Jagar Tharn

Jagar Tharn (? – 3E 399) – Cesarski Mag Bitewny Tamriel, który potajemnie uwięził cesarza Uriela Septima VII w Otchłani i przez dekadę posługiwał się magią iluzji by podszywać się pod niego, rządząc Trzecim Cesarstwem^[1][2][3][4]. "Panowanie" Tharna miało miejsce od 3E 389 do 3E 399, okresu znanego jako "Cesarskie Symulakrum", w trakcie którego Uriel VII był przetrzymywany w niewoli Otchłani, podczas gdy Tharn wprowadzał coraz większy chaos do ogarniętego wojną cesarstwa^[2][4][5]. Nie do końca wiadomo, jakie były cele i osobiste osiągnięcia Tharna podczas jego panowania^[4]. Główny antagonista gry The Elder Scrolls: Arena.

Historia[]

Pochodzenia[]

Jagar Tharn był potomkiem rodu Tharn z Nibenay, prestiżowej rodziny mającej szerokie koneksje w cesarstwie, a która kiedyś także zasaiadał chwilowo na Rubinowym Tronie^[6]. Według jednego z innych źródeł, Tharn urodził się w południowej Puszczy Valen z matki Bosmerki, nie miał ludzkich przodków, a jego cechy rasowe były wynikiem międzyrasowych związków elfów, będąc częściowo Altmerem, częściowo Dunmerem, a być może także czymś jeszcze^[7]. Ponadto, mówiono, że był potomkiem klanu Ra'athim z Ebonheart, linii wywodzącej się od króla Moraelyna^[7].

W pewnym momencie przed mianowaniem na stanowisko Cesarskiego Maga Bitewnego Tamriel, Tharn służył jako mag-kapłan w Świątyni Sethiete w Camlorn^[8]. Później, Tharn był najprawdopodobniej członkiem Rady Iglicy, organu administracyjnego Iglicy Bitewnej, cesarskiej akademii magów bitewnych, spośród których wówczas wybierano zwyczajowo przyszłego Cesarskiego Maga Bitewnego Tamriel^[9].

Kradzież Różdżki Chaosu[]

Nie wiadomo, kiedy Jagar Tharn zaczął planować kradzież Różdżki Chaosu. Podczas swojej służby jako mag-kapłan w Świątyni Sethiety, Tharn ukradł informacje o potężnych zaklęciach, lokalizacji Laski Chaosu oraz o sposobie jej użycia^[8]. Około 3E 376, bard znany pod pseudonimem Słowik uwiódł królową Barenziah z Morrowind, po czym uzyskał od niej informację o dokładnym położeniu różdżki. Tharn, będący w rzeczywistości Słowikiem, dzięki swojej krwi klanu Ra'athim był w stanie wejść do sanktuarium artefaktu pod miastem Mournhold, po czym ukraść go^{[10][11][12][13]}. Barenziah dopiero lata później zorientowała się kim tak naprawdę był Słowik^[7][12].

Alternatywna wersja wydarzeń twierdzi, że bardem, który ukradł Różdżkę Chaosu, był Drayven Indoril, mistrz złodziei i członek Słowików, którego Tharn wynajął do kradzieży artefaktu, a prawda została zatuszowana z przyczyn politycznych^[13]. Wersja ta twierdzi również, że kiedy Indoril oddał zgodnie z umową różdżkę Tharnowi, ten próbował zabić Indorila, ale jego zdolności mistrza złodziei i Słowika pozwoliły mu uciec^[13]. Jaka nie była by prawda, obie wersje ostatecznie są zgodne co do tego, że Tharn ostatecznie stał się posiadaczem Różdżki Chaosu^[7][12][13].

