ორინოკო
| ორინოკო | |
|---|---|
წყარმალუ ორინოკო
| |
| დოხასიათაფა | |
| სიგჷრძა | 2,250 კმ |
| ღანჩოშ ფართობი | 880,000 კმ² |
| წყარიშ ნადუ | |
| ოდუდე | კერო-დელგადო-ჩალბაუდიშ გვალა |
| ინაკათუ | ატლანტიშ ოკიანე |
| ქიანეფი | |
| ქიანეფი |  კოლუმბია,  ვენესუელა
|
-es.svg)
ორინოკო (ესპ. Río Orinoco) რე წყარმალუ ობჟათე ამერიკას, კოლუმბიას დო ვენესუელას. წყარმალუ ორინოკოშ სიგინძა რე 2,250 კმ. ღანჩოშ ფართობი 880,000 კვ.კმ., ათავრეშე ღანჩოშ 76,3 % ვენესუელას რე, 23,7 % კოლუმბიას.
ლიტერატურა
[რედაქტირაფა | წყუშ რედაქტირაფა]- Stark, James H. 1897. Stark's Guide-Book and History of Trinidad including Tobago, Granada, and St. Vincent; also a trip up the Orinoco and a description of the great Venezuelan Pitch Lake. Boston, James H. Stark, publisher; London, Sampson Low, Marston & Company. (This book has an excellent description of a trip up the Orinoco as far as Ciudad Bolívar and a detailed description of the Venezuelan Pitch Lake situated on the western side of the Gulf of Paria opposite.)
- MacKee, E.D., Nordin, C.F. and D. Perez-Hernandez (1998). "The Waters and Sediments of the Rio Orinoco and its major Tributaries, Venezuela and Colombia." United States Geological Survey water-supply paper/A-B. Washington: United States Government Printing Office.
- Weibezahn, F.H., Haymara, A. and M.W. Lewis (1990). The Orinoco River as an ecosystem. Caracas: Universidad Simon Bolivar.
- Rawlins, C.B. (1999). The Orinoco River. New York: Franklin Watts.
