Levice

	Levice
	hungare: Léva, germane: Lewenz
	urbo
	Levice
	Oficiala nomo: Levice
Lando	Slovakio
Regiono	Regiono Nitra
Distrikto	Distrikto Levice
Historia regiono	Supra Hungarujo
Parto de	Tekov
Urbaj partoj	Čankov, Horša, Kalinčiakovo, Malý Kiar
Konata loko	Levice burgo
Rivero	Hron
Situo	Levice
- alteco	163 m s. m.
- koordinatoj	48° 12′ 59″ N 18° 36′ 29″ O / 48.21639 °N, 18.60806 °O (mapo)
Areo	60,996 km² (6 099,6 ha)
Loĝantaro	35 188 (06.04.2009)
Denseco	576,89 loĝ./km²
Unua skribmencio	1156
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Poŝtkodo	934 01
Telefona antaŭkodo	+421-36
Aŭtokodoj	LV
NUTS	502031
	Situo enkadre de Slovakio Situo enkadre de Slovakio
	Situo enkadre de Regiono Nitra Situo enkadre de Regiono Nitra
	Vikimedia Komunejo: Levice
	Retpaĝo: www.levice.sk
	Portalo pri Slovakio

Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Levice (apartigilo)

Koordinatoj: 48° 12′ 59″ N 18° 36′ 29″ O / 48.21639 °N, 18.60806 °O (mapo)

Levice, hungare Léva, germane Lewenz estas urbo en Slovakio, regiono Nitra, en distrikto Levice, kies distriktejo estas.

Situo

La urbo situas en valo de Hron, laŭ ĉefvojo Nitra-Zvolen, laŭ fervojo Nové Zámky-Martin. La ĉefurbo troviĝas 110 km malproksime.

Historio

Ĝermo de la urbo estis fortikaĵo de la keltoj. La hungaroj konstruis pli novan fortikaĵon el la 12-a jarcento kaj la imponan fortikaĵon en la sekva jarcento. Tiun vane sieĝis en 1270 Otokaro la 2-a, sed Mateo Csák (ĉAk) ankaŭ tion okupis kaj tenis ĝis 1321. Tiam la reĝo nomumis la fortikaĵon departementejo de Bars. En 1544 Menyhért Balassa heroe defendis la fortikaĵon de la turkoj. Poste okupis ĝin reĝo Ferdinando. Fortikaĵestro István Dobó pli sube konstruis burgon nun videblan. En 1605 Stefano Bocskai ne povis okupi la fortikaĵon, sed la komunumon faris ruina. Sekva princo de Transilvanio Gabrielo Bethlen sukcese sieĝis la fortikaĵon, kiu omaĝis al la turkoj en 1663. Sekvontjare militestro De Souches reokupis ĝin, poste la turkoj vane sieĝis ĝin. En 1678 la sekvaj konkerintoj estis Emeriko Thököly kaj Francisko Rákóczi la 2-a en 1703. Poste preskaŭ en ĉiu jaro ĝi ŝanĝis posedanton, fine en 1709 oni faris ĝin ruina.

En 1910 loĝis en la urbo 9 675 da homoj: (8752 hungaroj, 688 slovakoj kaj 199 germanoj). Ĝis 1919 la urbo apartenis al Bars, kie estis distriktejo. Poste la regiono iĝis parto de Ĉeĥoslovakio. Dume inter 1938-1945 la regiono rehungariĝis. La unua Arbitracio de Vieno deklaris, ke tiuj komunumoj, kie la hungaroj vivas en majoritato, apartenu al Hungario. La urbo iĝis departementejo de restdepartementoj Bars kaj Hont kaj samtempe limotrapasejo al Slovakio. Post la 2-a mondmilito granda parto de la hungareco estis deportita, la restaĵo iĝis senrajta laŭ dekretoj de Beneš.