Ulster Grand Prix 1969
.svg){kind=small} Ulster Grand Prix 1969
| ||
|---|---|---|
| ||
| Land | Noord-Ierland
| |
| Datum | 16 augustus 1969 | |
| Organisator | FIM / ACU | |
| 500 cc | ||
| Snelste ronde |  Giacomo Agostini
| |
| Eerste | Giacomo Agostini
| |
| Tweede | .svg){kind=small} Brian Steenson
| |
| Derde | Malcolm Uphill
| |
| 350 cc | ||
| Snelste ronde | Giacomo Agostini
| |
| Eerste | Giacomo Agostini
| |
| Tweede |  Heinz Rosner
| |
| Derde | Cecil Crawford
| |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde |  Kel Carruthers
| |
| Eerste | Kel Carruthers
| |
| Tweede |  Kent Andersson
| |
| Derde | Ray McCullough
| |
| 50 cc | ||
| Snelste ronde |  Paul Lodewijkx
| |
| Eerste | .svg){kind=small} Ángel Nieto
| |
| Tweede | Jan de Vries
| |
| Derde | Frank Whiteway
| |
| Zijspan | ||
| Snelste ronde |  Klaus Enders / Ralf Engelhardt
| |
| Eerste | Klaus Enders / Ralf Engelhardt
| |
| Tweede | Siegfried Schauzu / Horst Schneider
| |
| Derde | Franz Linnarz / Rudolf Kühnemind
| |
De Ulster Grand Prix 1969 was de tiende Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1969. De races werden verreden op zaterdag 16 augustus 1969 op het Dundrod Circuit, een stratencircuit in County Antrim. De 125cc-klasse kwam niet aan de start. De wereldtitels in de 350cc-klasse en de 500cc-klasse waren al beslist. De zijspanklasse sloot haar seizoen af, maar de wereldtitel was al beslist omdat Helmut Fath niet kon deelnemen.
500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]In de 500cc-race van de Ulster Grand Prix gunde Giacomo Agostini de Noord-Ierse rijder Brian Steenson de eer drie ronden lang op kop te rijden. In de vierde ronde reed Ago weg, brak het ronderecord van Mike Hailwood uit 1967 en won de race. Steenson was met zijn Seeley-Matchless de enige die in dezelfde ronde finishte. Achter Steenson vielen veel rijders uit, waardoor Malcolm Uphill (Norton) derde werd.
Top tien tussenstand 500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken](Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
| Pos | Coureur | Merk | Ptn | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Giacomo Agostini |
MV Agusta | 105 (150) | Wereldkampioen |
| 2 | .svg){kind=small} Gyula Marsovszky |
LinTo | 43 | |
| 3 | Billie Nelson |
Paton | 42 | |
| 4 | Alan Barnett |
Kirby-Métisse-Matchless | 32 | |
| 5 | Godfrey Nash |
Norton | 30 | |
| 6 | Ron Chandler |
Seeley-Matchless | 20 | |
| 7 | Rob Fitton |
Norton | 19 | |
| 8 | Jack Findlay |
LinTo / Matchless | 16 | |
| Steve Ellis |
LinTo | |||
| 10 |  Karl Auer |
Matchless | 13 |
350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]In de Ulster Grand Prix leidde Giacomo Agostini zoals gewoonlijk van start tot finish. Achter hem was nog enige strijd tussen Rodney Gould en Heinz Rosner, tot Gould's Yamaha stuk ging. Rosner moest net als in de 250cc-race bougies wisselen en zelfs wat extra benzine tanken, maar hij bleef op de tweede plaats. De Brit Cecil Crawford werd derde met een Aermacchi Ala d'Oro 350.
Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
.svg){kind=small}
Top tien tussenstand 350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken](Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
| Pos | Coureur | Merk | Ptn | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Giacomo Agostini |
MV Agusta | 90 (120) | Wereldkampioen |
| 2 | Giuseppe Visenzi |
Yamaha | 43 | |
| 3 | Heinz Rosner |
MZ | 38 | |
| 4 | Rodney Gould |
Yamaha | 36 | |
| 5 | Jack Findlay |
Yamaha / Jawa | 34 | |
| 6 | Kel Carruthers |
Aermacchi | 29 | |
| 7 | Bill Ivy (†) |
Jawa | 24 | |
| 8 | Silvio Grassetti |
Yamaha / Jawa | 20 | |
| 9 |  František Šťastný |
Jawa | 16 | |
| 10 | Bohumil Staša |
ČZ | 15 |
250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Zonder Renzo Pasolini won Benelli toch in Ulster, want Kel Carruthers was voor niemand bij te houden. Dat opende ineens ook weer kansen op de wereldtitel voor Carruthers, die pas in de vierde race (Man) op de Benelli 250 4C was gestapt. Hij leidde de race van start tot finish. WK-leider Santiago Herrero ging in de tweede ronde vechtend (tegen Rodney Gould) ten onder. Hij gleed door een heg de akker in. Heinz Rosner begon Gould nu aan te vallen, maar diens Yamaha gaf in de vijfde ronde de geest. Rosner leek nu tweede te worden, maar die moest weer naar de pit om bougies te wisselen. Kent Andersson werd tweede en Ray McCullough (Yamaha) werd derde.
Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken](Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Santiago Herrero |
Ossa | 82 |
| 2 | Kent Andersson |
Yamaha | 80 (88) |
| 3 | Kel Carruthers |
Benelli | 76 |
| 4 | Renzo Pasolini |
Benelli | 45 |
| 5 | Rodney Gould |
Yamaha | 44 |
| 6 | Börje Jansson |
Kawasaki-Yamaha | 29 |
| 7 | .svg){kind=small} Frank Perris |
Suzuki | 25 |
| 8 | Heinz Rosner |
MZ | 23 |
| 9 | Lothar John |
Yamaha | 21 |
| 10 | Dieter Braun |
MZ | 20 |
50cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]In de Ulster Grand Prix had Paul Lodewijkx als snelste getraind en Ángel Nieto stond op de tweede plaats. Samen gingen ze ervandoor, waarbij Lodewijkx meestal voorop reed maar zich niet van Nieto kon losrijden. Ze namen wel een flinke voorsprong op de achtervolgers. Aalt Toersen zag zijn WK-kansen grotendeels verdampen toen hij met een onwillige motor (verstopte benzineleiding) de pit moest opzoeken. Santiago Herrero viel uit met een blokkerende achterrem en de Derbi van Barry Smith brandde uit. In de vierde ronde verremde Nieto zich toen hij Lodewijkx binnendoor wilde passeren. Zijn achterwiel brak uit en torpedeerde Lodewijkx, die met zijn motorfiets over een aarden wal en een heg vloog. Hij raakte niet gewond, maar zijn Jamathi kon niet verder. Dat kon de Derbi van Nieto wel. Die was weliswaar beschadigd, maar Nieto reed hem toch naar de overwinning. Jan de Vries werd tweede en de Brit Frank Whiteway werd met een Crooks-Suzuki derde.
Uitslag 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
.svg){kind=small}
Top tien tussenstand 50cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken](Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Aalt Toersen |
Van Veen-Kreidler | 65 (83) |
| 2 | Ángel Nieto |
Derbi | 64 |
| 3 | Barry Smith |
Derbi | 57 (61) |
| 4 | Jan de Vries |
Van Veen-Kreidler | 55 |
| 5 | Paul Lodewijkx |
Jamathi | 33 |
| 6 | Gilberto Parlotti |
Tomos | 29 (31) |
| 7 | Santiago Herrero |
Derbi | 28 |
| 8 | Rudolf Kunz |
Kreidler | 20 |
| 9 | Ludwig Faßbender |
Kreidler | 19 |
| 10 | Cees van Dongen |
Van Veen-Kreidler | 14 |
Zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]Geheel onverwacht was Klaus Enders al vóór de Ulster Grand Prix zeker van de wereldtitel. In de Ulster Grand Prix kreeg hij feitelijk ook geen tegenstand, want ook Georg Auerbacher schakelde zichzelf in de training uit. Siegfried Schauzu werd aldus tweede en Franz Linnarz werd derde. In het wereldkampioenschap werden Helmut Fath / Wolfgang Kalauch / Billie Nelson tweede en Georg Auerbacher / Hermann Hahn werden derde. Franz Linnarz werd vierde, maar zijn bakkenist Rudolf Kühnemund verongelukte enkele weken later op 31 augustus bij de Bergrennen Ollon-Villars in Zwitserland. Opmerkelijk was de wisseling van Geoff Hughes, die het hele seizoen als bakkenist van Heinz Luthringshauser was opgetreden, maar die nu in het zijspan van Mick Potter stapte. Luthringshauser viel terug op de - eveneens ervaren - Peter Rutterford.
Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
Niet gestart[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien eindstand zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken](Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
| Pos. | Coureur | Bakkenist | Motorfiets | Ptn. |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Klaus Enders |
Ralf Engelhardt |
BMW | 60 (72) |
| 2 | Helmut Fath |
Wolfgang Kalauch en Billie Nelson |
URS | 55 |
| 3 | Georg Auerbacher |
Hermann Hahn |
BMW | 40 |
| 4 | Franz Linnarz |
Rudolf Kühnemund (†) |
BMW | 38 (50) |
| 5 | Siegfried Schauzu |
Horst Schneider |
BMW / Apfelbeck-BMW | 37 |
| 6 | Arsenius Butscher |
Josef Huber |
BMW | 34 (46) |
| 7 | Helmut Lünemann |
Neil Caddow en Johnny Bengtsson |
BMW | 32 |
| 8 | Heinz Luthringshauser |
Geoff Hughes en Peter Rutterford |
BMW | 26 |
| 9 | Jean-Claude Castella |
Albert Castella |
BMW / CAT-BMW | 16 |
| 10 | Dick Hawes |
John Mann |
Seeley-Matchless | 14 |
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten
- ↑ Billie Nelson trad graag op als bakkenist in de zijspanrace. Als vervanger voor de gewonde Wolfgang Kalauch reed hij met Helmut Fath. In een Finse race, na de GP van Finland en daarbij brak hij een enkel.
- ↑ Bill Ivy was tijdens de training van de GP van de DDR verongelukt.
- ↑ a b Giuseppe Visenzi was bij een val tijdens de 250cc-race van de GP van Finland geblesseerd geraakt.
- ↑ a b c d Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
- ↑ Renzo Pasolini was tijdens de Grand Prix van Finland geblesseerd geraakt.
- ↑ Het hele team van Helmut Fath was inmiddels geblesseerd. Vaste bakkenist Wolfgang Kalauch was bij een heuvelklimwedstrijd gewond geraakt en Fath zelf en plaatsvervangend bakkenist Billie Nelson raakten geblesseerd in een Finse race na de GP van Finland.
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Finland 1969 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 21e seizoen (1969) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1969 |
|
| ||
| Vorige race: Ulster Grand Prix 1968 |
Ulster Grand Prix | Volgende race: Ulster Grand Prix 1970 |
· 
· 
· ·