Mikaela Shiffrin
.jpg)
Mikaela Pauline Shiffrin (ur. 13 marca 1995 w Vail) – amerykańska narciarka alpejska, dwukrotna mistrzyni olimpijska, siedmiokrotna mistrzyni świata i pięciokrotna zdobywczyni Pucharu Świata. Od marca 2023 roku rekordzistka pod względem liczby zwycięstw w Pucharze Świata. Jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii tego sportu. Jako jedyna zawodniczka w historii narciarstwa alpejskiego zwyciężyła w sześciu konkurencjach (slalom, zjazd, gigant, kombinacja, supergigant, slalom równoległy), nie zdołała wygrać jedynie w gigancie równoległym.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Specjalizuje się w slalomie i gigancie. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 16 listopada 2010 roku w Copper Mountain, gdzie w zawodach FIS Race była osiemnasta w gigancie. W 2011 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, gdzie zdobyła brązowy medal w slalomie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso, jednak rywalizacji w slalomie nie ukończyła, a w gigancie była dwudziesta.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 11 marca 2011 roku w Szpindlerowym Młynie, gdzie nie ukończyła giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła osiem miesięcy później, 27 listopada 2011 roku w Aspen, gdzie była ósma w slalomie. Niedługo potem, 29 grudnia 2011 roku w Lienzu po raz pierwszy stanęła na podium zawodów tego cyklu, zajmując trzecie miejsce w slalomie. Swoje pierwsze zwycięstwo w zawodach PŚ odniosła 20 grudnia 2012 roku w Åre, gdzie była najlepsza w slalomie. W sezonie 2012/2013 była piąta w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu zdobyła Małą Kryształową Kulę. W klasyfikacji slalomu zwyciężyła również w sezonie 2013/2014.
W 2013 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Schladming, zdobywając złoty medal w slalomie[1]. Miała wtedy dokładnie 17 lat i 340 dni, co czyni ją trzecią najmłodszą mistrzynią świata w historii (młodsze od niej były tylko Esmé MacKinnon na MŚ 1931 oraz Hanni Wenzel na MŚ 1974). Na tych samych mistrzostwach była też szósta w gigancie[2]. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Soczi również zwyciężyła w slalomie[3]. Została tym samym najmłodszą alpejką w historii, która wywalczyła złoty medal olimpijski w tej konkurencji[4]. Trzy dni wcześniej była piąta w slalomie gigancie[5].
W kolejnym sezonie (2014/2015) potwierdziła swoją dominację w slalomie, zdobywając złoty medal na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek[6]. Ponadto po raz trzeci z rzędu triumfowała w klasyfikacji Pucharu Świata w tej dyscyplinie. Odniosła też swoje pierwsze zwycięstwo w slalomie gigancie, wygrywając tę konkurencję 25 października 2014 roku w Sölden. 28 listopada 2015 roku wygrała slalom w Aspen z przewagą 3,07 sekundy co jest rekordem tej konkurencji w historii Pucharu Świata[7].
W grudniu 2015 roku, podczas treningu przed zawodami w Åre, doznała kontuzji więzadła pobocznego, co wykluczyło ją ze startów na dwa miesiące. Wróciła do PŚ w lutym 2016 roku, wygrywając slalom w Crans Montana[8].
Na rozgrywanych w lutym 2017 roku mistrzostwach świata w Sankt Moritz zdobyła srebrny medal w gigancie, przegrywając tylko z Francuzką Tessą Worley[9]. Dwa dni później wywalczyła swój trzeci złoty medal w slalomie[10]. Sezon 2016/2017 zakończyła zdobyciem Kryształowej Kuli w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata oraz zwycięstwem w klasyfikacji slalomu.
W grudniu 2017 roku odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w zjeździe (w zaledwie czwartym starcie w tej konkurencji Pucharu Świata). Podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu (2018) zdobyła złoty medal w gigancie, wyprzedzając Norweżkę Ragnhild Mowinckel i Włoszkę Federicę Brignone[11]. Kilka dni później nie stanęła na podium w slalomie – będąca faworytką tej konkurencji Amerykanka wymiotowała przed startem i ostatecznie zajęła 4. miejsce[12]. Do zdobycia brązowego medalu zabrakło jej 0,08 sekundy[13]. W swoim trzecim starcie na tych igrzyskach zdobyła srebrny medal w kombinacji, przegrywając tylko z Michelle Gisin ze Szwajcarii[14].
