Гінят

	Гінят; лац. Giniat / Hiniat
	Gennat
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Ginn + Hatho
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Генат, Гінат, Кінат, Кінят
Зьвязаныя імёны	Ядгін
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Гінят»

Гінят (Генат, Гінат, Кінат, Кінят) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

Генёд (Genniod^[1]) і Генад, Генат або Кінат (Genhadus^[2], Gennat, Genat, Kynath^[3]) і Гетген (Hettgen^[4]) — імёны германскага паходжаньня^[5]. Іменная аснова -гін- (-ген-, -кін-) (імёны ліцьвінаў Гендрута, Кімунд, Менгін; германскія імёны Genedrudis, Ginmund, Mennigen) паходзіць ад гоцкага gin- 'пачатак'^[6] (гоцкае *ginnan, германскае *gennan 'пачынаць'^[7]), аснова -аўд- (-од-, -от-) (імёны ліцьвінаў Аціла, Отаўт, Атмут; германскія імёны Otilo, Ottolt, Otmot) — ад гоцкага audags 'шчасьце, асалода'^[8], германскага *auð 'багацьце, спор'^[9], а аснова -гад- (-ад-, -ат-) (імёны ліцьвінаў Ядвіга, Гатман, Гатаўт; германскія імёны Hadwig, Hadoman, Hathald) — ад гоцкага *haþus^[10], германскага hathu 'бой'^[11].

Адпаведнасьць імя Генёт германскаму імю Genniod сьцьвер��зіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў^[12].

У Прусіі бытавала імя Генат: Genote (1289 год)^[13].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Кинъяту Ясколдовичу чотыри чоловеки (9 лістапада 1449 году)^[14]; Ивашко Кгинятовичъ^[15], Мацко Кгинъятовичъ^[16], Мартинъ Кгинятович^[17], Самашко Гинятовичъ^[18], Якубъ Кгинятовичъ^[19], Янъ Кгинятович^[20] (1528 год); Григорь Кгинятъ (1567 год)^[21]; дочъки его земянки господарьское повету Упитъского Альжбеты Анъдреевны Томашовое Лавъриновича Кгинъята и сына ее Юрья Томашевича Кгинъята (10 ліпеня 1586 году)^[22]; земянка господаръская повету Упитъского Альжъбета Анъдреевъна Нацевича Томашовая Лавъриновича Кгинъята (17 ліпеня 1586 году)^[23]; po śmierci Waska Giniatowca (2-я палова XVI ст.)^[24]; Jan Giniat (1621 год)^[25]; Jerzy Giniat^[26], Andrzej Kuszleyko Giniatowicz… Dawid Kuszleyko Giniatowicz^[27], Aleksander Giniat Kuszleyko^[28] (1690 год); Krystyna Ginat (1801 год)^[29].

Носьбіты

Генёд — сын караля франкаў Мэравэя, пачынальніка дынастыі Мэравінгаў
Гінят Яскольдавіч — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў 1449 годзе
Бэрнат Кінятавіч — жыхар Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1537—1538 гадох^[30]
Юры Тамашавіч Гінят — зямянін Ўпіцкага павету, сын Тамаша Лаўрынавіча
Балтрамей Станіслававіч Гінятовіч — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1587 годзе^[31]
Ян Гінят — расенскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1621 году

Гіняты гербу Касьцеша і Гінятовічы гербу Касьцеша — літоўскія шляхецкія роды, якія мелі ўладаньні на Жамойці^[32].

Кінатовічы (Kinatowicz) гербу Ястрабец^[33] — літоўскі шляхецкі род^[34].

Генат (Genat, Gennat) — прозьвішча, гістарычна зафіксаванае на тэрыторыі цяперашняй Летувы^[35].

У XVI ст. існаваў маёнтак Гінятавічы (Гинятовичи) у Жамойцкім старостве^[36].

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 186, 629.
^ Gantier V. La langue, les noms et le droit des anciens Germains. — Berlin 1901. P. 319.
^ Naumann H. Altnordische Namenstudien. — Berlin, 1912. S. 14.
^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 155.
^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 285.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
^ G // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 43.
^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 72.
^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.
^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.
^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1964. P. 84.
^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 505.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 66.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 159.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 164.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 158.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 164.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 165.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 172.
^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1336.
^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 294.
^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 320.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 1 (1380—1584). — Vilnius, 1998. P. 106.
^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 70.
^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 70.
^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 204.
^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 206.
^ 6,"asc"&searchtable=&rpp2=50 Abele, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 402.
^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 2. ― Вильна, 1903. С. 18.
^ Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 4. — Rzeszów, 2001. S. 53.
^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 281.
^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 6. — Warszawa, 1936. S. 315.
^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 650.
^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 75.

[1] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 186, 629.

[2] Gantier V. La langue, les noms et le droit des anciens Germains. — Berlin 1901. P. 319.

[3] Naumann H. Altnordische Namenstudien. — Berlin, 1912. S. 14.

[4] Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 155.

[5] Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 285.

[6] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.

[7] G // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.

[8] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 43.

[9] Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 72.

[10] Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.

[11] Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.

[12] Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1964. P. 84.

[13] Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 505.

[14] Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 66.

[15] Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 159.

[16] Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 164.

[17] Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 158.

[18] Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 164.

[19] Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 165.

[20] Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 172.

[21] Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1336.

[22] Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 294.

[23] Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 320.

[24] Lietuvos Metrika. Knyga 1 (1380—1584). — Vilnius, 1998. P. 106.

[25] Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 70.

[26] Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 70.

[27] Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 204.

[28] Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 206.

[29] 6,"asc"&searchtable=&rpp2=50 Abele, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

[30] Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 402.

[31] Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 2. ― Вильна, 1903. С. 18.

[32] Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 4. — Rzeszów, 2001. S. 53.

[33] Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 281.

[34] Polska encyklopedja szlachecka. T. 6. — Warszawa, 1936. S. 315.

[35] Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 650.

[36] Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 75.

[1]

п а р Імёны з асновай -од- (-аўд-, -от-)
Імёны ліцьвінаў	Ота Аціла Одзін Отаўт Атгін Ядаг Эдманд Атмут Адрык Гінят
Германскія імёны	Ота (Otto) Аціла (Otilo) Одзін (Odin) Оталт (Ottolt) Откен (Otken) Одаг (Oddag) Аўдамар / Отмар Эдмунд (Edmund) Отмут (Otmot) Одрык (Odric) Генёд (Genniod)