Federica Brignone
Federica Brignone (ur. 14 lipca 1990 w Mediolanie) – włoska narciarka alpejska, trzykrotna medalistka igrzysk olimpijskich i pięciokrotna medalistka mistrzostw świata, a także zdobywczyni Pucharu Świata.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Na arenie międzynarodowej Federica Brignone po raz pierwszy pojawiła się 1 grudnia 2005 roku w Alleghe, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu w gigancie. W 2007 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Altenmarkt, gdzie jej najlepszym wynikiem było 19. miejsce w supergigancie. Jeszcze trzykrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Garmisch-Partenkirchen w 2009 roku, gdzie zwyciężyła w kombinacji. Wywalczyła także srebrny medal w gigancie na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Regionie Mont Blanc.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 28 grudnia 2007 roku w Lienzu, gdzie nie zakwalifikowała się do pierwszego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 24 października 2009 roku w Sölden, gdzie w tej samej konkurencji zajęła 21. miejsce. Na podium po raz pierwszy stanęła 28 listopada 2009 roku w Aspen, zajmując trzecie miejsce w gigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Niemka Kathrin Hölzl oraz Austriaczka Kathrin Zettel. W kolejnych latach wielokrotnie stawała na podium, w tym 24 października 2015 roku w Sölden odniosła swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając giganta.
W 2010 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie była osiemnasta w gigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi jej najlepszym wynikiem było jedenaste miejsce w kombinacji. W międzyczasie wzięła udział w mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen, zdobywając srebrny medal w gigancie. Na podium rozdzieliła tam Tinę Maze ze Słowenii oraz Tessę Worley z Francji. W 2018 roku wywalczyła brązowy medal w gigancie podczas igrzysk w Pjongczangu. Wyprzedziły ją jedynie Mikaela Shiffrin z USA i Ragnhild Mowinckel z Norwegii. Była tam też szósta w supergigancie i ósma w superkombinacji.
Z mistrzostw świata w Åre w 2019 roku wróciła bez medalu. Była tam piąta w gigancie, szósta w superkombinacji i dziesiąta w supergigancie. W klasyfikacji generalnej sezonu 2018/2019 była szósta, zwyciężając jednocześnie w klasyfikacji superkombinacji. W kolejnym sezonie triumfowała w klasyfikacji generalnej oraz klasyfikacjach giganta i superkombinacji, była druga w supergigancie oraz trzecia w klasyfikacjach zjazdu i PAR. Łącznie jedenaście razy stawała na podium, przy czym pięciokrotnie zwyciężała.
Sezon 2020/2021 zakończyła na siódmej pozycji w klasyfikacji generalnej, pięciokrotne stając na podium i odnosząc jedno zwycięstwo. W klasyfikacji supergiganta zajęła drugie miejsce. Na mistrzostwach świata w Cortinie d’Ampezzo w 2021 roku zajęła między innymi szóste miejsce w gigancie równoległym i dziesiąte w supergigancie. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Pekinie wywalczyła dwa medale. Najpierw zdobyła srebrny medal w gigancie, rozdzielając Szwedkę Sarę Hector i Larę Gut-Behrami ze Szwajcarii. Następnie zajęła trzecie miejsce w superkombinacji, ulegając dwóm Szwajcarkom: Michelle Gisin i Wendy Holdener. W klasyfikacji generalnej sezonu 2021/2022 zajęła trzecie, wygrywając jednocześnie klasyfikację supergiganta.
Na mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku zdobyła dwa medale. Najpierw zwyciężyła w kombinacji, wyprzedzając Wendy Holdener i Austriaczkę Ricardę Haaser. Następnie zajęła drugie miejsce w gigancie, plasując się za Shiffrin a przed Ragnhild Mowinckel. W sezonie 2022/2023 siedmiokrotnie stawała na podium, odnosząc jedno zwycięstwo. W klasyfikacji generalnej była tym razem czwarta, a w klasyfikacji supergiganta zajęła drugie miejsce, ustępując tylko Larze Gut-Behrami.
W sezonie 2023/2024 trzynaście razy stawała na podium, przy czym sześciokrotnie zwyciężała. W klasyfikacji generalnej była druga za Gut-Behrami. Zajęła też drugie miejsce w klasyfikacjach giganta i supergiganta.