Wkrótce po kradzieży artefaktu, Symmachus, małżonek Barenziah, wysłał pilne losty do Uriela Septima VII^[11]. Uriel VII wyraził szok i niezadowolenie z powodu kradzieży różdżki i nalegał, aby Symmachus dołożył wszelkich starań w ustaleniu miejsca jej przechowywania. Wszystkie informacje które ewentualnie udałoby mu się zdobyć. miał przekazywać nowomianowanemu Cesarskiemu Magowi Bitewnemu, Jagarowi Tharnowi, którego zadaniem było namierzenie laski i osób odpowiedzialnych za jej kradzież^[7].

Cesarski Mag Bitewny Tamriel[]

W ciągu dwóch dekad po objęciu przez Uriela VII Rubinowego Tronu w 3E 368, rozszerzył on i skonsolidował wpływy cesarstwa na całym kontynencie, ale szczególnie w Morrowind i Czarnych Mokradłach^[2][4][10]. Jako bliski doradca Uriela VII, Tharn zapewniał mądre rady i magiczne wsparcie, aby uzupełnić ambicję i bystry umysł cesarza w tych przedsięwzięciach. Cesarz i cesarstwo, przynajmniej w tamtych czasach, w znacznym stopniu skorzystali na wiedzy i mądrości Tharna^[2][14]. Uriel VII ostatecznie przewyższył swojego nauczyciela w równoważeniu umiejętności groźby i dyplomacji, a rola Tharna , w miarę upływu czasu, stawała się coraz mniej ważna. Uważa się, że Tharn udawał jedynie pokornego doradcę, aby karmić ego i pewność siebie Uriela VII, a także zyskać całkowite zaufanie cesarza, podczas gdy Cesarski Mag Bitewny realizował w tle własne plany^[2].

W 3E 389 Tharn uczestniczył w festiwalu Śródrocza w sali bankietowej w cesarskim pałacu. Na festiwalu Tharn słuchał, jak przywódca Gwardii Cesarskiej, generał Talin Warhaft, opowiadał księżniczce Arielli Septim anegdotę o tym, jak jego przyjaciel, Marten, użył zaklęcia iluzji, aby zmienić swój wygląd, tak aby mógł oszukać grupę bandytów i sprawić, że pomyślą że jest on ich przywódcą. Ta anegdota była inspiracją, której Tharn potrzebował aby dokończyć swój plan i ostatecznie zająć miejsce Uriela VII na Rubinowym Tronie^[15]. Aby uniknąć podejrzeń o własne zniknięcie, Tharn przekonał cesarza, że ​​zamierza wziąć urlop aby kontynuować doskonalenie swojego rozumienia magii^[12][15]. Uriel VII był zaniepokojony potencjalną nieobecnością swojego potężnego i mądrego maga bitewnego, niemniej jednak przyjął prośbę, życzył mu powodzenia w jego przedsięwzięciach i poprosił tylko, aby Tharn wybrał swojego zastępcę na czas nieobecności. Tharn wyznaczył wię Rię Silmane, swoją najstarszą uczennicę i potężnego maga, a nominacja ta została w pełni zatwierdzona przez Radę Starszych^[12][15].

Zdrada[]

Tharn przez wiele miesięcy planował, jak wcielić swój plan w życie^[3]. Ostatecznie, poprosił cesarza o jeszcze jedną audiencję przed swoim wyjazdem, by przedyskutować kwestię rzekomej zdrady, która miała miejsce w otoczeniu Uriela VII^[1][3][10]. Gdy cesarz i dowódca gwardii pałacowej, Talin Warhaft, przybyli by wysłuchać Tharna, ten użył Różdżki Chaosu i uwięził ich obu w Otchłani^[2][3][4][9]. Czas płynął znacznie wolniej w tej płaszczyźnie Otchłani; zatem minęłyby stulecia, zanim Uriel VII umarłby, a w trakcie tego życia nie doświadczyłby niczego poza niewytłumaczalnymi i prześladującymi koszmarami^[2][15][16]. Tharn powstrzymał się od zabicia cesarza, ponieważ wiedział, że Amulet Królów ostrzegłby Radę Starszych o śmierci cesarza. Niewiele zabrakło do tego, by Rada tak czy siak się o tym dowiedziała, bowiem Ria Silmane przejrzała działania Tharna i chciała poinformować Radę Starszych o tym co Tharn uczynił prawdziwemu cesarzowi. Zanim zdążyła to zrobić, Tharn zamordował ją jednak przy użyciu Różdżki Chaosu^[3][12][17].

