Перайсьці да зьместу

Нявіла

Дадаць спасылкі
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Нявіла
лац. Niaviła
Newilo
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Nevo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Навіла
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Нявіла»

Нявіла (Навіла) — мужчынскае імя.

Паходжаньне

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Нявіла, Невіл або Невела (Newilo, Nævill[1], Nevelo[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова ніў- (неў-) (імёны ліцьвінаў Нявойст, Невярд, Неўрад; германскія імёны Neosta, Niviard, Niwrat) паходзіць ад гоцкага niujis 'новы'[4].

У Прусіі бытавалі імёны: Nawekke / Neweke / Newike[a] (1347 і 1395 гады), Nawelle / Newille (1335, 1342 і 1412 гады), Nobute / Nobut[b] (1347, 1349 і 1408 гады), Navier[c] (1289 год), Nawalde (1299, 1312, 1348 і 1355), Nawerte, Nawilte[6].

Носьбіты

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У інвэнтары 1715 году ўпаміналася дзяржава Навілаўка (Навиловка) у Рэчыцкім павеце[8].

На гістарычнай Рэчыччыне існуе вёска Навілаўка[d].

Заўвагі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Niwiho[2]
  2. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Neubod[5]
  3. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Niwarius[3]
  4. ^ Таксама:
    • Навейка, Неўка (адзначалася старажытнае германскае імя Niwiho[2]): Семенъ Навейко (1552 год)[9], з Неука Щепанъ (23 жніўня 1560 году)[10];
    • Наўбут, Нябут (адзначалася старажытнае германскае імя Neubod[5]): Lwowiczy et Nebutowiczy fratres (27 жніўня 1423 году)[11], Кгриц Новбутович (1537 год)[12];
    • Невалг: чоловеков тяглыхъ у Оирякголском волости… а Шудеика Неволкговича (30 траўня 1517 году)[13];
    • Навалд (адзначалася германскае імя Navault[14]): Nawalde (Паведамленьні аб літоўскіх дарогах)[15], Gaylegedde Newelden zoen (23 студзеня 1406 году)[16];
    • Нявід, Навід (адзначалася старажытнае германскае імя Nevitt[17][18]): Niewidowicz (1671—1681 гады)[19], wieś Eyduki… Jakub Nowid (1675—1677 гады)[20];
    • Наўгард: на 1886 год існаваў фальварак Наўгардышкі ў Мар’ямпальскім павеце Сувалкаўскай губэрні[21];
    • Некант (адзначалася старажытнае германскае імя Nigunt[5]): Krzysztof Nekant (1684 год)[22];
    • Неўман (адзначалася старажытнае германскае імя Neoman[23]): войтъ Дашко Невмоневичъ (1554 год);
    • Наўмонт: люди… Новмонт (31 сакавіка 1495 году)[24], людеи их на имя Новмонтовича (21 жніўня 1496 году)[25];
    • Наўсуць: Новсутю Чинюровичу чоловек (22 чэрвеня 1415 году[26] паводле выпісу 9 чэрвеня 1614 году)[27]

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Lind E. H. Norsk-isländska dopnamn ock fingerade namn från medeltiden. — Uppsala, 1915. S. 798.
  2. ^ а б в Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1161.
  3. ^ а б Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 173.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 24.
  5. ^ а б в Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1162.
  6. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 68—69, 71.
  7. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 4. ― Вильна, 1905. С. 102.
  8. ^ Каталог древним актовым книгам губерний: Виленской, Гродненской, Минской и Ковенской, а также книгам некоторых судов губерний Могилевской и Смоленской, хранящимся ныне в Центральном архиве в Вильне. — Вильна, 1872. С. 785.
  9. ^ Архив Юго-Западной России. Ч. 7, т. 1. — Киев, 1886. С. 113.
  10. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 223.
  11. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 3: 1501—1507. — Kraków, 1948. S. 743, 745.
  12. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 163.
  13. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 337.
  14. ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 421.
  15. ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 684.
  16. ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. P. 123.
  17. ^ Reichert H. Lexikon der altgermanischen Namen. I. — Wien, 1987. S. 524.
  18. ^ Khallieva Boiché O. Imja et Name, Aux sources de l'anthropnymie germanique, anglo-saxonne et slave. — Presses de l’université Paris-Sorbonne, 2015. P. 362.
  19. ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 176.
  20. ^ Žemaičių vyskupijos vizitacija 1675—1677 m. // Fontes Historiae Lituaniae. Vol. X, 2011. P. 371.
  21. ^ Słownik geograficzny... T. I. — Warszawa, 1880. S. 30.
  22. ^ Sinkevičiūtė D. Nauji lietuvių dvikamieniai asmenvardžiai su atviraisiais pirmaisiais kamienais // Baltistica. T. 58, Nr. 2 (2023). P. 320.
  23. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1163.
  24. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 67.
  25. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 151.
  26. ^ Saviščevas E. Polityka nadań wielkich książąt litewskich na Żmudzi w pierwszej połowie XV wieku // Prace historyczne 141, z. 2 (2014). S. 495.
  27. ^ Jablonskis K. Nauji Vytauto laikotarpio aktai // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 383.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Нявіла&oldid=2589418»