Mirosław Jabłoński (trener)

Ten artykuł dotyczy trenera. Zobacz też: inne osoby o tym samym imieniu i nazwisku.

Mirosław Jabłoński

Pełne imię i nazwisko	Mirosław Korneliusz Jabłoński
Data i miejsce urodzenia	16 września 1950 Warszawa
Wzrost	176 cm
Pozycja	prawy obrońca, pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub Legia Warszawa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1968–1970 ZWAR Międzylesie 1970–1972 AZS Biała Podlaska AZS-AWF Warszawa
Kariera trenerska
Lata Drużyna Agrykola Warszawa (młodzież) Warszawski OZPN (młodzież) 1985–1987 Gwardia Warszawa (asystent) 1987–1989 Gwardia Warszawa 1989–1990 Górnik Wałbrzych 1990–1994 Polska U-18 1992–1993 Polonia Warszawa 1994–1995 Polonia Warszawa 1995–1997 Legia Warszawa (asystent) 1997–1998 Legia Warszawa 1998–2001 Zagłębie Lubin 2001–2003 Amica Wronki 2003–2005 Wisła Płock 2007–2008 ŁKS Łódź 2008 Wisła Płock 2010–2011 Górnik Łęczna 2013 Termalica Bruk-Bet Nieciecza 2014–2016 Stomil Olsztyn 2016–2017 Legionovia Legionowo 2019–2021 Mazur Karczew
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Mirosław Korneliusz Jabłoński (ur. 16 września 1950 w Warszawie) – polski piłkarz, trener i działacz piłkarski.

Pracował m.in. w Legii Warszawa, z którą zdobył Puchar Polski, Zagłębiu Lubin, Amice Wronki i Wiśle Płock. Od kwietnia do sierpnia 2006 roku pełnił obowiązki prezesa Zagłębia Lubin, następnie był wiceprezesem tego klubu. 27 września tego samego roku Rada Nadzorcza odwołała go z tego stanowiska. W 2007 roku został trenerem Łódzkiego Klubu Sportowego. W 2008 roku został zwolniony z funkcji trenera ŁKS. Zastąpił go Marek Chojnacki. Od 2 czerwca ponownie objął funkcję trenera Wisły Płock. Od początku maja 2010 pierwszy trener Górnika Łęczna, zastąpił na tym stanowisku Tadeusza Łapę.

Mimo iż jest wychowankiem Legii Warszawa, to nigdy nie grał w jej pierwszej drużynie. Występował w klubach niższych lig: ZWAR-ze Międzylesie, AZS AWF Biała Podlaska i AZS AWF Warszawa.

Trenerską przygodę zaczynał jako szkoleniowiec juniorów w warszawskiej Agrykoli i reprezentacji Warszawy. Pracę z najmłodszymi kontynuował w latach 1990–1994 jako selekcjoner reprezentacji narodowej U-16 i U-18.

W połowie lat 90. trafił do Legii Warszawa, najpierw jako asystent Pawła Janasa, który w sezonie 1995–1996 doprowadził ją do ćwierćfinału Ligi Mistrzów. W czerwcu 1996 roku Janas zrezygnował, a nowym trenerem został Władysław Stachurski. Jednak z powodu jego niedyspozycji zdrowotnych zespół prowadził Jabłoński na spółkę z Lucjanem Brychczym i pod koniec rozgrywek 1996–1997 zdobył z nim Puchar Polski. Jabłoński został zwolniony po pierwszych dwudziestu pięciu kolejkach kolejnego sezonu.

Przez trzy lata pracował w Zagłębiu Lubin. Najpierw zajął z nim ósme miejsce w lidze, później dwa razy piąte.

Od początku sezonu 2001–2002 został szkoleniowcem Amiki Wronki, którą doprowadził do trzeciego miejsca w tabeli i startu w Pucharze UEFA. Po słabszych wynikach w lidze w następnym sezonie został ponownie (wcześniej w Zagłębiu) zastąpiony przez Stefana Majewskiego.

Szybko znalazł zatrudnienie w Wiśle Płock. Osiągnął z tym klubem największe sukcesy w jego historii, tzn. czwarte miejsce w lidze (w sezonie 2004–2005) i finał Pucharu Polski (2002–2003).

4 lipca 2014 roku został nowym trenerem pierwszoligowego Stomilu Olsztyn. Kontrakt został podpisany na dwa lata^[1]. 24 maja 2016 władze Stomilu Olsztyn poinformowały o rozwiązaniu umowy za porozumieniem stron, powodem rozwiązania umowy były słabe wyniki zespołu^[2]. Od 15 listopada 2016 do 7 listopada 2017 trener Legionovii^[3][4]. 31 grudnia 2019 roku zaprezentowany jako szkoleniowiec Mazura Karczew^[5].

• Puchar Polski 1997 z Legią Warszawa
• Superpuchar Polski 1997 z Legią Warszawa
• 3. miejsce w ekstraklasie 2001/02 z Amiką Wronki
• 4. miejsce w ekstraklasie 2004/05 i finał Pucharu Polski 2003 z Wisłą Płock