Indura (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1921–1939[1] | |||
.jpg)
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo |
(1919–1920: okręg wileński) | ||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939  | |||
| 53°27′36,0000″N 23°52′48,0000″E/53,460000 23,880000 | |||
Indura – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. białostockim (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy była Indura, która stanowiła odrębną gminę miejską[2].
W okresie międzywojennym gmina Indura należała do powiatu grodzieńskiego w woj. białostockim[2]. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 6.533 osób, 4.448 było wyznania rzymskokatolickiego, 2051 prawosławnego, 5 ewangelickiego a 29 mojżeszowego. Jednocześnie 5.306 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową,1.207 białoruską, 2 niemiecką, 10 żydowską, 5 rosyjską, 1 czeską, 1 łotewska a 1 rusińską. Było tu 1.137 budynków mieszkalnych[3].
16 października 1933 gminę Indura podzielono na 36 gromad: Bielewo, Bobrowniki, Bojary, Buraki, Dubówka, Dziemidkowo, Hlebowicze, Hrajno, Jarmolicze, Jaśkiewicze, Koniuchy, Kozły, Krugliki, Łaniewicze, Łapieniowce, Łuckowlany, Michaliny, Mogilany, Nowosiółki, Ogrodniki, Pacynki, Petelczyce, Pieśle, Plebanowce, Poczobuty, Prokopowicze, Rogacze, Sarosieki, Trochimy, Wiśniówka, Zaniewicze, Zarubicze, Zarubicze os., Żarnówka Mała, Żarnówka Rządowa i Żarnówka Wielka[4].
Po wojnie obszar gminy Indura wszedł w struktury administracyjne Białoruskiej Republiki Radzieckiej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 1921 jednostka administracyjna utworzonego w 1919 polskiego woj. białostockiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 35.
- ↑ Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51