W sezonach 2017/2018 i 2018/2019 ponownie zwyciężała w klasyfikacji generalnej. Łącznie 39 razy stawała na podium, odnosząc odpowiednio 12 i 17 zwycięstw. Rok później wygrała klasyfikacje slalomu, giganta i supergiganta. Odnosząc 17 zwycięstw w zawodach sezonu 2018/2019 pobiła 30-letni rekord Vreni Schneider (14 zwycięstw w sezonie 1988/89)[15]. Na rozgrywanych w lutym 2019 roku mistrzostwach świata w Åre zdobyła trzy medale. Najpierw zwyciężyła w supergigancie, wyprzedzając Włoszkę Sofię Goggię i Szwajcarkę Corinne Suter[16]. Następnie była trzecia w gigancie, plasując się za Słowaczką Petrą Vlhovą i Niemką Viktorią Rebensburg[17]. Dwa dni później zdobyła kolejny złoty medal w slalomie, wyprzedzając Szwedkę Annę Swenn-Larsson i Petrę Vlhovą[18]. Została tym samym pierwszą narciarką w historii, która wygrała czwarty raz z rzędu złoty medal w tej samej dyscyplinie[19].
Sezon 2019/2020 zakończyła na początku lutego 2020 roku, wycofując się z dalszych startów po śmierci ojca[20]. Do tego czasu Shiffrin trzynaście razy stawała na podium, w tym sześc razy na najwyższym stopniu. Ostatecznie została sklasyfikowana na drugim miejscu w klasyfikacji generalnej PŚ, za Federicą Brignone. W klasyfikacji slalomu była druga, a w klasyfikacji giganta trzecia.
Na mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo w 2021 roku czterokrotnie stawała na podium. W supergigancie była trzecia, za Szwajcarkami: Larą Gut-Behrami i Corinne Suter[21]. Cztery dni później wygrała kombinację, wyprzedzając Petrę Vlhovą i Michelle Gisin[22]. W gigancie była druga, rozdzielając na podium Gut-Behrami i Austriaczkę Katharinę Liensberger[23]. Następnie zajęła trzecie miejsce w slalomie, ulegając Liensberger i Vlhovej[24]. W Pucharze Świata była tym razem czwarta, na podium stawała dziesięć razy. W klasyfiakcjach slalomu i giganta była druga.
Kolejny triumf w klasyfikacji generalnej PŚ odniosła w sezonie 2021/2022. Na podium stanęła 14 razy, odnosząc pięć zwycięstw. 11 stycznia 2022 wygrała w Schladming swój 47. slalom w karierze, dzięki temu pobiła 35-letni rekord Ingemara Stenmarka zwycięstw w ramach jednej konkurencji[25]. W klasyfikacji slalomu była druga, a w klasyfikacjach giganta i supergiganta trzecia. Z igrzysk olimpijskich w Pekinie w 2022 roku wróciła bez medalu. Nie ukończyła rywalizacji w slalomie[26], gigancie[27] i kombinacji[28]. W rywalizacji drużynowej była czwarta[29], w supergigancie dziewiąta[30], a w zjeździe zajęła osiemnaste miejsce[31].
