Кармэн Арваль

Кармен Арваль (лац.: Carmen Arvale) — старажытнарымскі гімн арвальскіх братоў.

Арвальскія жрацы пакланяліся багіні земляробства Дэа Дзіі і прыносілі ёй ахвярапрынашэнні, каб забяспечыць вялікі ўраджай. Браты заўсёды абіраліся з сямей патрыцыяў, у той час як імператар у часы Рымскай імперыі заўсёды быў магістрам арвальскіх жрацоў.

Тэкст гэтага старажытнага гімна захаваўся ў запісе, які датуецца 218 годам н.э. і ўтрымлівае тэксты аб паседжаннях «братоў». Запісы зроблены архаічнай формай лацінскай мовы, якая ўжо ў эпоху імперыі была незразумелай.

Папаўдні «браты» апраналі свае тогі, збіраліся ў храме, прыносілі ахвярапрынашэнні, з’ядалі свіней і пілі кроў. Потым яны ішлі ў лес, дзе пад кіраўніцтвам протамагістра забівалі тлустую аўцу і даследавалі яе вантробы. Вярнуўшыся ў храм, спраўлялі лібацыі каля урн і перад храмам. Калі ўсе вярталіся да алтара храма, кожны арвальскі брат атрымоўваў за ўдзел у цырымоніі ўзнагароджанне ў 100 дэнарыяў. Пасля яшчэ некалькіх рытуалаў «браты» зачынялі храм, з якога выходзілі ўсе староннія. Зачыніўшыся ў храме, жрацы паднімалі да пояса прэтэксты, бралі набажэнскія кнігі і таньчылі, пеючы:

Лары, прыйдзіце да іх на дапамогу.

Марс, не дазволь напасці на натоўп смерці і разарэнню.

Насыцся, жорсткі Марс. Ты (звяртаючыся да аднаго з братоў) ускоч на парог. Стой! Бі парог.

Вы, а потым вы, заклікайце ўсіх дэманаў (абагатвораных нябожчыкаў ці вясковых багоў).

Ты ж, Марс, прыйдзі да нас на дапамогу.

Скачыце!

Арыгінальны тэкст (лац.)  

Enos Lases juvate (тры разы).

Neve lua rue, Marma, sins incurrere in pleores (тры разы).

Satur fu fere Mars. Limen sali. Sta. Berber (тройчы).

Seminus alternei advocapt conctos (тройчы).

Enos, Marmor, juvato (тры разы).

Triumpe (5 разоў).

Пасля танца ўваходзілі грамадскія рабы і забіралі кнігі.

У тэксце згадваюцца лары, старажытнарымскія божаствы, якія апекаваліся над побытавымі рэчамі (такімі, як дом, ачаг ці грамада), а таксама Марс, якога ўпрошваюць не рабіць бедствы на полі, просячы яго быць сытым.

• Трыумф