Przejdź do zawartości

Jerzy (Đokić)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy
Georgije
Đorđe Đokić
Ђорђе Ђокић
Biskup kanadyjski
Ilustracja
Kraj działania

Kanada

Data i miejsce urodzenia

6 maja 1949
Crnjelovo Gornje

Biskup kanadyjski
Okres sprawowania

1984–2015

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia kanadyjska

Śluby zakonne

11 lutego 1971

Diakonat

12 lutego 1971

Prezbiterat

15 lutego 1971

Nominacja biskupia

16 maja 1984

Chirotonia biskupia

8 lipca 1984

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 lipca 1984

Miejscowość

Belgrad

Miejsce

Sobór św. Michała Archanioła

Konsekrator

German

Współkonsekratorzy

Milutin (Stojadinović), Bazyli (Kačavenda)

Jerzy, imię świeckie Đorđe Đokić (ur. 6 maja 1949 w m. Crnjelovo Gornje) – serbski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z głęboko religijnej rodziny bośniackich Serbów. Podstawowe wykształcenie uzyskał w szkole przy monasterze Ostrog. W 1962 wstąpił jako posłusznik do monasteru Tavna, w którym żył kolejne dziewięć lat. Ostatecznie mnichem został 11 lutego 1971 w monasterze Ozren. Następnego dnia został wyświęcony na diakona, a 15 lutego – na kapłana. Od czerwca 1971 został spowiednikiem mnichów monasteru Tavna. Wykształcenie teologiczne uzupełnił w seminarium duchownym w Sremskich Karlovcach oraz na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Belgradzkiego, a następnie na studiach podyplomowych w Wielkiej Brytanii[1].

16 maja 1984 został nominowany na biskupa kanadyjskiego, chirotonię biskupią przyjął 8 lipca tego samego roku w soborze św. Michała Archanioła w Belgradzie. Na terenie eparchii kanadyjskiej otworzył 11 nowych cerkwi i kaplic, jak również jedyny na jej terenie serbski klasztor prawosławny, zainicjował druk eparchialnego pisma pt. „Źródło”. Inicjował również akcje charytatywne na rzecz Serbów poszkodowanych w wojnach po rozpadzie Jugosławii[1].

Jego brat Krsta, w monasterze Konstantyn, był biskupem środkowoeuropejskim w jurysdykcji Serbskiego Kościoła Prawosławnego, drugi brat Ljubomir został prawosławnym kapłanem, zaś siostra Nadežda – mniszką[1].

W 2015 został przeniesiony w stan spoczynku[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]