Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2009.)

Punjabi ਪੰਜਾਬੀ ou پنجابی
Pronuncia:	pañjābī, panjābī
Falado en:	Paquistán, India, e noutros países con inmigrantes punjabis.
Rexións:	Punjab
Total de falantes:	104 millóns (aprox.)
Posición:	10
Familia:	Indoeuropea  Indoirania   Indoaria    Punjabi
Escrita:	Gurmukhi, Shahmukhi
Status oficial
Lingua oficial de:	Punjab, Haryana, Chandigarh e Delhi.
Regulado por:	sen regulador oficial
Códigos de lingua
ISO 639-1:	pa
ISO 639-2:	pan
ISO 639-3:	varios: pan — Punjabi (xenérico) pnb — Punjabi (oeste) pmu — Punjabi (Mirpuri) lah — Landés
Mapa
Status
O punjabi está clasificado como "en estado seguro" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[1]

O punjabi^[2] (nome local: ਪੰਜਾਬੀ / pañjābī ou پنجابی / panjābī) é unha lingua indoeuropea da rama das linguas indoiranias falada na India (rexión do Punjab) e no Paquistán, por preto de 100 millóns de falantes (entre todos os dialectos; ese número pode ser ben máis pequeno de excluírmos certos dialectos); deriva de prácritos, como o hindi, pero é máis arcaico, e, xa que logo, máis irregular que este.

Para a súa escritura emprega principalmente o semisilabario gurmukhî, así como o devanágari ou o alfabeto árabe na súa variante persa.

Esta lingua sería, co hindi, a lingua nai do romaní, a lingua dos xitanos. O panjabiano é unha lingua con acento de altura, á maneira do sánscrito outrora, e funciona con tres entoacións. É unha das poucas linguas indoarias modernas dese tipo.

Na India, o punjabi é unha das 22 linguas con estatuto oficial da India. É a primeira lingua oficial do Punjab e do Estado do Territorio da Unión (Union Territory State) Chandigar (Chandigarh)) e a segunda lingua oficial de Hariana (Haryana), Estado de Himachal (mal chamado Himachal Pradesh, xa que pradesh quere dicir estado, país) e Delhi. no Paquistán, o punjabi é a lingua provincial do Punjab (Paquistán), a principal provincia paquistaniana.

Entre os escritores modernos en lingua punjabi de nacionalidade paquistaniana, destacan:

• Shareef Kunjahi
• Mir Tanha Yousafi
• Sanawar Chadhar
• Alam Lohar
• Abid Tamimi
• Anwar Masood
• Aatish
• Shaista Nuzhat
• Raja Muhammed Ahmed

Algúns coñecidos poetas modernos do Punjab indio son:

• Prof. Mohan Singh
• Amrita Pritam
• Balwant Gargi
• Shiv Kumar Batalvi
• Surjit Paatar

A lingua punjabi tamén conta con vogais nasalizadas.

O punjabi distingue dous xéneros, dous números, e cinco casos que son o directo, oblicuo, vocativo, ablativo e locativo/instrumental. Os dous últimos casos son basicamente vestixios na lingua actual: o ablativo só aparece no singular, en variación libre co caso oblicuo máis ablativo posposición, e o locativo/instrumental déixase só para expresións adverbiais. É posible facer unha subdivisión entre os substantivos, dividíndoos entre subclases declinables extensibles e inextensibles, cuxo remate característico é para os masculinos en -ā átono e para os femininos -ī.

Os adxectivos divídense en categorías declinables e indeclinables. As declinables márcanse na súa terminación, para o xénero, número e caso do substantivo que define. En comparación, o número de terminacións dos adxectivos declinables é similar a dos substantivos aínda que máis simplificado

Os adxectivos indeclinables son totalmente invariables e poden rematar tanto en consoantes coma vogais (incluíndo ā e ī ). Dir. masc. sing. (-ā) é a forma que aparece nos dicionarios.

Existe unha versión da Wikipedia en  Lingua punjabi

• Wikipedia en punjabi
• linguas indoeuropeas
• linguas indoiranias

• O semisilabario gurmukhî con Unicode