Перайсьці да зьместу

Бэрнат

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Бэрнат
лац. Bernat
Bernat
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Bern + Hatho
Іншыя формы
Варыянт(ы) Бернат, Бернят, Бэрнад, Барнат, Парнат
Зьвязаныя імёны Hathubern
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Бэрнат»

Бэрнат (Бернат, Бернят, Барнат, Парнат), Бэрнад — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Бернад або Бернат, пазьней Бэрнат або Пэрнат (Bernad, Bernat[1], Pernat[2]) і Гатуберн (Hathubern) — імёны германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова берн- (бэрн-) (імёны ліцьвінаў Б��рніка, Бернар, Бэрнард; германскія імёны Bernico, Bernar, Bernard) паходзіць ад германскага beran 'мядзьведзь'[4], а аснова -гад- (-ад-, -ат-) (імёны ліцьвінаў Ядвіга, Гатман, Гатаўт; германскія імёны Hadwig, Hadoman, Hathald) — ад гоцкага *haþus[5], германскага hathu 'бой'[6]. Таксама літоўска-польская форма Бэрнат разглядаецца як вытворная ад германскага імя Бэрнард[7].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Biernat (Biernata, Birnat, Barnat)[8].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: послове немецкии от князя Берната Вандецборху (1 верасьня 1481 году)[9]; Петру Берънатовичу жеребя (6 сакавіка 1488 году)[10]; бояре медницкие Нецко и Бернатъ Нарвоишевичы (25 траўня 1495 году)[11]; Андрею а Бернату Германовичам о имене Нарушовщину (1495 год)[12]; земян волынскихъ, в Миколая Бернатовича… а в брата его Юхна Бернатовича (1 траўня 1498 году)[13]; землю, што на Петре Берънатовичы (21 сакавіка 1499 году)[14]; земянъ луцкихъ, в сестренцовъ своихъ, в Миколая и въ его брата Юха Берънатовичовъ (18 студзеня 1504 году)[15]; людеи у Высокодворскомъ жо повете на имя Симана, а Берната Витеиковичов[16] (10 чэрвеня 1511 году); земянина волынского Миколая Бернатовича (4 лютага 1512 году)[17]; люди в Оникштенском повете, въ Крашинскои волости, на има Берната Буткевича (12 красавіка 1512 году)[18]; у бояр наших Ошменского повета, у Андреика а в Берната Германовичовъ (1 студзеня 1515 году)[19]; в Дорсунишском повете шестьдесят чоловеков… а Берната Минтовтовича <…> в Жомоитском повете у Ясвоинскои волости… слуг путных… Берната (26 студзеня 1516 году)[20]; людеи осмъ служоб в Дубицком повете… а Бернатовича Михаила зъ его братомъ Заморчиком (15 сакавіка 1516 году)[21]; у Виленскомъ повете в Рудоминскои волости людеи… а Берната (18 верасьня 1516 году)[22]; Пацъко Берънатовичъ[23], Бернатъ Андреевичъ… Бернатъ Ходковичъ[24], Бернать Станковичъ[25], Бернатъ Хоткевичь[26], Петръ Берънатовичъ[27], Сташко Берънатовичъ[28], Берънать Ропановичъ[29], Бернатъ Ивашковичъ[30], Петрашко Бернатовичъ… Бернатъ Богдановичъ[31], Бернатъ Ганусовичъ… Берънатъ Кореевичъ[32], Берънатъ Михаиловичъ[33], Бернатъ Томъковичъ[34], Лавринец Берънатовичъ… Бернатъ Петровичъ[35], Богдан Берънатович[36], Воитехъ Берънатович[37] (1528 год); люди Жижморские… Ганусь Бернатовичъ (23 студзеня 1529 году)[38]; Станиславу Берънатовичу, старому литъвину (1529—1530 гады)[39]; Станиславъ Берънятовичъ, дворянин (10 чэрвеня 1530 году)[40]; Гануса Бернатовича (15 лістапада 1533 году)[41]; Федко а Бернатъ Борковичи поведили, ижъ которое именье они мають в селе своемъ на имя в Борисове (13 красавіка 1534 году)[42]; землю Бернатовщину… пустовщины… Бернатишку… землю… Бернатовщину… Бернат Витортович (1537—1538 гады)[43]; люди ее мелокгянъские… Берънят (5 сакавіка 1541 году)[44]; Бернат Еикгинович (1 ліпеня 1542 году)[45]; светьковъ… а Беръната Лукашевича (28 ліпеня 1542 году)[46]; села Бернатовичи (1554 год)[47]; Барнат Юрдатович (сьнежань 1556 году)[48]; Macziey, Fiedor a Bernath Stankiewiczy… Bernath Stasiew. <…> Biernath a Jan Bohdanowiczy (1558 год)[49]; Родъ Бернатовичовъ[50], Бернатъ Юревичъ[51], Бернатъ Лукашевичъ[52], Бернатъ Андрюшковичъ[53] (1567 год); Матей Локштутевичъ, сынъ одинъ Юрко, при немъ брать его Бернатъ… служба Дымокуровъ боярская… Бернатъ Дымокуръ (1595 год)[54]; Ян Бернатовичъ… Бернатъ Милевич (XVI ст.)[55]; Ławrzyn Bernatowicz… Bernat Mikolaiewicz (20 лістапада 1604 году)[56]; Stasiuk Bernatowicz (1641 год)[57]; Michał Bernad (1675—1677 гады)[58]; Elisabeta Bernatowna (26 красавіка 1705 году)[59]; Jacobus Bernatowicz (25 ліпеня 1751 году)[60]; Barnatowicz (1786—1788 гады)[61]; Franciscus Bernotowicz (3 верасьня 1787 году)[62]; Marianna Anna Parnatt (1799 год)[63].