W sezonie 2022/2023 odniosła czternaście zwycięstw, łącznie osiemnaście razy stając na podium. W klasyfikacji generalnej ponownie zwyciężyła, wygrywając też klasyfikacje slalomu i giganta. 10 marca 2023 wygrała gigant w Åre, czym wyrównała rekord liczby zwycięstw w zawodach Pucharu Świata należący do Ingemara Stenmarka (86), dzień później, po kolejnym zwycięstwie, pobiła ten rekord[32]. Na mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel w lutym 2023 roku zdobyła trzy medale. Najpierw zdobyła srebro w supergigancie, przegrywając tylko z Włoszką Martą Bassino[33]. W gigancie zdobyła złoty medal, wyprzedzając Federicę Brignone i Ragnhild Mowinckel[34]. Dwa dni później była też druga w slalomie, rozdzielając na podium Kanadyjkę Laurence St-Germain i Niemkę Lenę Dürr[35]. W kolejnym sezonie zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Shiffrin prowadziła w tej klasyfikacji aż do przełomu stycznia i lutego 2024, jednak kontuzja kolana odniesiona podczas zjazdu 26 stycznia w Cortinie d’Ampezzo wyeliminowała ją z rywalizacji aż do początku marca[36]. Podczas nieobecności wyprzedziły ją Lara Gut-Behrami i Federica Brignone. Mimo przerwy po raz kolejny zwyciężyła w klasyfikacji slalomu.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Córka anestezjologa i pielęgniarki. Jej rodzice również byli narciarzami. Ma starszego brata, Taylora[37].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5. | 18 lutego | 2014 |  Krasnaja Polana
|
Gigant | 2:36,87 | +0,50 |  Tina Maze
|
1.
|
21 lutego | 2014 | Krasnaja Polana
|
Slalom | 1:44,54 | — | — |
1.
|
15 lutego | 2018 |  Jeongseon
|
Gigant | 2:20,02 | — | — |
| 4. | 16 lutego | 2018 | Jeongseon
|
Slalom | 1:38,63 | +0,40 |  Frida Hansdotter
|
2.
|
22 lutego | 2018 | Jeongseon
|
Superkombinacja | 2:20,90 | +0,97 |  Michelle Gisin
|
| DNF1 | 7 lutego | 2022 |  Pekin
|
Gigant | 1:55,69 | - | Sara Hector
|
| DNF1 | 9 lutego | 2022 | Pekin
|
Slalom | 1:44,98 | - |  Petra Vlhová
|
| 9. | 11 lutego | 2022 | Pekin
|
Supergigant | 1:13,51 | +0,79 | Lara Gut-Behrami
|
| 18. | 15 lutego | 2022 | Pekin
|
Zjazd | 1:31,87 | +2,49 | Corinne Suter
|
| DNF2 | 17 lutego | 2022 | Pekin
|
Superkombinacja | 2:25,67 | - | Michelle Gisin
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6. | 14 lutego | 2013 |  Schladming
|
Gigant | 2:08,06 | +2,30 |  Tessa Worley
|
1.
|
16 lutego | 2013 | Schladming
|
Slalom | 1:39,85 | — | |
| 5. | 10 lutego | 2015 |  Vail/Beaver Creek
|
Drużynowo | — | Austria
| |
| 8. | 12 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek
|
Gigant | 2:19,16 | +2,47 | Anna Fenninger
|
| 1.
|
14 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek
|
Slalom | 1:38,48 | — | |
2.
|
16 lutego | 2017 | Sankt Moritz
|
Gigant | 2:05,55 | +0,34 | Tessa Worley
|
| 1.
|
18 lutego | 2017 | Sankt Moritz
|
Slalom | 1:37,27 | — | |
| 1.
|
5 lutego | 2019 | Åre
|
Supergigant | 1:04,89 | — | |
3.
|
14 lutego | 2019 | Åre
|
Gigant | 2:01,97 | +0,38 | Petra Vlhová
|
| 1.
|
16 lutego | 2019 | Åre
|
Slalom | 1:57,05 | — | |
| 3.
|
11 lutego | 2021 |  Cortina d’Ampezzo
|
Supergigant | 1:25,51 | +0,47 | Lara Gut-Behrami
|
| 1.
|
15 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo
|
Superkombinacja | 2:07,22 | — | |
| 2.
|
18 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo
|
Gigant | 2:30,66 | +0,02 | Lara Gut-Behrami
|
| 3.
|
20 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo
|
Slalom | 1:39,50 | +1,98 | Katharina Liensberger
|
| DSQ2 | 6 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel
|
Kombinacja | 1:57,47 | - | Federica Brignone
|
| 2.
|
8 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel
|
Supergigant | 1:28,06 | +0,11 | Marta Bassino
|
| 1.
|
16 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel
|
Gigant | 2:07,13 | — | |
| 2.
|
18 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel
|
Slalom | 1:43,15 | +0,57 |  Laurence St-Germain
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNS1 | 2 lutego | 2011 | Crans-Montana
|
Gigant | 2:28,27 | - | Sara Hector
|
| 3.
|
3 lutego | 2011 | Crans-Montana
|
Slalom | 1:40,32 | +0,95 | Jessica Depauli
|
| DNF2 | 1 marca | 2012 | Roccaraso
|
Slalom | 1:41,19 | - | Stephanie Brunner
|
| 20. | 3 marca | 2012 | Roccaraso
|
Gigant | 2:40,02 | +3,11 |  Ragnhild Mowinckel
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 2011/2012: 43.