Kolejny medal wywalczyła na mistrzostwach świata w Saalbach w 2025 roku, gdzie zdobyła srebro w supergigancie. Wyprzedziła ją jedynie Austriaczka Stephanie Venier, która była szybsza o 0,10 sekundy. Parę dni później Brignone zwyciężyła w gigancie, wyprzedzając Alice Robinson z Nowej Zelandii i Paulę Moltzan z USA.
Jest córką Marii Rosy Quario.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
18. | 25 lutego | 2010 | ![]() |
Gigant | 2:27,11 | +1,57 | ![]() |
11. | 10 lutego | 2014 | ![]() |
Superkombinacja | 2:34,62 | +3,00 | ![]() |
DNF1 | 18 lutego | 2014 | ![]() |
Gigant | 2:36,87 | - | ![]() |
DNF2 | 21 lutego | 2014 | ![]() |
Slalom | 1:44,54 | - | ![]() |
3.![]() |
15 lutego | 2018 | ![]() |
Gigant | 2:20,48 | +0,46 | ![]() |
6. | 17 lutego | 2018 | ![]() |
Supergigant | 1:21,11 | +0,38 | ![]() |
DNF | 21 lutego | 2018 | ![]() |
Zjazd | 1:39,22 | - | ![]() |
8. | 22 lutego | 2018 | ![]() |
Superkombinacja | 2:20,90 | +2,63 | ![]() |
2.![]() |
7 lutego | 2022 | ![]() |
Gigant | 1:55,69 | +0,28 | ![]() |
DNF2 | 9 lutego | 2022 | ![]() |
Slalom | 1:44,98 | - | ![]() |
7. | 11 lutego | 2022 | ![]() |
Supergigant | 1:13,51 | +0,66 | ![]() |
3.![]() |
17 lutego | 2022 | ![]() |
Superkombinacja | 2:25,67 | +1,85 | ![]() |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2.![]() |
17 lutego | 2011 | ![]() |
Gigant | 2:20,54 | +0,09 | ![]() |
DNF1 | 19 lutego | 2011 | ![]() |
Slalom | 1:45,79 | - | ![]() |
DNF1 | 12 lutego | 2015 | ![]() |
Gigant | 2:19,16 | - | ![]() |
19. | 14 lutego | 2015 | ![]() |
Slalom | 1:38,48 | +3,71 | ![]() |
8. | 7 lutego | 2017 | ![]() |
Supergigant | 1:32,34 | +0,84 | ![]() |
7. | 10 lutego | 2017 | ![]() |
Superkombinacja | 1:58,88 | +1,38 | ![]() |
4. | 16 lutego | 2017 | ![]() |
Gigant | 2:05,55 | +0,92 | ![]() |
24. | 18 lutego | 2017 | ![]() |
Slalom | 1:37,27 | +5,06 | ![]() |
10. | 5 lutego | 2019 | ![]() |
Supergigant | 1:04,89 | +0,54 | ![]() |
6. | 8 lutego | 2019 | ![]() |
Superkombinacja | 2:02,13 | +1,39 | ![]() |
5. | 14 lutego | 2019 | ![]() |
Gigant | 2:01,97 | +0,87 | ![]() |
10. | 11 lutego | 2021 | ![]() |
Supergigant | 1:25,51 | +1,09 | ![]() |
DNF2 | 15 lutego | 2021 | ![]() |
Superkombinacja | 2:07,22 | - | ![]() |
6. | 16 lutego | 2021 | ![]() |
Gigant równoległy | - | - | ![]() ![]() |
DNF1 | 18 lutego | 2021 | ![]() |
Gigant | 2:30,66 | - | ![]() |
DNF2 | 20 lutego | 2021 | ![]() |
Slalom | 2:30,66 | - | ![]() |
1.![]() |
6 lutego | 2023 | ![]() |
Kombinacja | 1:57,47 | - | - |
8. | 8 lutego | 2023 | ![]() |
Supergigant | 1:28,06 | +0,55 | ![]() |
2.![]() |
17 lutego | 2023 | ![]() |
Gigant | 2:07,13 | +0,12 | ![]() |
2.![]() |
6 lutego | 2025 | ![]() |
Supergigant | 1:20,47 | +0,10 | ![]() |
10. | 6 lutego | 2025 | ![]() |
Zjazd | 1:41,29 | +1,19 | ![]() |
1.![]() |
13 lutego | 2025 | ![]() |
