Bieito IX, papa

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xullo de 2017.)

Bieito IX, papa

Biografía
Nacemento	Teofilatto Roma, Italia
Morte	c. 1055 Grottaferrata, Italia (pt)
Lugar de sepultura	Cathedral of Grottaferrata (en)
150º Papa
novembro de 1047 (Gregoriano) – xullo de 1048 (Gregoriano) ← Clemente II – Dámaso II →
147º Papa
abril de 1045 (Gregoriano) – maio de 1045 (Gregoriano) ← Silvestre III – Gregorio VI →
145º Papa
outubro de 1032 (Gregoriano) – setembro de 1044 (Gregoriano) ← Xoán XIX – Silvestre III →
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Lugar de traballo	Roma Estados Pontificios
Ocupación	sacerdote católico, escritor
Outro
Título	Conde
Pais	Alberico III de Túsculo   e Emmelina
Irmáns	Peter, Duke of the Romans
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron The Nuttall Encyclopædia >>>:Benedict IX.

Bieito IX (de nome Teofilacto, nome orixinal Teofilatto; Theophylactus en latín), nado en Roma en 1012 ou 1021 e finado en Grottaferrata, Estados Pontificios (Italia), en 1055, foi o papa nº 145, 147 e 150 da Igrexa católica de 1032 a 1044 nun primeiro período; de abril a maio de 1045 nun segundo período e de 1047 a 1048 nun terceiro período.

Da dinastía dos Teofilactos que lle deu seis papas á cristiandade, foi sobriño dos papas Xoán XIX e Bieito VIII e descendente de Xoán XI, Xoán XII e Xoán XIII. Elixido sumo pontífice con pouca idade, aínda que parece unha lenda ou un erro histórico supor que tiña 12 anos ao empezar a ser papa, cando quizais contaba xa con 20 ou 25 anos.^[1]

O 21 de outubro de 1032 foi elixido sumo pontífice. Segundo Rodolfus Glaber, sería papa con 12 anos,^[2] un dato que hoxe se consideraría un erro que non correspondería á realidade.^[3] Chega á cadeira pontificia grazas a que o seu pai, o Conde Alberico III, que era o verdadeiro dono de Roma, suborna á Curia e consegue para o seu fillo tan prezado posto. En 1037 viaxou para atoparse co Emperador Conrado II e excomungou a Heriberto Arcebispo de Milán, con quen Conrado II tiña unha antiga inimizade. A morte do Emperador Conrado II, privara ao Papa Bieito IX do seu principal apoio. Finalmente un capitán romano, Gerardo dei Sasso expulsouno de Roma e puxo no seu lugar ao Bispo de Sabinia.

Expulsou á forza a Silvestre III e foi reelecto o 10 de abril de 1045, pero en maio, abdicou ao vender, co propósito de casar, o seu cargo pontificio por 1500 libras de ouro ao Arcipreste Xoán de Graciano, futuro papa papa|Gregorio VI. Bieito IX abandona Roma.

En 1046 xunto a Silvestre III quixo derrocar ao papa Gregorio VI, pero o rei alemán Henrique III viaxou até alí e organizou o Concilio de Sutri que o 20 de decembro o expulsou de Roma.

Bieito atacou Roma e foi aceptado polo clero e o pobo para evitar tumultos e derramamentos de sangue para ser elixido por terceira vez o 8 de novembro de 1047. Con todo non o aceptaron os Crescencios, inimigos históricos dos Condes. Entre as dúas familias estalou unha guerra desapiadada. Bieito convocou varios Sínodos, en Spello, en Roma e en Marsella. Expulsado e excomungado o 17 de xullo de 1048, despois de oito meses polos Consellos de San Bartolomeu. Nunca cesou de loitar por reconquistar o Papado. Máis adiante fíxose monxe de San Basilio en Grottaferrata onde morreu o 18 de setembro de 1055.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Bieito IX, papa

Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.