- sezon 2012/2013: 5.
- sezon 2013/2014: 6.
- sezon 2014/2015: 4.
- sezon 2015/2016: 10.
- sezon 2016/2017: 1.
- sezon 2017/2018: 1.
- sezon 2018/2019: 1.
- sezon 2019/2020: 2.
- sezon 2020/2021: 4.
- sezon 2021/2022: 1.
- sezon 2022/2023: 1.
- sezon 2023/2024: 3.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]| Sezon | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
| 2011/2012 | - | - | 1 | 1 |
| 2012/2013 | 4 | - | 3 | 7 |
| 2013/2014 | 5 | 2 | 1 | 8 |
| 2014/2015 | 6 | - | 2 | 8 |
| 2015/2016 | 5 | 1 | - | 6 |
| 2016/2017 | 11 | 2 | 1 | 14 |
| 2017/2018 | 12 | 2 | 4 | 18 |
| 2018/2019 | 17 | 2 | 2 | 21 |
| 2019/2020 | 6 | 3 | 4 | 13 |
| 2020/2021 | 3 | 4 | 3 | 10 |
| 2021/2022 | 5 | 6 | 3 | 14 |
| 2022/2023 | 14 | 3 | 1 | 18 |
| 2023/2024 | 9 | 2 | 3 | 14 |
| Suma | 97 | 27 | 28 | 152 |
Klasyfikacje kryształowych kul
[edytuj | edytuj kod]| Sezon | ||||||||
| Wiek | Klasyfikacja generalna | Slalom | Gigant |
Super Gigant |
Zjazd | Kombinacja | Równoległe | |
| 2012 | 16 | 43 | 17 | 49 | – | – | – | — |
| 2013 | 17 | 5 | 1 | 19 | – | – | – | — |
| 2014 | 18 | 6 | 1 | 7 | – | – | – | — |
| 2015 | 19 | 4 | 1 | 3 | – | – | – | — |
| 2016 | 20 | 10 | 4 | 21 | 39 | – | 23 | — |
| 2017 | 21 | 1 | 1 | 2 | 24 | 36 | 6 | — |
| 2018 | 22 | 1 | 1 | 3 | 28 | 5 | – | — |
| 2019 | 23 | 1 | 1 | 1 | 1 | 25 | – | — |
| 2020 | 24 | 2 | 2 | 3 | 7 | 5 | – | 20 |
| 2021 | 25 | 4 | 2 | 2 | – | – | – | — |
| 2022 | 26 | 1 | 2 | 3 | 3 | 26 | – | — |
| 2023 | 27 | 1 | 1 | 1 | 7 | 12 | – | — |
| 2024 | 28 | 3 | 1 | 5 | 29 | 22 | – | — |
- Stan na 23 marca 2023
Zwycięstwa w zawodach PŚ
[edytuj | edytuj kod]- Åre − 20 grudnia 2012 (slalom)
Zagrzeb − 4 stycznia 2013 (slalom)- Flachau − 15 stycznia 2013 (slalom)
- Lenzerheide − 16 marca 2013 (slalom)
Levi – 16 listopada 2013 (slalom)- Bormio – 5 stycznia 2014 (slalom)
- Flachau − 14 stycznia 2014 (slalom)
- Åre − 8 marca 2014 (slalom)
- Lenzerheide − 15 marca 2014 (slalom)
- Sölden – 25 października 2014 (gigant)[38]
- Kühtai – 29 grudnia 2014 (slalom)
- Zagrzeb − 4 stycznia 2015 (slalom)
- Maribor − 22 lutego 2015 (slalom)
- Åre − 14 marca 2015 (slalom)
- Méribel − 21 marca 2015 (slalom)
- Aspen – 28 listopada 2015 (slalom)
- Aspen – 29 listopada 2015 (slalom)
- Crans-Montana − 15 lutego 2016 (slalom)
- Jasná – 6 marca 2016 (slalom)
- St. Moritz − 19 marca 2016 (slalom)
- Levi − 12 listopada 2016 (slalom)
- Killington – 27 listopada 2016 (slalom)
- Sestriere – 11 grudnia 2016 (slalom)
- Semmering – 27 grudnia 2016 (gigant)
- Semmering – 28 grudnia 2016 (gigant)
- Semmering – 29 grudnia 2016 (slalom)
- Maribor – 8 stycznia 2017 (slalom)
- Sztokholm – 31 stycznia 2017 (slalom równoległy)
- Crans-Montana − 26 lutego 2017 (kombinacja)
- Squaw Valley − 10 marca 2017 (gigant)
- Squaw Valley − 11 marca 2017 (slalom)
- Killington – 26 listopada 2017 (slalom)
- Lake Louise – 2 grudnia 2017 (zjazd)
- Courchevel – 19 grudnia 2017 (gigant)
- Courchevel – 20 grudnia 2017 (slalom równoległy)
