АПЕК

АПЕК
Краіна	міжнародны[d]
Адміністрацыйны цэнтр	Унутраны горад
Тып арганізацыі	міжнародная арганізацыя, група інтарэсаў, міжнародная міжурадавая арганізацыя[d] і cartel[d]
Афіцыйныя мовы	арабская
Заснаванне
Дата заснавання	14 верасня 1960[1][2]
Галіна	нафтавая прамысловасць
Прадукцыя	нафта
opec.org (англ.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Арганізацыя краін, экспартуючых нафту, АПЕК, OPEC (анг.: Organization of the Petroleum Exporting Countries) — міжнародная арганізацыя з штаб-кватэрай у Вене. Мэта арганізацыі — кантроль за сусветнай здабычай нафты і ўзроўнем цэн на нафту. У 2016 годзе 14 дзяржаў-членаў АПЕК кантралявалі 73 % сусветных запасаў нафты і давалі 44 % аб’ёму яе сустветнай здабычы.^[3]

АПЕК была ўтворана ў 1960 годзе ў Багдадзе. Роля арганізацыі значна ўзрасла пад час нафтавага крызісу 1973—1974 гадоў калі арганізацыя шматразова падвышала сусветныя цэны на нафту.

• Штаб-кватэра: Вена;
• Кіраўнічы орган: Канферэнцыя АПЕК;
• Выканаўчы орган: Сойм кіраўнікоў, Эканамічная камісія і Сакратарыят;
• Кіраўнік: Пурнома Юзгантора

Краіны-удзельнікі АПЕК (з годам уваходжання):

• ААЭ (1967)
• Алжыр (1969)
• Венесуэла (1960)
• Ірак (1960)
• Іран (1960)
• Рэспубліка Конга (2018)
• Кувейт (1960)
• Лівія (1962)
• Нігерыя (1971)
• Саудаўская Аравія (1960)
• Экватарыяльная Гвінея (2017)
• Эквадор (1973—1992, зноў з 2007)

Былыя краіны-ўдзельнікі:

• Габон (1975—1994)
• Інданезія (1962 — 2008, студзень-лістапад 2016)
• Катар (1961 — 2019)

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме АПЕК
• opec.org (англ.) — афіцыйны сайт Арганізацыі краін — экспарцёраў нафты