Pređi na sadržaj

Episkop kanadski Georgije

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Georgije
(Đokić)
Osnovni podaci
Pomesna crkvaSrpska pravoslavna crkva
EparhijaEparhija kanadska
Činepiskop
Titulaumirovljeni episkop kanadski
Posljednja eparhijaEparhija kanadska
Godine službe1984—2015.
PrethodnikHristofor (Kovačević) (administrator)
NaslednikPatrijarh srpski Irinej (administrator)
Lični podaci
Svetovno imeĐorđe Đokić
Datum rođenja(1949-05-06)6. maj 1949. (75 god.)
Mesto rođenjaCrnjelovo Gornje, kod Bijeljine, NR BiH, FNR Jugoslavija
Potpis

Georgije Đokić (Crnjelovo Gornje, kod Bijeljine, 6. maj 1949) umirovljeni je episkop kanadski.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Rođen je na Đurđevdan, 6. maja u selu Crnjelovo Gornje kod Bijeljine od oca hadži-Krste i majke Krunije (rođ. Arsenović), koji su svoju decu podarili crkvi. Vladičin brat Konstantin je umirovljeni vladika srednjoevropski, brat Ljubomir bio je sveštenik u Vršanima kod Bijeljine, do penzionisanja, a sestra Nadežda monahinja u manastiru Tavni.

Od 1967. do 1969. godine bio je deo prve generacije učenika dvogodišnje monaške škole u manastiru Ostrogu u vreme kada je upravnik i profesor bio jeromonah Irinej (Gavrilović), potonji patrijarh srpski. Đaci iste generacije bili su i budući episkopi: britansko-skandinavski Dositej, šumadijski Jovan i valjevski Milutin.

Posle monaške škole, otputovao je na odsluženje vojnog roka u skopsku kasarnu „Maršal Tito” 28. avgusta 1969. godine. Tu je proveo punih sedamnaest meseci sve do 27. januara 1971. kada je odslužio vojni rok i vratio se u manastir Ozren. Ubrzo, 11. februara na bdeniju uoči Sveta Tri jerarha, sa blagoslovom episkopa Longina ga je zamonašio iguman Sergije (Paraklis), a za monašenje ga je priveo arhiđakon (potonji episkop) Vasilije (Kačavenda). U čin đakona je rukopoložen već sutradan, a jeromonah je postao na Sretenje Gospodnje, 15. februara 1971. godine.[1]

Služio je od 1971. do 1982. kao jeromonah i duhovnik u manastiru Tavni. U to vreme je završio Bogosloviju u Sremskim Karlovcima i Bogoslovski fakultet u Beogradu.

Episkop

[uredi | uredi izvor]

Kao sinđel, izabran je za episkopa kanadskog 16. maja 1984. godine. Blaženopočivši patrijarh srpski German ga je hirotonisao 8. jula 1984. u Sabornoj crkvi u Beogradu uz sasluženje episkopa timočkog Milutina i episkopa zvorničko-tuzlanskog Vasilija. Ustoličen je u Sabornom hramu Svetog oca Nikolaja u Hamiltonu na dan Pokrova Presvete Bogorodice 14. oktobra iste godine.[2] Ustoličenje je izvršio episkop istočnoamerički i kanadski Hristofor i tom prilikom zvanično predao eparhiju kanadsku.[3]

Bio je član centralnog tela za izgradnju Hrama Svetog Save u Beogradu.

Pod njegovim rukovodstvom osvećeno je jedanaest novih crkava i kapela i prvi srpski manastir Svetog Preobraženja Gospodnjeg u Miltonu koji je kruna njegovog graditeljskog rada. Osnovao je Savezno Kolo srpskih sestara, doveo je u Kanadu petnaest novih sveštenika, pokrenuo 1987. eparhijski list i izdavačku delatnost eparhije „Istočnik” i osnovao biblioteku „Svetog Preobraženja Gospodnjeg” između ostalog.

Vladika Georgije je bio prvi episkop obnovljene eparhije mileševske u periodu od 1992. do 1994. godine (u to vreme je bio samo administrator eparhije kanadske).

Postao je počasni član Udruženja književnika Srbije u novembru 2011. godine.[4]

U godini kada je obeležavana njegova trideseta godina na čelu eparhije kanadske,[5] odlikovan je najvišim odlikovanjem eparhije mileševske: Ordenom Belog anđela prvog stepena. Odlikovanje je uručio episkop mileševski Filaret nakon zajedničke službe u Mileševi 1. juna 2014. godine.[6]

Posle brojnih pritužbi od strane sveštenstva i vernika, Sveti arhijerejski sinod SPC privremeno je razrešio episkopa Georgija 28. aprila 2015. sa trona kanadskog episkopa. Optužbe su se ticale njegovog moralnog života i navodnih finansijskih zloupotreba sa svećama.[7] Odluku o razrešenju potvrdio je Sveti arhijerejski sabor 20. maja 2015. godine.[8][9] Slučaj je stigao i do kanadskog suda ali je državno pravobranilaštvo 12. septembra 2018. godine saopštilo pred Sudom pravde Ontarija u Miltonu da povlači optužbe za prevaru protiv episkopa Georgija kao i da ne nastavlja sa optužbama jer „nema razumnih izgleda za osudu”.[10]

Objavljene knjige

[uredi | uredi izvor]
  • „Pečat mojega vladičanstva”, 2006.
  • „Kovčežić uspomena”, 2011.[11]
  • „Deveto blaženstvo”, 2020.

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Njegovo Preosveštenstvo Episkop kanadski k. Georgije (1984 – 2015)”. Arhivirano iz originala 02. 11. 2023. g. Pristupljeno 02. 11. 2023. 
  2. ^ Dvadeset godina na čelu srpske crkve u Kanadi („Novine Toronto”, 8. oktobar 2004)
  3. ^ Vujčić, Prvoslav (2007-01-01). „Osamsto godina izmirenja braće” (na jeziku: srpski). Urbani književni krug. Arhivirano iz originala 15. 5. 2024. g. Pristupljeno 2024-05-15. 
  4. ^ Episkop Georgije počasni član Udruženja književnika Srbije (SPC, 23. novembar 2011)
  5. ^ Njegovo preosveštenstvo Vladika Georgije – Trideset godina na tronu eparhije („Novine Toronto”, 10. oktobar 2014)
  6. ^ Osveštana renovirana crkva brvnara (SPC, 2. jun 2014)
  7. ^ Saopštenje za javnost (SPC, 28. april 2015)
  8. ^ Saopštenje za javnost (SPC, 20. maj 2015)
  9. ^ Obrt na zasedanju Sabora SPC – vladika Georgije trajno razrešen („Politika”, 20. maj 2015)
  10. ^ „Crown Drops Charges Against Bishop Georgije” (na jeziku: engleski). Cision. 12. 9. 2018. Pristupljeno 21. 10. 2024. 
  11. ^ Predstavljen Kovčežić uspomena Vladike kanadskog Georgija (SPC, 8. septembar 2011)

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]


Episkop kanadski
1984 – 2015.
eparhija obnovljena
 Episkop mileševski
1992 – 1994.
administrator
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Епископ_канадски_Георгије&oldid=28820075”