Mering – rzeka oddzielająca Wschodnią Bruzdę od Anórien, stanowiąc tym samym granicę Gondoru z Rohanem. Strumień brał swój początek w rozpadlinie blisko szczytu Halifirien, następnie, kierując się na północ, przepływał przez Dolinę Firien i porastający ją Las Firien, który nad jego brzegami był niezwykle gęsty. Docierał do równiny i skręcał na płn-wsch, wpadając do Rzeki Entów i ginąc w tworzących się tam, nieprzebytych bagnach u ujścia tej rzeki do Anduiny. Strumień był przecinany przez Wielki Gościniec Zachodni biegnący szeroką przecinką, przekraczając strumień mostem. Wzdłuż koryta od mostu do bagien wzniesiono umocnienia graniczne[1].
Inne nazwy[]
W sindarinie nazwa tej rzeki brzmiała „Glanhír”, co oznaczało dosłownie „graniczną rzekę”.
| Amon Dîn • Anduina • Anfalas • Belfalas • Białe Góry • Bród na Erui • Calembel • Calenhad • Celos • Ciril • Dol Amroth • Dor-en-Ernil • Drúadan • Edhellond • Eilenach • Emyn Arnen • Erech • Erelas • Erui • Ethring • Ethir Anduin • Gilraina • Gwathló • Halifirien • Harnen • Ithilien • Lamedon • Lebennin • Lefnui • Linhir • Lossarnach • Mering • Minas Tirith • Mindolluina • Min-Rimmon • Morgulduina • Morthond • Nardol • Osgiliath • Pinnath Gelin • Poros • Ringló • Serni • Siedem Rzek • Szary Las • Tolfalas • Zatoka Belfalas | |
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Cirion i Eorl. Przyjaźń Gondoru z Rohanem”, „Cirion i Eorl”