Anduina

Anduina (sin. wielka rzeka) – najdłuższa rzeka północno-zachodniego Śródziemia, płynąca z Gór Szarych i Mglistych do Ethir Anduin, gdzie wpadała do zatoki Belfalas. Przechodząc przez wiele krain otrzymała wiele nazw: Langflood przez przodków Rohirrimów, czy po prostu Wielka Rzeka, jak zwana była we Wspólnej Mowie. Wszystkie te nazwy powstały w uznaniu dla jej długości, sięgającej około 1500 mil, w czym pokonywała inne znane rzeki Śródziemia (Gelion, Sirion).

Przebieg[]

Anduina miała swoje źródło zarówno w Górach Mglistych oraz Szarych, gdyż u początku tworzyły ją dwie mniejsze rzeki, Langwell (Góry Mgliste) i Greylin (Góry Szare). Nazwy te pochodzą z języka Eothedów, którzy żyli w tych okolicach na początku trzeciego tysiąclecia Trzeciej Ery. W widłach tych rzek założyli swoją stolicę Framsburg. Po połączeniu ów strumieni, Anduina płynęła równolegle do Gór Mglistych, które piętrzyły się po zachodniej stronie rzeki w szerokiej dolinie, zwanej Doliną Anduiny, oraz równolegle do Mroczej Puszczy, która znajdowała się po jej przeciwnej stronie. Na wysokości Wysokiej Przełęczy na Anduinie była Samotna Skała, a niedaleko dom Beorna. Stara Droga Leśna miała miała swoje przedłużenie na Starym Brodzie. Następnie po przepłynięciu nieopodal granic Lothlorien, rzeka biegła przez pola Gladden, gdzie tworzyła Płycizny – rozległe meandry oraz mielizny. Następnie mijała: Brunatne Ziemie,

Emyn Muil, Argonath oraz Sarn Gebir. Tutaj rzeka tworzyła jezioro Nen Hithoel, a następnie spadała przez Wodogrzmoty Rauros. Dalej płynęła między Górami Białymi i Ephel Dúath, przez byłą stolicę Gondoru – Osgiliath oraz dalej na południe, wyznaczając granicę tego państwa. Wreszcie w pobliżu wyspy Tolfalas wpadała do zatoki Belfalas. Miejsce to zwane było Ethir Anduin.

Dopływy[]

Ze względu na swoją długość i wielkość rzeka posiadała wiele dopływów, które zwiększały jej zlewisko. Po dwa z

nich wypływały z Fangornu, Gór Mglistych oraz Białych, a także dwa z Gór Cienia. Poniżej wszystkie znane dopływy Anduiny z podziałem na prawe i lewe, wypisane w kolejności z północy na południe i z dopisanymi ich źródłami. Co ciekawe rzeka posiadała tylko dwa znane prawe dopływy, nie licząc strumienia Greylin, z którego niejako powstała i rzeczułki płynącej z Henneth Annûn, której to nazwy nie znamy.

Lewe[]

• Poros (Ephel Dúath)
• Morgulduina (Ephel Dúath)

Prawe[]

• Gladden (Góry Mgliste)
• Celebrant (Góry Mgliste),
• Limlight (Fangorn),
• Rzeka Entów (Fangorn),
• Erui (Góry Białe),
• Sirith (Góry Białe).
• Rwący Nurt (Góry Mgliste)

Wyspy[]

Anduina oprócz znacznej długości, była również bardzo szeroka, co sprzyjało tworzeniu się na niej wysp. Znane są nam trzy takie fragmenty lądu położone na tejże rzece:

• Samotna Skała – położona w pobliżu domu Beorna, wspomniana m.in. w Hobbicie,
• Tol Brandir – znajdująca się na Nen Hithoel, w pobliżu Wodogrzmotów Rauros,
• Cair Andros – mieszcząca się na wysokości Ithilien oraz niedaleko pól Cormallen; miejsce stacjonowania wojsk Gondoru. W czasie Wojny o Pierścień były prowadzone tam działania zbrojne.

Mosty[]

Z faktu bardzo dużej długości rzeki, bardzo ciężko było się przez nią przeprawić bez łodzi. Dodatkwo istniały tylko dwa mosty na Anduinie, do tego znacznie od siebie oddalone.

Pierwszy znajdował się na Starej Drodze Leśnej, na południe od domu Beorna. Miejsce to nazywane było Starym Brodem. Tamtejszy most został wzmocniony, kiedy Elendil z armią ludzi i elfów przeprawiał się przez rzekę idąc na wojnę z Sauronem. Konstrukcja została zniszczona pod koniec Trzeciej Ery, w wyniku działań Mordoru,

Drugi most, najbardziej znany, znajdował się w Osgiliath. Bardzo prawdopodobne, że w czasie świetności miasta ukryty był na nim w wieży palantír. Podobnie jak swój północny odpowiednik przy końcu Trzeciej Ery został uszkodzony przez siły Mordoru.

Etymologia[]

Nazwa „Anduina” w Sindarinie i oznacza „długa rzeka”. Składa się z słów: „and” („długi”) i „duin” („rzeka”).