- Lienz – 28 grudnia 2017 (slalom)
- Oslo – 1 stycznia 2018 (slalom równoległy)
- Zagrzeb – 3 stycznia 2018 (slalom)
- Kranjska Gora – 6 stycznia 2018 (gigant)
- Kranjska Gora – 7 stycznia 2018 (slalom)
- Flachau − 9 stycznia 2018 (slalom)
Ofterschwang – 10 marca 2018 (slalom)- Åre – 17 marca 2018 (slalom)
- Levi – 17 listopada 2018 (slalom)
- Killington – 25 listopada 2018 (slalom)
- Lake Louise – 2 grudnia 2018 (supergigant)
- St. Moritz − 8 grudnia 2018 (supergigant)
- St. Moritz − 9 grudnia 2018 (slalom równoległy)
- Courchevel − 21 grudnia 2018 (gigant)
- Courchevel − 22 grudnia 2018 (slalom)
- Semmering – 29 grudnia 2018 (slalom)
- Zagrzeb – 5 stycznia 2019 (slalom)
- Kronplatz – 15 stycznia 2019 (gigant)
- Cortina d’Ampezzo – 20 stycznia 2019 (supergigant)
- Maribor – 1 lutego 2019 (gigant)[39]
- Maribor – 2 lutego 2019 (slalom)
- Sztokholm – 19 lutego 2019 (slalom równoległy)
Szpindlerowy Młyn – 9 marca 2019 (slalom)
Soldeu – 16 marca 2019 (slalom)- Soldeu – 17 marca 2019 (gigant)
- Levi – 23 listopada 2019 (slalom)
- Killington – 1 grudnia 2019 (slalom)
- Lienz – 28 grudnia 2019 (gigant)
- Lienz – 29 grudnia 2019 (slalom)
Bansko – 24 stycznia 2020 (zjazd)- Bansko – 26 stycznia 2020 (supergigant)
- Courchevel – 14 grudnia 2020 (gigant)
- Flachau − 12 stycznia 2021 (slalom)
- Jasná – 6 marca 2021 (slalom)
- Sölden – 23 października 2021 (gigant)
- Killington – 28 listopada 2021 (slalom)
- Courchevel – 21 grudnia 2021 (gigant)
- Schladming − 11 stycznia 2022 (slalom)
- Courchevel – 16 marca 2022 (zjazd)
- Levi – 19 listopada 2022 (slalom)
- Levi – 20 listopada 2022 (slalom)
- St. Moritz − 18 grudnia 2022 (supergigant)
- Semmering – 27 grudnia 2022 (gigant)
- Semmering – 28 grudnia 2022 (gigant)
- Semmering – 29 grudnia 2022 (slalom)
- Zagrzeb – 4 stycznia 2023 (slalom)
- Kranjska Gora – 8 stycznia 2023 (gigant)
- Kronplatz – 24 stycznia 2023 (gigant)
- Kronplatz – 25 stycznia 2023 (gigant)
- Szpindlerowy Młyn – 28 stycznia 2023 (slalom)
- Åre − 10 marca 2023 (gigant)
- Åre − 11 marca 2023 (slalom)
- Soldeu – 19 marca 2023 (gigant)
- Levi – 12 listopada 2023 (slalom)
- Killington – 26 listopada 2023 (slalom)
- St. Moritz − 9 grudnia 2023 (zjazd)
- Lienz – 28 grudnia 2023 (gigant)
- Lienz – 29 grudnia 2023 (slalom)
- Flachau − 16 stycznia 2024 (slalom)
- Jasná – 21 stycznia 2024 (slalom)
- Åre − 10 marca 2024 (slalom)
- Saalbach − 16 marca 2024 (slalom)
Pozostałe miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Lienz – 29 grudnia 2011 (slalom) – 3. miejsce
- Levi – 10 listopada 2012 (slalom) – 3. miejsce
- Moskwa – 29 stycznia 2013 (slalom równoległy) – 3. miejsce
- Ofterschwang – 10 marca 2013 (slalom) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 1 grudnia 2013 (gigant) – 2. miejsce
- Lienz – 28 grudnia 2013 (gigant) – 3. miejsce
- Lienz – 29 grudnia 2013 (slalom) – 2. miejsce
- Kühtai – 28 grudnia 2014 (gigant) – 3. miejsce
- Flachau – 13 stycznia 2015 (slalom) – 3. miejsce
