María Izquierdo Rojo

María Izquierdo Rojo

Biografía
Nacemento	13 de setembro de 1946 (78 anos) Oviedo, España
Eurodeputada
Representa: Partido Socialista Obrero Español 20 de xullo de 1999 – 19 de xullo de 2004 Lexislatura: V lexislatura do Parlamento Europeo Circunscrición electoral: España Electa en: eleccións ao Parlamento Europeo de 1999
Eurodeputada
Representa: Partido Socialista Obrero Español 19 de xullo de 1994 – 19 de xullo de 1999 Lexislatura: IV lexislatura do Parlamento Europeo Circunscrición electoral: España Electa en: eleccións ao Parlamento Europeo de 1994
Eurodeputada
Representa: Partido Socialista Obrero Español 25 de xullo de 1989 – 18 de xullo de 1994 Lexislatura: III lexislatura do Parlamento Europeo Circunscrición electoral: España Electa en: eleccións ao Parlamento Europeo de 1989
Deputada de España
8 de xullo de 1986 – 30 de xuño de 1989 – Francisco Serrano Hijano → Lexislatura: III lexislatura de España Circunscrición electoral: Granada (en) Electa en: Eleccións Xerais 1986 en España
Secretario de Estado comunidade autónoma de España
12 de xullo de 1982 – 27 de febreiro de 1987 ← Manuel Broseta Pont – Supresión do cargo →
Deputada de España
15 de marzo de 1979 – 31 de agosto de 1982 Lexislatura: I lexislatura de España Circunscrición electoral: Granada (en) Electa en: Eleccións Xerais 1979 en España
Deputada de España
2 de xullo de 1977 – 2 de xaneiro de 1979 Lexislatura: Lexislatura Constituínte de España Circunscrición electoral: Granada (en) Electa en: Eleccións Xerais 1977 en España
Datos persoais
Educación	Universidade de Oviedo
Actividade
Lugar de traballo	Estrasburgo Madrid Bruxelas Granada
Ocupación	política, profesora universitaria, sindicalista, filóloga
Empregador	Universidade de Granada
Partido político	Partido Socialista Obrero Español
Sitio web	mariaizquierdo.net

María Izquierdo Rojo, nada en Oviedo o 13 de setembro de 1946, é unha filóloga, profesora universitaria, activista feminista e política española. Aínda que de orixe asturiana, vive en Granada dende 1973, onde desenvolveu a súa vida profesional e política. Foi deputada dende a I até a III Lexislatura e europarlamentaria durante as lexislaturas III, IV e V.

Doutorada en Filosofía e Letras pola Universidade de Oviedo, cunha tese sobre a narrativa de Juan Carlos Onetti coa que obtivo a cualificación cum laude e o premio fin de carreira, traballou primeiro no Colexio Universitario de Málaga e trasladouse definitivamente a vivir a Granada en 1973, onde desenvolveu a súa actividade profesional desde entón, e en cuxa Universidade é profesora titular.^[1]

Ingresou no Partido Socialista Obrero Español e na Federación de Traballadores do Ensino da UXT en 1973. Aínda que ocupou cargos de representación en ámbalas dúas formacións, axiña se decantou pola actividade política, salientando a súa labor á fronte da reconstrución no interior do PSOE granadino durante os últimos anos da ditadura franquista.

Nas eleccións xerais de 1977 foi elixida deputada ó Congreso pola provincia de Granada, sendo reelixida en 1979 e 1986.

Iniciado o proceso autonómico tras a Lexislatura Constituínte, compaxinou a súa labor parlamentaria coa creación da estrutura preautonómica da Xunta de Andalucía. O 27 de maio de 1978, foi elixida parlamentaria pola circunscrición de Granada na Xunta Preautonómica de Andalucía, sendo Conselleira da mesma até a súa disolución en 1979.^[2] Participou ademais no Relatorio do proxecto de Estatuto de Autonomía.^[3]

En 1982, foi nomeada Secretaria de Estado para as Comunidades Autónomas, tempo no cal culminou a constitución de todas as Comunidades agás Ceuta e Melilla.^[4] En 1989, foi elixida membro do Parlamento Europeo, integrada no Grupo Socialista, posto que ocupou até 2004.^[5]

De 1979 a 1983 foi secretaria de Política Autonómica na Comisión Executiva Federal do PSOE. Foi tamén membro do Comité Federal socialista dende a legalización do partido até 1990.

No ano 2008, quedou excluída por primeira vez como delegada para os congresos nacional e rexional do PSOE a causa, segundo a propia deputada, de defender unha emenda a prol da democracia interna do partido no congreso provincial.^[6]