Po sukcesie planu, Tharn pozbawił Różdżki Chaosu całej mocy i przeniósł ją, wraz ze swoją własną siłą życiową, na Klejnot Ognia^[17][18]. Następnie podzielił różdżkę na osiem części i ukrył je po całym cesarstwie, po jednym fragmencie na każdą prowincję, poza Cyrodiil. Podjął takie środki ostrożności, ponieważ Różdżka Chaosu była jedynym przedmiotem, który mógł zostać użyty do uwolnienia Uriela VII z Otchłani i ponieważ gdyby ktoś odkrył jego oszustwo, musiałby pierw odzyskać wszystkie części i ponownie złożyć różdżkę, tylko po to, aby odkryć, że jest bezużyteczna bez Klejnotu Ognia^[12][17][18].

Tharn użył magii iluzji, by przybrać postać Uriela VII, a następnie zajął miejsce uwięzionego cesarza na Rubinowym Tronie^[3][4][15]. Odprawił wewnętrzne grono Uriela VII i zastąpił Gwardię Pałacową Ognistymi Demonami, na których Tharn rzucił czar iluzji, by nadać im wygląd śmiertelnych gwardzistów cesarskich^[3][15][16]. Po uwięzeniu Uriela VII, Tharn wygnał jego żonę, Caulę Vorię, do Świątyni Jedynego, a uwięzione dzieci cesarza wysłał do różnych więzień w całym Tamriel^[7].

Cesarskie Symulakrum[]

Cesarstwo ucierpiało strasznie podczas dziesięcioletniego panowania Tharna, okresu znanego później jako Cesarskie Symulakrum^[2][19][20]. Zaniedbania i złe zarządzanie sprawami administracyjnymi przez Tharna doprowadziły do ​​stałego spadku dobrobytu gospodarczego państwa^[2][20], natomiast spadek autorytetu cesarskiego w prowincjach, który towwarzyszył gorszej sytuacji ekonomicznej, spowodował że wielu lordów i pomniejszych wasali cesarstwa zaangażowało się w ekspansywne wojny między sobą^[2][5]. Nie jest wiadomym, czy było to celowe działanie Tharna, czy wynikało z jego braku zainteresowania rządzeniem już po objęciu władzy^[4].

Około 3E 397, mag cienia o imieniu Skelos Undriel został wygnany z Cesarskiego Miasta przez agentów Tharna, zostając zmuszonym do ucieczki do wschodniego Hammerfell, będącego wtedy pogrążonym w chaosie przez Wojnę Bend'r-mahk między właśnie Hammerfell a Skyrim^[21]. Tharn nakazał wówczas swoim agentom odnalezienie Skelosa, co ostatecznie nie doszło do skutku dzięki interwencji bohatera, znanego jako Dusza Konfliktu^[21]. Równocześnie, Tharn i kolejny mag cienia, Pergan Asuul, rywalizowali o zdobycie kontroli nad Umbra' Keth, istoty znanej również jako "Cień Konfliktu", która powstała w wyniku wojny Bend'r-makh. Aby wzmocnić Cień Konfliktu i zwiększyć wpływy cesarstwa w regionie, Tharn przekupił wiele prominentnych rodzin Hammerfell, tak aby te wsparły Skyrim w tej wojnie. Plany Tharna, aby przejąć kontrolę nad Umbra' Keth, zostały udaremnione, gdy zostało ono zniszczone przez Duszę Konfliktu^[21].

