Otto Bauer
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Minister spraw zagranicznych Austrii | |
Okres |
od listopada 1918 |
Poprzednik | |
Następca |

Otto Bauer (ur. 5 października 1881 w Wiedniu, zm. 5 lipca 1938 w Paryżu) – austriacki filozof, polityk, ekonomista i socjolog żydowskiego pochodzenia. Po roku 1918 przywódca socjaldemokracji austriackiej, w latach 1918-1919 minister spraw zagranicznych Austrii.
Kariera polityczna
[edytuj | edytuj kod]Odbył studia prawnicze po których w 1906 uzyskał stopień doktora praw. Przed wojną członek partii socjaldemokratycznej, w 1915 dostał się do niewoli rosyjskiej. Po powrocie w 1917 w gabinecie socjalistycznym, po śmierci Adlera od 1918 sekretarz stanu spraw zagranicznych. Od 1919 roku premier Austrii. Jako premier reprezentował Austrię na konferencji pokojowej w Saint-Germain. W latach (1920-1934) poseł do parlamentu, przywódca odłamu austromarksistowskiego partii socjalistyczno-demokratycznej. Po upadku rewolty socjalistycznej w Wiedniu (od lutego 1934) na emigracji, pozbawiony obywatelstwa austriackiego. Stał na czele redakcji „Arbeiterzeitung��.
Działacz II Międzynarodówki. Przedstawiciel austromarksizmu. Twierdził, iż cechą demokracji powinno być zagwarantowanie wolności jednostki, rozwoju społecznego, wolności konkurencji i słowa. Demokrację burżuazyjną należy przebudować na ustrój socjalistyczny. Państwo dyktatury proletariatu opiera się na aktach terroru. Zmarł w wyniku niewydolności serca[1].
Jego siostra Ida Bauer była pacjentką Zygmunta Freuda. Historię jej choroby Freud spisał w 1901, a opublikował w roku 1905 pt. Fragment analizy pewnej histerii.
W 1951 jego praca Bolszewizm a socyalna demokracya[2] została wycofana z polskich bibliotek oraz objęta cenzurą[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Otto Bauer [online], Lewicowo.pl [dostęp 2019-04-10] (pol.).
- ↑ Bolszewizm a socyalna demokracya [online], polona.pl [dostęp 2020-05-09] .
- ↑ Cenzura PRL : wykaz książek podlegających niezwłocznemu wycofaniu 1 X 1951 r.. posł. Zbigniew Żmigrodzki. Nortom: Wrocław, 2002, s. 5. ISBN 83-85829-88-1.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Otto Bauer, Fabryki dla aparatczyków
- Publikacje Otto Bauera dostępne w serwisie Polona
- ISNI: 000000012320934X
- VIAF: 66463389
- LCCN: n82083516
- GND: 118507346
- NDL: 00462921
- BnF: 118906424
- SUDOC: 026710455
- SBN: RAVV031565
- NLA: 35015306
- NKC: jn20000600665
- BNE: XX1200166
- NTA: 068447205
- BIBSYS: 90130074
- Open Library: OL1113495A
- PLWABN: 9810546485505606
- NUKAT: n99052473
- J9U: 987007258226305171
- PTBNP: 108758
- CANTIC: a10738186
- LNB: 000075376
- NSK: 000076048
- CONOR: 42423651
- BNC: 000532091
- KRNLK: KAC200705196
- LIH: LNB:M7f;=BQ
- Austriaccy filozofowie XX wieku
- Austriaccy ministrowie spraw zagranicznych
- Austriaccy parlamentarzyści
- Autorzy objęci zapisem cenzury w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
- Filozofowie i teoretycy marksistowscy
- Filozofowie niemieckojęzyczni
- Historia ruchu robotniczego
- Ludzie urodzeni w Wiedniu
- Urodzeni w 1881
- Zmarli w 1938
- Żołnierze austro-węgierscy w niewoli rosyjskiej w czasie I wojny światowej