Toyota Paseo
Paseo | |
Inne nazwy |
Toyota Cynos |
---|---|
Producent | |
Okres produkcji |
1991–1999 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Silniki |
R4: 1.3, 1.5 |
Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość |
4145 mm |
Szerokość |
1645 mm |
Wysokość |
1295 mm |
Rozstaw osi |
2380 mm |
Masa własna |
od 870 kg |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Toyota Paseo (w Japonii oraz innych regionach znana także jako Cynos) – ekonomiczny samochód sportowy, luźno oparty na podzespołach Toyoty Tercel. Produkowany od stycznia 1991 do lipca 1999 roku[1].
Dostępny w dwóch wersjach: coupé oraz późniejszej – kabriolet. W 1997 Toyota zaprzestała sprzedaży w USA, jakkolwiek jednak w Europie, Kanadzie oraz Japonii kontynuowała ją do 1999. W 2000 został zastąpiony przez model Echo. Paseo, podobnie jak Tercel skonstruowany jest na podobnej platformie co Toyota Starlet.
Pierwsza generacja
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza generacja produkowana była od stycznia 1991 do września 1995 roku[1]. Pod względem konstrukcyjnym opierała się na modelu Tercel, charakteryzowała się 1,5 litrowym silnikiem z serii 5E-FE R4 o mocy 105 KM[2]. Oprócz tego oferowano także mocniejszą jednostkę 1.5 5E-FHE (115 KM)[2]. Samochód dostępny był z 5-biegową manualną skrzynią lub 4-biegową automatyczną[2].
Druga generacja
[edytuj | edytuj kod]Drugą generację modelu Paseo Toyota wprowadziła we wrześniu 1995 roku[3]. Obok drobnej modernizacji elektroniki silnika, jedyną zauważalną zmianą były modyfikacje w karoserii. Pojazd w Europie występował z silnikiem 1.5 (5E-FE, 90 KM), natomiast w Japonii miał dwie wersje - 1.3 (4E-FE, 88 KM) oraz 1.5 (5E-FHE, 110 KM)[3]. Do przenoszenia momentu obrotowego na przednią oś służyły 4-biegowe przekładnie automatyczne jak i 5-biegowe manualne[3]. W październiku 1996 roku wprowadzono wersję kabrioletu[4]. W celu zmniejszenia emisji spalin druga generacja silnika w Paseo sprowadzona została do kalifornijskich standardów CARB.
W Wielkiej Brytanii samochód oferowany był w trzech wersjach - ST, SI oraz limitowanej Galliano. Sprzedaży (1996-1998), która przynosiła niższe zyski niż spodziewane, zaniechano, po tym gdy okazało się, że stylistyka auta odbiega od gustów tamtejszego klienta.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b 75 Years of Toyota - Vehicle Lineage. toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
- ↑ a b c 75 Years of Toyota - Vehicle Lineage - Toyota Cynos (1st). toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
- ↑ a b c 75 Years of Toyota - Vehicle Lineage - Toyota Cynos (2nd). toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
- ↑ 75 Years of Toyota - Vehicle Lineage - Toyota Cynos Convertible. toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).