Markowce
wieś | |
Kościół NMP Matki Kościoła w Markowcach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
377[2] |
Strefa numeracyjna |
13 |
Kod pocztowy |
38-533[3] |
Tablice rejestracyjne |
RSA |
SIMC |
0359356[4] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Sanok | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego | |
49°32′13″N 22°06′56″E/49,536944 22,115556[1] |
Markowce – wieś w południowo-wschodniej Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Sanok[4][5]. Leży na Pogórzu Bukowskim.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0359362 | Podgaj | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na początku XIX Markowce należały do Truskolaskich[6]. W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Markowcach były Magdalena Rylska i Katarzyna Truskolaska[7]. W drugiej połowie XIX wieku wieś należała do Hieronima Romera, który w 1858 poślubił Felicję Truskolaską[6]. Następnie właścicielami stali się Jachimowscy (w 1889 Kazimierz Jachimowski poślubił Marię Romer)[6]. Kazimierz Jachimowski na miejscu poprzedniego budynku przebudował i rozbudował dwór w latach 1890-1894[6][8][9]. W 1905 Kazimierz i Maria Jachimowscy posiadali we wsi obszar 182 ha[10], a w 1911 posiadali 181 ha[11]. Jachimowscy prowadzili w Markowcach hodowlę koni[12] oraz bydła rasy półkrwi simentaler[9]. W 1917 Józef Agaton Morawski (1893-1963), s. Władysława i Kazimiery z Leszczyńskich, właściciel Niebieszczan i Odrzechowej ożenił się z Felicją Jachimowską. Maria Jachimowska pozostawała właścicielką dóbr Markowce do lat 20[13]. Maria Jachimowska pozostawała właścicielką dóbr Markowce do lat 20.[13]. W latach 30. II Rzeczypospolitej właścicielem dóbr w Markowcach był Adam Myczkowski[14]. Według jednego źródła w 1938 dwór został sprzedany[6], według innego do 1944 należał do Morawskich[9].
Osobny artykuł:W czasie okupacji niemieckiej mieszkająca we wsi rodzina Woźnych udzieliła pomocy Mejerowi i Mendelowi Kornreich Friedmanowi. W 1995 Instytut Jad Waszem podjął decyzję o przyznaniu Andrzejowi, Marii i Michałowi Woźnym tytułu Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[15].
Związani z Markowcami
[edytuj | edytuj kod]- Bronisław Wiktor (1886-1961), architekt, artysta malarz, urodzony w Markowcach
- Franciszek Ambicki (1900–1940), funkcjonariusz Policji Państwowej, ofiara zbrodni katyńskiej, urodzony w Markowcach
- Bronisław Górski (1900–1940), nauczyciel, pracował w Markowcach, oficer Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej
- Andrzej Woźny (ur. 1924), mieszkaniec Markowiec, odznaczony Medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata za ukrywanie tam Żydów podczas II wojny światowej
Współczesność
[edytuj | edytuj kod]Obecnie liczy 368 mieszkańców.
We wsi znajduje się kościół filialny NMP Matki Kościoła należący do parafii Wszystkich Świętych w Dudyńcach. 30 maja 1993 r. po dwuletniej budowie ks. bp Stefan Moskwa dokonał poświęcenia kościoła filialnego[16].
Markowce mają także swój klub piłkarski o nazwie Orkan Markowce, który historią sięga roku 1969.
W 2020 roku Park Dworski w Markowcach został poddany rewitalizacji[17]. Przeprowadzono prace związane z wysypaniem ścieżek spacerowych, wykonaniem schodów oraz nowych nasadzeń drzew i krzewów. Zainstalowano także ławki multimedialne dzięki którym można usłyszeć historię miejscowości.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 77838
- ↑ Raport o stanie gminy Sanok za 2022 rok [online], Biuletyn Informacji Publicznej Urząd Gminy Sanok, 22 maja 2023 [dostęp 2023-07-16] (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 766 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b c d e Bartosz Podubny: Gminny program opieki nad zabytkami gminy Sanok na lata 2015–2018. edziennik.rzeszow.uw.gov.pl. s. 41. [dostęp 2016-10-21].
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 127.
- ↑ Ewa Śnieżyńska-Stolot, Franciszek Stolot: Katalog zabytków sztuki w Polsce. T. I: Województwo krośnieńskie (zeszyt 2: Lesko, Sanok, Ustrzyki Dolne i okolice). Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 1982, s. 59. ISBN 83-221-0158-9.
- ↑ a b c Sylwester Polakowski: Pozostałości założeń dworskich województwa podkarpackiego. Krosno: Lygian, 2012. ISBN 978-83-935995-0-9.
- ↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 405.
- ↑ Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 10.
- ↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 407.
- ↑ a b Lista ofiarodawców. „Jednodniówka wydana na pamiątkę poświęcenia Domu Ludowego”, s. 12, 11 września 1927.
- ↑ Spis abonentów Państwowych i Koncesjonowanych Sieci Telefonicznych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) 1931/32 r.. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Poczt i Telegrafów, 1931, s. 491.
- ↑ Historia pomocy - Rodzina Woźnych | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2021-11-27] .
- ↑ Kościół filialny. Parafia rzymskokatolicka w Dudyńcach, 2005-05-01. [dostęp 2011-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Rewitalizacja Parku w Markowcach zakończona! [online], Gmina Sanok, 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-08-04] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Markowce (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 127 .
- Informacje na stronie Gminy Sanok