Jak-11
Jak-11 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ | |
Konstrukcja |
Metalowa |
Załoga |
2 osoby (pilot + instruktor) |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | |
Wycofanie ze służby |
Polska: 1962 |
Liczba egz. |
3859 + C-11 707 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 x silnik tłokowy, gwiazdowy, siedmiocylindrowy Szwiecow ASz-21 |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
9,40 m |
Długość |
8,50 m |
Wysokość |
3,28 m |
Powierzchnia nośna |
15,4 m² |
Masa | |
Własna |
1900 kg |
Startowa |
2440 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
460 km/h |
Pułap |
7100 m |
Zasięg |
1280 km |
Długotrwałość lotu |
4h 20min |
Rozbieg |
500 m |
Dobieg |
1040 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 km UBS kal. 12,7 mm ; do 100 kg bomb na dwóch podskrzydłowych zamkach | |
Użytkownicy | |
Afganistan, Albania, Algieria, Austria, Bułgaria, ChRL, Czechosłowacja, Egipt, Irak, Jemen, KRLD, NRD, Mongolia, Polska, Rumunia, Somalia, Syria, Węgry, Wietnam, ZSRR | |
Rzuty | |
Jak-11 (ros. Як-11) – radziecki samolot szkolno-treningowy powstały w biurze konstrukcyjnym Aleksandra Jakowlewa. Była to seryjna wersja prototypu samolotu Jak-3UTI. Samolot produkowany także na licencji w Czechosłowacji pod oznaczeniem C-11 w zakładach Let w Kunovicach.
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Jak-11 to jednosilnikowy, dwumiejscowy wolnonośny dolnopłat o konstrukcji i poszyciu w większości metalowym, wyposażony w klasyczne podwozie, chowane w locie. Silnik gwiazdowy, śmigło dwułopatowe. Przeznaczony do szkolenia i treningu w akrobacji, nawigacji oraz w lotach bez widoczności ziemi i lotach nocnych.
Służba
[edytuj | edytuj kod]Jak-11 pod koniec 1947 roku trafił do pierwszych jednostek szkoleniowych w ZSRR. Był głównie używany jako samolot do szkolenia i treningu pilotów myśliwskich. Służył jako samolot przejściowy z podstawowego samolotu szkoleniowego Jak-18 na docelowe samoloty bojowe. Rozwój napędu odrzutowego spowodował, że Jak-11 szybko „zestarzał” się i został zastąpiony przez samoloty szkolno-treningowe o napędzie odrzutowym, po czym trafił do lotnictwa cywilnego.
Jeden z egzemplarzy C-11 został w latach 80. przebudowany w USA w celu wizualnego upodobnienia do nieprodukowanej odmiany myśliwca Jak-3U z silnikiem gwiazdowym i nazwany Jak-3U R2000. Został wyposażony w silnik Pratt & Whitney R2000 o mocy 1450 KM, co pozwoliło na rozwijanie prędkości 650 km/h[1]. Od 1990 do 2000 roku brał udział w pokazach i wyścigach lotniczych w USA, a w 2018 roku został zakupiony do Polski przez osoby prywatne[1].
Plany Modelarskie
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zbigniew Luranc: Samolot szkolno-treningowy Jak-11 (C-11), Typy Broni i Uzbrojenia nr 76. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1982. ISBN 83-11-06743-0.