Дукатино

**Дукатино**
	Дукатино
	Влезот на Дукатино;
	Дукатино Местоположба на Дукатино во Македонија Дукатино на карта
	Координати 41°32′36″N 22°32′39″E / 41.54333° СГШ; 22.54417° ИГД
Општина	Општина Василево
Шифра на КО	27028, 27528
	Дукатино на општинската карта ; Атарот на Дукатино во рамките на општината

Дукатино — село во Општина Василево, во околината на градот Струмица.

Географија и местоположба

Дукатино се наоѓа во југоисточниот дел на Република Македонија, во северозападниот дел на Струмичка Котлина, чиј атар допира со територијата на Општина Радовиш и припаѓа на Општина Василево. Од најблискиот град Радовиш е оддалечен 16 километри, додека од Струмица е оддалечен 18 километри. Покрај селото поминува патот Струмица-Радовиш.

Надморската височина во селото е 376 метри додека селото зафаќа површина од 8 км². Од нив 240,5 хектари се обработливо земјиште, 504,2 хектари се шуми и 22,3 се пасишта^[1]

Историја

Антички период

Во околината на денешното село се наоѓаат археолошки остатоци од т.н. Градиште, Калата и Селиште и Чуј Петел. Според овие остатоци се смета дека селото постоело уште во античкиот период.

Отоманско Царство

Во текот на XIX век, селото било чисто македонско. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 230 жители Македонци^[2]^[3].

Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 320 Македонци под врховенството на Бугарската егзархија^[2]^[4].

Во селото кон крајот на 1909 година бил основан комитет на ВМОРО од страна на Христо Чернопеев и Михаил Думбалаков, на чело со војводата Стамен Радовишки^[5].

Југославија

По крајот на Првата светска војна, според Нејскиот мировен договор, селото било вклучено во составот на Кралство СХС. По крајот на Втората светска војна, Дукатино било вклучено во НР Македонија, во составот на СФРЈ.

Македонија

По распаѓањето на СФРЈ, селото формално било вклучено во составот на Република Македонија. Според територијалната организација на Република Македонија, селото припаѓа на Општина Василево.

Демографија

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 250 Македонци.^[6]

На пописот од 2002 година, селото имало 497 жители. Следува табела на националната структура на населението^[7]

Националност	Вкупно
Македонци	447
Турци	0
Роми	0
Албанци	0
Власи	0
Срби	0
Бошњаци	0
останати	3

Според последниот попис на населението на Македонија од 2021 година, Дукатино има 327 жители.

Следува табела на народносната структура на населението:

Народност	Вкупно
Македонци	240
Албанци	0
Турци	0
Роми	0
Власи	0
Срби	0
Бошњаци	0
Други	87

На табелата е прикажан преглед на бројот на населението низ сите пописни години:^[1]

Година	1900	1905	1948	1953	1961	1971	1981	1991	1994	2002
Население	230	320	289	337	387	426	470	480	450	450

Родови

Според истражувањата од 1928 година, родови во селото.

Староседелци: Костадиновци со Поцевци и Петровци (7 к.), Стоименовци (3 к.), Доневци (3 к.), Тренчовци со Треновци и Алексовци (3 к.), Темелковци (1 к.), Главченци (4 к.), Димитријевци (4 к.), Митровци (3 к.), Тодоровци (3 к.), Стојановци (2 к.) и Ѓоргевци (2 к.)
Доселеници: Трајковци (4 к.) доселени се во XIX век од селото Варварица.^[8]

Самоуправа и политика

Избирачко место

Во селото постои избирачкото место бр. 1799 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.^[9]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 370 гласачи.^[10]

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 Панов Митко, Енциклопедија на селата во Република Македонија, Патрија, Скопје, 1998. стр.108.
↑ ^2,0 ^2,1 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 234.
↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 138-139.
↑ Думбалаковъ, Михаилъ. Презъ пламъцитѣ на живота и революцията, томъ ІІ, София, 1937, стр. 70.
↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
↑ Русиќ, Бранислав. Радовишка Област. Архивиски фонд на МАНУ к-9,AE 116/II I.
↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 29 декември 2019.
↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 29 декември 2019.

Надворешни врски

[ЕСРМ-1] 1,0 ^1,1 Панов Митко, Енциклопедија на селата во Република Македонија, Патрија, Скопје, 1998. стр.108.

[БИМ-2] 2,0 ^2,1 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.

[3] Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 234.

[4] Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 138-139.

[5] Думбалаковъ, Михаилъ. Презъ пламъцитѣ на живота и революцията, томъ ІІ, София, 1937, стр. 70.

[6] „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.

[7] Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X

[8] Русиќ, Бранислав. Радовишка Област. Архивиски фонд на МАНУ к-9,AE 116/II I.

[9] „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 29 декември 2019.

[10] „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 29 декември 2019.

[1]