Fulmine (1898)

Fulmine
	Historia
Stocznia	Odero(inne języki)
Położenie stępki	1896
Wodowanie	1898
	Regia Marina
Wejście do służby	1900
Wycofanie ze służby	1921
Los okrętu	sprzedany na złom
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	293
Długość	62,1 m
Szerokość	6,4 m
Zanurzenie	2,28 m
	Napęd
	maszyna parowa 4730KM
Prędkość	24 węzłów
	Uzbrojenie
	zobacz tekst
Załoga	50

Fulmine – pierwszy włoski kontrtorpedowiec^[1].

Stępkę pod „Fulmine” położono w stoczni Odero(inne języki) w 1897 roku, a wodowano go i wszedł do służby rok później^[1]. „Fulmine” nie udało się osiągnąć zaplanowanej dla niego prędkości 30 węzłów i okręt został uznany za nieudany^[1], ale zdobyte przy jego konstrukcji doświadczenie zaowocowało późniejszym znacznie bardziej udanym typem Soldato^[2].

Początkowo uzbrojony był w pięć armat 57 mm i trzy 355,6 mm wyrzutnie torped, w 1901 jego uzbrojenie została zmienione na jedną armatę 76,2 mm, dwie armaty 57 mm i dwie wyrzutnie torped^[1].

W latach 1906–11 „Fulmine” używany był do szkolenia kadetów z wyjątkiem krótkiego okresu (listopad 1911 – maj 1912) kiedy brał udział w wojnie włosko-tureckiej^[3].

Okręt został sprzedany na złom w 1921 roku.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Eric Osborne: Destroyers: An Illustrated History Of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-Clio. ISBN 1-85109-479-2.
↑ Bernard Ireland: The Illustrated Guide To Destroyers And Frigates. 2009. ISBN 978-1-84681-336-8. (ang.).
↑ Robert Gardiner, Przemysław Budzbon, Randal Gray: Conway's All the world's fighting ships, 1906-1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).

[osborne-1] Eric Osborne: Destroyers: An Illustrated History Of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-Clio. ISBN 1-85109-479-2.

[ireland-2] Bernard Ireland: The Illustrated Guide To Destroyers And Frigates. 2009. ISBN 978-1-84681-336-8. (ang.).

[gardiner-3] Robert Gardiner, Przemysław Budzbon, Randal Gray: Conway's All the world's fighting ships, 1906-1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).

[1]