Gigant | 2:22,71 | - | - |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
24. | 8 marca | 2007 | ![]() |
Gigant | 2:14,90 | +3,51 | ![]() |
19. | 9 marca | 2007 | ![]() |
Supergigant | 1:19,34 | +2,44 | ![]() |
43. | 26 lutego | 2008 | ![]() |
Zjazd | 1:50,13 | +9,79 | ![]() |
DNF1 | 28 lutego | 2008 | ![]() |
Slalom | 1:33,85 | - | ![]() |
17. | 29 lutego | 2008 | ![]() |
Gigant | 1:42,50 | +2,09 | ![]() |
16. | 1 marca | 2009 | ![]() |
Slalom | 1:42,07 | +3,41 | ![]() |
7. | 2 marca | 2009 | ![]() |
Gigant | 2:45,81 | +2,24 | ![]() |
5. | 4 marca | 2009 | ![]() |
Supergigant | 1:19,80 | +1,30 | ![]() |
10. | 6 marca | 2009 | ![]() |
Zjazd | 1:19,60 | +1,33 | ![]() |
1.![]() |
6 marca | 2009 | ![]() |
Kombinacja | 54,00 pkt | - | - |
25. | 31 stycznia | 2010 | ![]() |
Supergigant | 1:32,21 | +1,84 | ![]() |
15. | 1 lutego | 2010 | ![]() |
Slalom | 1:34.47 | +4,27 | ![]() |
28. | 4 lutego | 2010 | ![]() |
Zjazd | 1:20,89 | +2,90 | ![]() |
2.![]() |
5 lutego | 2010 | ![]() |
Gigant | 1:38,34 | +0,37 | ![]() |
7. | 5 lutego | 2010 | ![]() |
Kombinacja | 38,85 pkt | +38,90 pkt | ![]() |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 2009/2010: 43.
- sezon 2010/2011: 26.
- sezon 2011/2012: 20.
- sezon 2012/2013: 103.
- sezon 2013/2014: 31.
- sezon 2014/2015: 20.
- sezon 2015/2016: 8.
- sezon 2016/2017: 5.
- sezon 2017/2018: 11.
- sezon 2018/2019: 6.
- sezon 2019/2020: 1.
- sezon 2020/2021: 7.
- sezon 2021/2022: 3.
- sezon 2022/2023: 4.
- sezon 2023/2024: 2.
- sezon 2024/2025:
Zwycięstwa w zawodach
[edytuj | edytuj kod]Sölden – 24 października 2015 (gigant)
Soldeu – 27 lutego 2016 (supergigant)
Kronplatz – 24 stycznia 2017 (gigant)
Crans-Montana – 24 lutego 2017 (superkombinacja)
Aspen – 19 marca 2017 (gigant)
Lienz – 29 grudnia 2017 (gigant)
Bad Kleinkirchheim – 13 stycznia 2018 (supergigant)
Crans-Montana – 4 marca 2018 (superkombinacja)
Killington – 25 listopada 2018 (gigant)
Crans Montana – 24 lutego 2019 (superkombinacja)
Courchevel – 17 grudnia 2019 (gigant)
Altenmarkt – 12 stycznia 2020 (superkombinacja)
Sestriere – 18 stycznia 2020 (gigant)
Roza Chutor – 2 lutego 2020 (supergigant)
Crans-Montana – 23 lutego 2020 (superkombinacja)
Val di Fassa – 28 lutego 2021 (supergigant)
Sankt Moritz – 12 grudnia 2021 (supergigant)
Zauchensee – 16 stycznia 2022 (supergigant)
Garmisch-Partenkirchen – 30 stycznia 2022 (supergigant)
Méribel – 20 marca 2022 (gigant)
Sankt Anton – 14 stycznia 2023 (supergigant)
Mont-Tremblant – 2 grudnia 2023 (gigant)
Mont-Tremblant – 3 grudnia 2023 (gigant)
Val d’Isère – 17 grudnia 2023 (supergigant)
Kvitfjell – 3 marca 2024 (supergigant)
Åre – 9 marca 2024 (gigant)
Saalbach – 17 marca 2024 (gigant)
Sölden – 26 października 2024 (gigant)
Semmering – 28 grudnia 2024 (gigant)
Altenmarkt – 11 stycznia 2025 (zjazd)
Cortina d’Ampezzo – 19 stycznia 2025 (supergigant)
