Cmentarz wojenny nr 166 – Zalasowa
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ cmentarza |
wojenny |
Stan cmentarza |
nieczynny |
Powierzchnia cmentarza |
421 m² |
Liczba pochówków |
169 |
Liczba grobów |
13+57 |
Data otwarcia |
1915 |
Architekt |
Heinrich Scholz |
Położenie na mapie gminy Ryglice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego | |
49°54′33,3″N 21°07′21,7″E/49,909250 21,122694 |
Cmentarz wojenny nr 166 – Zalasowa – cmentarz z I wojny światowej, zaprojektowany przez Heinricha Scholza znajdujący się we wsi Zalasowa w powiecie tarnowskim, w gminie Ryglice. Jeden z ponad 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. Należy do VI Okręgu Cmentarnego Tarnów.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Cmentarz znajduje się w zachodniej części wsi zwanej Podlesie. Założony na planie prostokąta o powierzchni 421 m². Nie posiada żadnego elementu centralnego. Na polu grobowym rzędy mogił ułożone są równolegle do dłuższej ściany cmentarza. Na grobach krzyże żeliwne i listwowe. Pierwotnie cmentarz był ogrodzony płotem sztachetowym, który zastąpiono żywopłotem[1].
-
Widok ogólny
-
Krzyże z symbolem korony cierniowej
-
Słupek informacyjny
Na cmentarzu pochowano 169 żołnierzy w 57 pojedynczych grobach i 13 mogiłach zbiorowych[2]:
- 142 żołnierzy austro-węgierskich
- 27 żołnierzy rosyjskich
poległych w okresie 3–10 maja 1915[1].
W 2002 zakończono remont kapitalny cmentarza. Odbudowano zniszczone nagrobki, zamontowano nowe tabliczki imienne[1].
-
Rosyjski krzyż Ludwiga
-
Krzyże listwowe
-
Austriacki krzyż Ludwiga
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Roman Frodyma: Cmentarze wojenne z I wojny światowej na ziemi tarnowskiej. Wydawnictwo RUTHENUS Rafał Barski, Krosno 2006, s. 202, 203. ISBN 978-83-7530-000-0.
- ↑ Oktawian Duda: Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914-1918 - Studia i materiały. Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, s. 130, 131.