Данкель
| Данкель лац. Dankiel | |
| Danckel | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Danco + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Вытворныя формы | Дамуль |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Данкель» | |
Данкель — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Данкіла, пазьней Данкель (Danchilo, Danckel) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -данк- (-танк-) паходзіць ад германскага þankjan 'думаць'[2].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Dankwar, Dankwart, Habdank (Abdank, Hebdank)[3][a].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Данкелі (Dankiel) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні і Віленскага павету[5].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1403.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 31.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 190.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 458.