- Sölden – 24 października 2015 (gigant) – 2. miejsce
- Sölden – 22 października 2016 (gigant) – 2. miejsce
- Flachau − 10 stycznia 2017 (slalom) – 3. miejsce
- Aspen − 18 marca 2017 (slalom) – 2. miejsce
- Levi − 11 listopada 2017 (slalom) – 2. miejsce
- Killington – 25 listopada 2017 (gigant) – 2. miejsce
- Lake Louise – 1 grudnia 2017 (zjazd) – 3. miejsce
- Lienz – 29 grudnia 2017 (gigant) – 3. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 19 stycznia 2018 (zjazd) – 3. miejsce
- Ofterschwang – 9 marca 2018 (gigant) – 3. miejsce
- Sölden – 27 października 2018 (gigant) – 3. miejsce
- Oslo – 1 stycznia 2019 (slalom równoległy) – 2. miejsce
- Flachau – 8 stycznia 2019 (slalom) – 2. miejsce
- Szpindlerowy Młyn – 8 marca 2019 (gigant) – 3. miejsce
- Sölden – 26 października 2019 (gigant) – 2. miejsce
- Killington – 30 listopada 2019 (gigant) – 3. miejsce
- Lake Louise – 7 grudnia 2019 (zjazd) – 2. miejsce
- St. Moritz − 14 grudnia 2019 (supergigant) – 3. miejsce
- Zagrzeb − 4 stycznia 2020 (slalom) – 2. miejsce
- Flachau – 14 stycznia 2020 (slalom) – 3. miejsce
- Sestriere – 18 stycznia 2020 (gigant) – 3. miejsce
- Levi – 21 listopada 2020 (slalom) – 2. miejsce
- Semmering – 29 grudnia 2020 (slalom) – 3. miejsce
- Jasná – 7 marca 2021 (slalom) – 3. miejsce
- Åre − 12 marca 2021 (slalom) – 3. miejsce
- Åre − 13 marca 2021 (slalom) – 2. miejsce
- Lenzerheide – 20 marca 2021 (slalom) – 2. miejsce
- Lenzerheide – 21 marca 2021 (gigant) – 2. miejsce
- Levi – 20 listopada 2021 (slalom) – 2. miejsce
- Levi – 21 listopada 2021 (slalom) – 2. miejsce
- St. Moritz – 11 grudnia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
- St. Moritz – 12 grudnia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
- Courchevel – 22 grudnia 2021 (gigant) – 2. miejsce
- Zagrzeb – 4 stycznia 2022 (slalom) – 2. miejsce
- Lenzerheide – 5 marca 2022 (supergigant) – 2. miejsce
- Åre – 11 marca 2022 (gigant) – 3. miejsce
- Courchevel – 17 marca 2022 (supergigant) – 2. miejsce
- Sestriere – 11 grudnia 2022 (slalom) – 2. miejsce
- Flachau – 10 stycznia 2023 (slalom) – 2. miejsce
- Szpindlerowy Młyn – 29 stycznia 2023 (slalom) – 2. miejsce
- Soldeu – 18 marca 2023 (slalom) – 3. miejsce
- Killington – 25 listopada 2023 (gigant) – 3. miejsce
- Mont-Tremblant – 2 grudnia 2023 (gigant) – 3. miejsce
- Mont-Tremblant – 3 grudnia 2023 (gigant) – 3. miejsce
- Courchevel – 21 grudnia 2023 (slalom) – 2. miejsce
- Jasná − 20 stycznia 2024 (gigant) – 2. miejsce
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Schladming (AUT) World Championships Women's Slalom February 16, 2013, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Schladming (AUT) World Championships Women's Giant Slalom February 14, 2013, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Sochi (RUS) Olympic Winter Games Women's Slalom February 21, 2014, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Soczi 2014: Mikaela Shiffrin złotą medalistką, „przegladsportowy.onet.pl” [dostęp 2024-03-23] (pol.).
