daleko, by jakikolwiek kuc wyrobił się przed otwarciem królewskich ogradów! Rainbow Dash, jednak musisz polecieć zamiast Spitfire!

Rainbow Dash: Ale ona nie może przegapić tego występu! Ja po nią polecę!

Soarin: Nie uda Ci się wrócić na czas!

Rainbow Dash: W takim razie, nie ma czasu do stracenia!

Blaze: Rainbow Dash wciąż nie ma!

Rarity: Nic się nie bój. Znam Rainbow Dash, na pewno jej się uda.

[otwarcie drzwi]

Spitfire: [dyszy]

Soarin: Spitfire, wróciłaś! Nie wierzę, że Ci się udało!

Spitfire: [zadyszana] Nic by z tego nie wyszło, gdyby Rainbow mnie tak szybko nie znalazła! Akurat miałam sość czasu, by wrócić!

Rainbow Dash: Rarity, bez Ciebie nie dałabym sobie rady. Przepraszam, że w Ciebie zwątpiłam. Ale czemu, nie powiedziałaś mi, jaki masz plan?

Rarity: Żebyś nie robiła sobie nadziei, dopóki nie będę pewna, a nie byłam pewna, dopóki nie zobaczyłam czekoladowej plamy.

Rainbow Dash: Dziękuję, że we mnie uwierzyłaś, nawet jeżeli ja nie wierzyłam w Ciebie. Niezła ze mnie przyjaciółka, co?

Rarity: Właściwie, to jesteś świetną przyjaciółką. Poleciałaś po Spitfire, a to oznaczało, że nie wystąpisz w dzisiejszym pokazie.

Rainbow Dash: [wzdycha] Kiedyś na pewno w nim wystąpię.

Spitfire: Może nawet dzisiaj. A nie chciałabyś polecieć zamiast Wind Ridera?

Wind Rider: Ee, c-co? Nie możecie mi tego zrobić! Przecież jestem najlepszym Wonderboltsem w historii!

Spitfire: Niestety, już nie. Za próbę pozbycia się Rainbow Dash, pozbawiam Cię statusu Wonderboltsa!

Soarin: [do Rainbow Dash] To co, chciałabyś z nami polecieć?

Rainbow Dash: Czy bym chciała?! Woo-hoo! Tak-tak-tak-tak, ehe-ehe, tak, o yeah, haha...

Soarin: Ee, Rainbow Dash?

Rainbow Dash: [zawstydzona] Już lecę!

Rarity: [narracja] Moja przyjaciółka była w siódmym niebie. W dodatku w samym środku powietrznej pormacji. A jeśli chodzi o mnie? W końcu miałam okazję, pokazać moją najnowszą kolekcję!

Stormy Flare: Piękne, te sukienki.

Rarity: Oh, znowu powiedziałam to na głos?