Garmisch-Partenkirchen – 25 stycznia 2025 (zjazd)
Pozostałe miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]Aspen – 28 listopada 2009 (gigant) – 3. miejsce
Arber-Zwiesel – 6 lutego 2011 (gigant) – 2. miejsce
Lienz – 28 grudnia 2011 (gigant) – 2. miejsce
Kranjska Gora – 21 stycznia 2012 (gigant) – 2. miejsce
Åre – 9 marca 2012 (gigant) – 2. miejsce
Schladming – 18 marca 2012 (gigant) – 3. miejsce
Aspen – 29 listopada 2014 (gigant) – 3. miejsce
Aspen – 27 listopada 2015 (gigant) – 3. miejsce
Are – 12 grudnia 2015 (gigant) – 3. miejsce
Flachau – 17 stycznia 2016 (gigant) – 3. miejsce
Jasná – 7 marca 2016 (gigant) – 3. miejsce
Crans-Montana − 26 lutego 2017 (superkombinacja) – 2. miejsce
Squaw Valley − 10 marca 2017 (gigant) – 2. miejsce
Aspen – 16 marca 2017 (supergigant) – 3. miejsce
Bad Kleinkirchheim – 14 stycznia 2018 (zjazd) – 2. miejsce
Kronplatz – 23 stycznia 2018 (gigant) – 3. miejsce
Sölden – 27 października 2018 (gigant) – 2. miejsce
Soldeu – 14 marca 2019 (supergigant) – 3. miejsce
Killington – 30 listopada 2019 (gigant) – 2. miejsce
Sankt Moritz – 14 grudnia 2019 (supergigant) – 2. miejsce
Bansko – 24 stycznia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
Bansko – 25 stycznia 2020 (zjazd) – 3. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 8 lutego 2020 (zjazd) – 2. miejsce
La Thuile – 29 lutego 2020 (supergigant) – 2. miejsce
Sölden – 17 października 2020 (gigant) – 2. miejsce
Courchevel – 14 grudnia 2020 (gigant) – 2. miejsce
Val d’Isère – 20 grudnia 2020 (supergigant) – 3. miejsce
Crans-Montana – 24 stycznia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
Lenzerheide – 6 marca 2022 (gigant) – 2. miejsce
Kranjska Gora – 8 stycznia 2023 (gigant) – 2. miejsce
Sankt Anton – 15 stycznia 2023 (supergigant) – 2. miejsce
Kronplatz – 24 stycznia 2023 (gigant) – 3. miejsce
Crans-Montana – 26 lutego 2023 (zjazd) – 2. miejsce
Åre – 10 marca 2023 (gigant) – 2. miejsce
Soldeu – 16 marca 2023 (supergigant) – 2. miejsce
Sölden – 28 października 2023 (gigant) – 2. miejsce
Sankt Moritz − 9 grudnia 2023 (zjazd) – 3. miejsce
Lienz – 28 grudnia 2023 (gigant) – 2. miejsce
Kranjska Gora – 6 stycznia 2024 (gigant) – 3. miejsce
Crans-Montana – 17 lutego 2024 (zjazd) – 2. miejsce
Crans-Montana – 18 lutego 2024 (supergigant) – 2. miejsce
Saalbach – 22 marca 2024 (supergigant) – 2. miejsce
Altenmarkt-Zauchensee – 12 stycznia 2025 (supergigant) – 3. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 18 stycznia 2025 (zjazd) – 3. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 26 stycznia 2025 (supergigant) – 3. miejsce
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- BRIGNONE Federica - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-21]. (ang.).
- Olympedia - Federica Brignone. olympedia.org. [dostęp 2023-03-21]. (ang.).