Носьбіты

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Бэрнаты (Bernat) — прыгонныя зь вёскі Агароднікаў, Амбросаўшчыны і Вашчынікаў (каля Жупранаў), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[67].

Бэрнатовічы (Bernatowicz) — прыгонныя з ваколіцаў Сьвянцянаў, вёсак Клікуноў, Кулю і Бобрышкаў (Троцкі павет), ваколіцаў Аліты і Дусьмянаў, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[68].

Бернатовічы — парафіяне касьцёла ў Росіцы на 1861 год[69].

Бернаты — парафіяне царквы ў Лапічах (Меншчына) на 1870—1883 гады[70].

Бэрнатовічы (Bernatowicz) гербу Акшак — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[71].

Барнатовіч — прозьвішча, гістарычна зафіксаванае на тэрыторыі цяперашняй Летувы[72].

У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпаміналася сяло Бернатавічы (Бернатовичи) каля Рудаміны[73].

У 1595 годзе ў Жамойцкім старостве ўпамінаўся маёнтак Бернатавічы[74], у 1690 годзе — фальварак Бэрнатавічы[75].

На 1909 год існаваў фальварак Бернадынка ў Менскім павеце Менскай губэрні[76].

На гістарычнай Браслаўшчыне існуюць вёскі Бярнаты і Бернатоўшчына, на гістарычнай Берасьцейшчыне — Бярнады, на гістарычнай Слонімшчыне — Бярнатаўшчына. На гістарычнай Браслаўшчыне існаваў засьценак Бэрнатышкі.

Глядзіце таксама

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 21 (267).
  2. ^ Feinig A. Familiennamen in Kärnten und den benachbarten Regionen. — Celovec; Wien, 2005. S. 26, 195.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 270, 788, 792.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 15.
  5. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.
  6. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.
  7. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 1. — Warszawa, 2015. S. 123.
  8. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 16.
  9. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 326.
  10. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. S. 75.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 72.
  12. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 352.
  13. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 173.
  14. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 122.
  15. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 373.
  16. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 74.
  17. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 119—120.
  18. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 96.
  19. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 259.
  20. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 179.
  21. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 184.
  22. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 308—309.
  23. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 60.
  24. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 71.
  25. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 72.
  26. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 73.
  27. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 78.
  28. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 80.
  29. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 82.
  30. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 83.
  31. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 90.
  32. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 97.
  33. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 102.
  34. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 113.
  35. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 117.
  36. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 158.
  37. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 164.
  38. ^ Акты Литовско-Русского государства. Вып. 1. ― М., 1899. С. 213.
  39. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 7 (1506—1539). — Vilnius, 2011. S. 626.
  40. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 7 (1506—1539). — Vilnius, 2011. S. 621.
  41. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 226 (7) (1532—1534). — Vilnius, 2019. P. 73.
  42. ^ Акты, отно­ся­щи­е­ся к исто­рии Запад­ной Рос­сии. Вып. 2. 18‑я и 32 кни­ги запи­сей Литовской мет­ри­ки: Мет­ри­ка коро­ле­вы Боны. — Москва, 2018. С. 240.
  43. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 22, 27, 186, 360.
  44. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 229 (10) (1540—1541). — Vilnius, 2003. S. 137.
  45. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 20.
  46. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 230 (11) (1542). — Vilnius, 2001. P. 20.
  47. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 8. — Вильна, 1870. С. 44.
  48. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 133.
  49. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 115—116, 320.
  50. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 736.
  51. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1081.
  52. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1112.
  53. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1340.
  54. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 515—516.
  55. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 6, 9.
  56. ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 29—30.
  57. ^ Ординация королевских пущ: в лесничествах бывшего Великого Княжества Литовского. — Вильна, 1871. С. 53.
  58. ^ Žemaičių vyskupijos vizitacija 1675—1677 m. // Fontes Historiae Lituaniae. Vol. X, 2011. P. 808.
  59. ^ Kaminskas-Krinčius A. Seniausiosios išlikusios originalios 1705—1726 m. Stakliškių bažnyčios krikšto metrikų knygos fragmento (1705—1710) publikacija. Bibliotheca Lituana. T. 2 (2012). P. 453.
  60. ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1748—1752 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  61. ^ Mickienė I., Petrūnaitytė J. Vyrų įvardijimai Radviliškio Švč. Mergelės Marijos Gimimo bažnyčios 1786—1788 m. ir 1813—1814 m. krikšto metrikų knygose // Lituanistica. Nr. 3, 2019. P. 189.
  62. ^ Sẽnosios Pasvalio bažnyčios knygos. X. 1776—1793 metų jungtuvių metrikų knyga. — Savilaida, 2016. P. 42.
  63. ^ Onikszty, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  64. ^ Halecki O. Ostatnie lata Świdrygiełły i sprawa wołyńska za Kazimierza Jagiellończyka. — Kraków, 1915. S. 301.
  65. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 338.
  66. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 107—108.
  67. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 253—254.
  68. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 60, 102, 273, 359, 396.
  69. ^ Яўген Анішчанка, Росица костел Дриссенского уезда, списки прихожан 1861 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 24 студзеня 2016 г.
  70. ^ Яўген Анішчанка, церковь Лапичи Игуменского уезда. Прихожане, Архіў гісторыка Анішчанкі, 10 чэрвеня 2015 г.
  71. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 228.
  72. ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 199.
  73. ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 21.
  74. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 4. ― Вильна, 1905. С. 55.
  75. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 39, 292.
  76. ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 9.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Бэрнат&oldid=2589448»