W roku 3E 396 Tharn zawarł układ z daedrycznym księciem Mehrunesem Dagonem^[9], w którym to obowiązywał się on do oddania Iglicy Bitewnej daedrycznemu księciu, a w zamian siły Dagona miały zabić pięciu administratorów-magów, którzy zarządzali akademią^[9][20][22]. Układ stanowił również częściową rekompensatę za pomoc, jakiej Mehrunes Dagon miał udzielić Tharnowi w uwięzieniu Uriela VII^[1][22][23], bowiem wiadomo że Carecalmo, czciciel Mehrunesa Dagona, pomagał Tharnowi w uwięzieniu Uriela^[24]. Niszcząc akademię, Tharn upewniłby się również, że żaden nowy Cesarski Mag Bitewny nie będzie w stanie zostać wyznaczony przez Radę Starszych, dodatkowo zabezpieczając swój spisek przed potencjalnym odkryciem^[1][9].

W 3E 398 Tharn wysłał jednego ze swoich sług, Sirrana Angadę, do akademii Iglicy Bitewnej^[1][25]. Angada użył specjalnego zaklęcia transmorficznego, aby przybrać postać Lomegan Mariel, osobistej łączniczki Uriela VII z Iglicą Bitewną, co pozwoliło mu zinfiltrować obiekt^[25][26]. W samej akademii, Angada przekupił Paxtiego Bittora, Wywyższonego Przywoływacza, aby zdradził Iglicę siłom Mehrunesa Dagona, po czym on sam oddał klucze do akademii siłom inwazyjnym^[26][27]. Inwazja w dużej mierze osiągnęła cel Tharna, ponieważ przeżyło tylko kilku magów bitewnych ośrodka, takich jak Clarentavious Valisious, nie było jednak szans na wybór nowego Cesarskiego Maga Bitewnego spośród członków akademii^[9][28]. Po tym, jak siły Mehrunesa Dagona zdobyły Iglicę, Tharn przydzielił Angadzie zadanie odczytywania pływów magii dla Księcia Zniszczenia, by mieć swojego człowieka przy daedrycznym księciu^[1]. Pewien uczeń akademii zdołał wygnać Mehrunesa z terenu Iglicy, kiedy jednak legion cesarski odbił placówkę, akademia była już w ruinie^[9][29][30].

Upadek[]

Wygnanie Dagona znacznie osłabiło reżim Tharna^[9][20], na dodatek pojawił się kolejny problem, bowiem w momencie gdy Jagar zabijał Rię Silmane, swoją niegdysiejszą uczennicę i chwilowo Cesarskiego Maga Bitewnego, która przejrzała jego plan, zabił on jedynie jej powłokę cielesną, jej duch natomiast w dalszym ciągu przebywał na Nirn^[17][18]. Około 3E 391 duch Silmane pojawił się w snach Eadwyre'a, króla Wayrest; Silmane opowiedziała bretońskiemu monarsze, co Tharn zrobił cesarzowi i jej^[7][10][12]. Silmane opowiedziała również Eadwyre'owi o pewnym więźniu, jej przyjacielu, który miał potencjał by pokonać Tharna^[7][12]. Więzień ten, niegdyś był pomniejszym członkiem dworu Jagara, z tego też powodu Tharn nie uważał go za zagrożenie dla swojego reżimu^[17]. Eadwyre następnie wyjawił informacje zdobyte od Rii królowej Barenziah, która miała podejrzenia co do prawdziwej tożsamości osoby podającej się za cesarza po audiencji u niego; monarchowie sformułowali wówczas plan zdobycia zaufania Tharna^[7][12]. Tharn wiedział, że Barenziah i Eadwyre dowiedzieli się, że nie jest prawdziwym Urielem VII, niemniej jednak Barenziah udało się go oczarować i ostatecznie zaprzyjaźnili się, co pozwoliło królowej powoli odcyfrowywać z notatnika Tharna lokalizację ośmiu części Różdżki Chaosu^[7][12]. Barenziah zdobyła również kopię klucza do celi przyjaciela Rii, po czym przekupiła strażnika, aby zostawił w celi owy klucz, co pozwoliło więźniowi na ucieczkę i rozpoczęcie szukania wszystkich fragmentów różdżki^[12]. Jedno ze źródeł twierdzi że w owym czasie, na skutek przyjaźni między Tharnem a Barenziah, królowa zaszła w ciążę z dzieckiem symulakra^[7].

