รักษ์ ตันติสุนทร

รักษ์ ตันติสุนทร ป.ช., ป.ม.
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์
ดำรงตำแหน่ง 8 กันยายน พ.ศ. 2543 – 6 มกราคม พ.ศ. 2544
นายกรัฐมนตรี	ชวน หลีกภัย
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	13 มิถุนายน พ.ศ. 2478 อำเภอเมืองตาก จังหวัดตาก
เสียชีวิต	5 ธันวาคม พ.ศ. 2553 (75 ปี)
คู่สมรส	จงรักษ์ ตันติสุนทร

นายรักษ์ ตันติสุนทร อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์ ในรัฐบาลนายชวน หลีกภัย (ครม.53) และเป็นอดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดตาก 2 สมัย

รักษ์ ตันติสุนทร เกิดเมื่อวันที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2478 ที่อำเภอเมือง จังหวัดตาก เป็นบุตรของนายซ้งกี่ กับนางแจง ตันติสุนทร และเป็นน้องชายของนายอุดร ตันติสุนทร สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิชารัฐศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2551 เขาประสบอุบัติเหตุได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะ สมองช้ำบวม มีเลือดออกกดที่เนื้อสมองและใต้เยื่อสมองข้างซ้าย ต้องรักษาโดยการเจาะคอช่วยการหายใจและใส่ท่อให้อาหารทางกระเพาะอาหาร ต้องผ่าตัดสมองเพื่อหยุดการไหลของเลือด และต้องนำกะโหลกศีรษะออกบางส่วน โดยรักษาตัวอยู่ในห้องบำบัดผู้ป่วยหนัก (ไอ.ซี.ยู) อย่างต่อเนื่อง ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ ต่อมาในปี พ.ศ. 2553 ศาลจังหวัดตาก จึงมีคำสั่งให้นายรักษ์ ตันติสุนทร เป็นคนไร้ความสามารถ^[1] ในที่สุดเขาถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2553

รักษ์ ตันติสุนทร เป็นนักธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง ธุรกิจตลาดสี่มุมเมือง^[2] และเป็นนักการเมือง เขาได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดตาก สังกัดพรรคประชาธิปัตย์ ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2538 และการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2539 ต่อมาในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2544 ได้ย้ายมาลงสมัครในระบบบัญชีรายชื่อโดยให้บุตรชายคือ นายธนญ ตันติสุนทร ลงสมัครในพื้นที่จังหวัดตากแทน แต่นายรักษ์ ไม่ได้รับเลือกตั้งเนื่องจากเขาลงสมัครเป็นลำดับที่ 43 แต่พรรคประชาธิปัตย์ได้รับเลือกตั้งถึงลำดับที่ 39 ต่อมาในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2548 เขาและลูกชาย ได้วางมือทางการเมือง ไม่ลงสมัครรับเลือกตั้งในครั้งนั้น^[2]

ต่อมาเขาได้ลาออกจากพรรคประชาธิปัตย์ เพื่อลงสมัครรับเลือกตั้งในการเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภาไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2549 และได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภาจังหวัดตาก ได้คะแนน 62,108 คะแนน

• พ.ศ. 2543 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ช้างเผือก (ป.ช.)^[3]
• พ.ศ. 2542 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์มงกุฎไทย (ป.ม.)^[4]
• พ.ศ. 2526 – เหรียญลูกเสือสดุดี ชั้นที่ 1^[5]