- ↑ Sochi (RUS) Olympic Winter Games Women's Giant Slalom February 18, 2014, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Vail / Beaver Creek (USA) World Championships Women's Slalom February 14, 2015, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Shiffrin claims historic win in Aspen SL. fis-ski.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-18)]. (ang.).
- ↑ Rehab Like A Champion: Mikaela Shiffrin's Return To The Slopes, „espn.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ St. Moritz (SUI) World Championships Women's Giant Slalom February 16, 2017, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ St. Moritz (SUI) World Championships Women's Slalom February 18, 2017, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ PyeongChang (KOR) Olympic Winter Games Women's Giant Slalom February 15, 2018, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ PjongCzang 2018: sensacja w slalomie. Złota Frida Hansdotter, Mikaela Shiffrin poza podium [online], polskieradio.pl [dostęp 2018-02-20] (ang.).
- ↑ PyeongChang (KOR) Olympic Winter Games Women's Slalom February 16, 2018, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ PyeongChang (KOR) Olympic Winter Games Women's Alpine combined February 22, 2018, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ The remarkable story of Mikaela Shiffrin’s record-smashing stats, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Are (SWE) World Championships Women's Super G February 05, 2019, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Are (SWE) World Championships Women's Giant Slalom February 14, 2019, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Are (SWE) World Championships Women's Slalom February 16, 2019, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Mikaela Shiffrin makes history with fourth straight slalom gold, „cnn.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Mikaela Shiffrin’s father, Jeff Shiffrin, dies unexpectedly at 65, „vaildaily.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Women's Super G February 11, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Women's Alpine combined February 15, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Women's Giant Slalom February 18, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Women's Slalom February 20, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Mikaela Shiffrin Wins 47th World Cup Slalom Race To Break Record, „teamusa.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Beijing (CHN) Olympic Winter Games Women's Slalom February 09, 2022, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Beijing (CHN) Olympic Winter Games Women's Giant Slalom February 07, 2022, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Beijing (CHN) Olympic Winter Games Women's Alpine Combined February 17, 2022, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Beijing (CHN) Olympic Winter Games Mixed Team Parallel February 20, 2022, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Beijing (CHN) Olympic Winter Games Women's Super G February 11, 2022, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Beijing (CHN) Olympic Winter Games Women's Downhill February 15, 2022, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Mikaela Shiffrin pobiła rekord zwycięstw Ingemara Stenmarka w Pucharze Świata - narciarstwo alpejskie, „eurosport.tvn24.pl” [dostęp 2024-03-23] (pol.).
- ↑ Courchevel Meribel (FRA) World Championships Women's Super G February 08, 2023, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Courchevel Meribel (FRA) World Championships Women's Giant Slalom February 16, 2023, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Courchevel Meribel (FRA) World Championships Women's Slalom February 18, 2023, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Injured Mikaela Shiffrin Recovering With Boyfriend Aleksander Aamodt Kilde, „powder.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Gordy Megroz, Groomed for success [online] [dostęp 2016-12-29].
- ↑ ex aequo z Anną Fenninger
- ↑ ex aequo z Petrą Vlhovą
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-29)]. (ang.).
- Profil na stronie ski-db.com (ang.)
|
|