W 3E 399 Silmane weszła do snów więźnia i poinformowała go, co dokładnie należy zrobić, aby pokonać Tharna i przywrócić Uriela VII na tron^[10][16][17]. Po otrzymaniu tych informacji, czempion Silmane uciekł z celi, używając rubinowego klucza pozostawionego przez przekupionego strażnika, a następnie uciekł z więzienia, korzystając z bramy zmiany warty^[16][17][31]. Czempion Silmane był niezmordowany i niepowstrzymany w podróży przez Tamriel, aby odzyskać części Laski Chaosu, mimo tego Tharn po odnalezieniu każdego z fragmentów nasyłał na byłego więźnia mroczne wizje oraz swoich sługusów, zawsze jednak bezskutecznie^[12][18][32]. W końcu czempion odzyskał ostatnią część Różdżki Chaosu, ukrytej w górze Dagoth-Ur, ale gdy ponownie złożył różdżkę, Tharn zadrwił z niego i zdradził, że wyssał z niej moc^[18][33]. Tharn zaprosił go również do cesarskiego pałacu, by czempion spróbował swoich sił w poszukiwaniach Kryształu Ognia^[18].

Były więzień nie zlękł się jednak i faktycznie udał się do Cesarskiego Miasta, po czym przedarł się przez cały kompleks, docierając do symulakra we własnej osobie^[34]. Po wyczerpującej walce, czempion pokonał Jagara Tharna, po czym używając Różdżki Chasu, wyssał energię z Kryształu Ognia, niszcząc tym samym Jagara i uwalniając prawdziwego Uriela Septima VII i generała Warhafta z więzienia w Otchłani^{[2][4][19][34]}. Cesarz nadał swemu wyzwolicielowi tytuł Wiecznego Czempiona i przyznał mu miejsce u swego boku^[34].

Dziedzictwo[]

Gdy Uriel VII został przywrócony na Rubinowy Tron, rozpoczął się okres uzdrawiania cesarstwa znany jako "Przywrócenie"^{[2][12][19][20]}. Po wyzwoleniu Uriel VII pracował pilnie nad zjednoczeniem Tamriel, choć czynił to bardziej subtelnymi środkami, nie wykazując już tej zuchwałości, jaką miał przed uwięzieniem^[2][4]. Uriel VII stwierdził, że zmiana jego strategii i usposobienia była spowodowana odrazą do wczesnych nauk i rad Jagara Tharna^[2]. Ze względu na zuchwałość i zakres jego spisku, Tharn został zapamiętany w historii jako arcyzdrajca Trzeciego Cesarstwa^[35][36][37]. Kilkadziesiąt lat po śmierci Tharna, około 3E 427, krążyły pogłoski że spadkobiercy Uriela VII zostali zastąpieni jego sobowtórami. Wiele osób zginęło, gdy Gwardia Pałacowa zaatakowała tłum, który żądał zabicia „fałszywych spadkobierców”^[38]. Około 3E 432 ostatni znani współpracownicy Tharna byli więźniami oczekującymi na śmierć w Róży, niesławnym więzieniu w Czarnych Mokradłach^[39].

Galeria[]

Przypisy[]

Nawigacja[]

Poprzednik Nieznany Pierwszy znany poprzednik Welloc	Tytuł Cesarski Mag Bitewny Tamriel	Następca Ria Silmane

Antagoniści
Główna seria		Jagar Tharn • Lord Woodborne • Dagoth Ur • Mehrunes Dagon • Alduin
Dodatki do głównej serii		Indoril Almalexia • Hircyn • Umaril Nieopierzony • Jyggalag • Lord Harkon • Miraak
Poboczne serie		Mehrunes Dagon • Amiel Richton • Quintus Varus • Gehenoth • Umbra' Keth • Molag Bal • Celemaril

Zobacz też[]

• Jagar Tharn (Arena)