Škoda 15Tr

Škoda 15Tr
	; Škoda 15Tr w barwach segedyńskiego przewoźnika Szegedi Közlekedési Társaság
	Dane ogólne
Producent	Škoda Transportation
Lata produkcji	1988–2004
Miejsce produkcji	Ostrov
	Dane techniczne
Typy nadwozia	Wysokopodłogowy trolejbus klasy MEGA
Układ drzwi	2-2-2-2
Liczba drzwi	4
Moc silników	100–120 kW
Długość	17 360 mm
Szerokość	2500 mm
Wysokość	3410 mm
Masa własna	15 800 kg
Rozstaw osi	5420 mm
Prędkość maksymalna	65 km/h
	Wnętrze
Liczba miejsc ogółem	145
Liczba miejsc siedzących	45
	Multimedia w Wikimedia Commons

Škoda 15Tr – typ czechosłowackiego przegubowego, wysokopodłogowego trolejbusu. Produkowano go w latach 1988–2004 (prototypy powstały w połowie lat 80., od roku 1995 był produkowany w zmodernizowanej wersji 15TrM) w zakładach Škody w Ostrovie.

Konstrukcja

Przegubowy trolejbus 15Tr pochodzi (zarówno jeśli chodzi o układy elektryczne, jak i mechaniczne) ze standardowego typu 14Tr. 15Tr został zbudowany w połowie lat 80. XX wieku jako pierwszy w pełni czechosłowacki trolejbus przegubowy (projekt 10Tr nie został zrealizowany, natomiast pojazdy Škoda-Sanos 200Tr były wynikiem czechosłowacko-jugosłowiańskiej współpracy).

15Tr jest trzyosiowym trolejbusem, złożonym z dwóch części. Części połączone są przegubem. Szkielet pojazdu stanowi stalowa rama, do której mocowana jest samonośna karoseria. Autobus powstał dzięki wykorzystaniu części z pojazdu 14Tr, co ułatwia utrzymanie i zdobycie części zamiennych. Z prawej strony znajdują się cztery dwuskrzydłowe drzwi. Poprzecznie umieszczone siedzenia zostały obite sztuczną skórą. Do oświetlenia wnętrza wykorzystuje się świetlówki.

Trolejbus wyposażono w dwa silniki prądu stałego, jeden na środkowej, drugi na ostatniej osi (wykorzystano silniki z trolejbusu 14Tr). Dzięki temu stała się możliwa eksploatacja tego trolejbusu nawet w trudnym terenie.

Pierwsze serie miały dzielone przednie okno, w późniejszych zastosowano już okno wykonane z jednej szyby. Trolejbusy były początkowo fabrycznie malowane w czerwono-kremowe barwy, typowe dla wszystkich przedsiębiorstw komunikacji w ówczesnej Czechosłowacji.

Prototypy

Pierwsze dwa prototypy trolejbusów 15Tr wyprodukowano w 1983 roku. Od pozostałych różniły się innym wyposażeniem elektrycznym. Po próbach u producenta, pierwszy prototyp odbywał jazdy próbne w latach 1984–1985 w Pilźnie (z numerem bocznym 500). Część przedniego członu sprzedano potem jako części zamienne do Brna. Drugi prototyp był testowany u producenta, a w drugiej połowie lat 80. XX wieku został zezłomowany.

W latach 1987–1988 wyprodukowano kolejne 3 prototypy, które, w odróżnieniu od pierwszych dwóch, trafiły do regularnej eksploatacji z pasażerami.

Modernizacje

Škoda 15TrR – kompletny remont pudła oraz wymiana elementów takich jak: wyświetlacze, nowe odbieraki prądu, modernizacja wnętrza itp.

Dostawy

W latach 1983–2004 wyprodukowano 469 trolejbusów.

Państwo	Miasto	Lata dostaw	Liczba	Numery taborowe	Uwagi
Czechy	Brno	1990–1991	8	3501–3508		^[1]
	Czeskie Budziejowice	1991–1992	42	01–42		^[2]
	Hradec Králové	1989–1991	11	71–81		^[3]
	Chomutov i Jirkov	1994–1995	25	001–025		^[4]
	Ostrawa	1990–1994	10	3504–3513		^[5]
	Pilzno	1988–1993	6	414, 461–465	414 – 3 prototyp	^[6]
	Škoda Ostrov	1983	2	—	1 i 2 prototyp	^[7]
	Cieplice	1990	10	201–210		^[8]
	Uście nad Łabą	1989–1994	55	501–555		^[9]
	Zlín – Otrokovice	1989–1995	13	63, 81–85, 337–343	63 – 4 prototyp	^[10]
Estonia	Tallinn	1989–1991	25	400–424		^[11]
Iran	Teheran	1992	65	794–828, 921–950		^[12]
Litwa	Kowno	1989–1991	5	303, 304, 327–329		^[13]^[14]
Litwa	Wilno	1991	5	1601, 1603, 2600, 2602, 2604		^[15]
Łotwa	Ryga	1989–1991	25	1-1–1-18, 2-300–2-306		^[16]^[17]
Słowacja	Bańska Bystrzyca	1988–1990	27	1501–1527	1501 – 5 prototyp	^[18]
	Bratysława	1990–1992	16	6521, 6601–6606, 6608–6616		^[19]
	Koszyce	1993	15	1001–1015		^[20]
	Preszów	1988–1994	27	82–86, 92–113		^[21]
	Żylina	1994–1995	14	201–210, 226–229		^[22]
Ukraina	Kijów	1990–1995	46	450–495		^[23]^[24]
Ukraina	Symferopol – Ałuszta – Jałta	1990	6	4000–4005		^[25]
Węgry	Segedyn	1992–1993	11	T-600–T-610		^[26]
Łączna liczba:			469