Фартуна

Фартуна (лац.: Fortuna) — старажытнарымская багіня лёсу, культ яе - адзін з самых старажытных, запазычаных Рымам культаў італійскага паходжання.

У Рыме Фартуна мела асаблівую пашану, значэнне яе ўзрасло, калі заняпала вера ў старажытных багоў. Гэта пра яе пісаў Пліній у I ст. н.э.:

«Ва ўсім свеце, ўсюды ў любы час дня галасы ўсіх заклікаюць і завуць толькі Фартуну, яе адну аспрэчваюць і абвінавачваюць, пра яе адну думаюць, яе адну славяць, яе адну выкрываюць і, лаючы, пакланяюцца ёй»

Вядомыя лацінскія прымаўкі «Fortuna caeca est» — «Лёс сляпы», «Fortuna faveat fortibus» — «Шчасце спрыяе адважным», «Fortuna fortes metuit, ignavos prernit» — «Лёс баіцца адважных, прыгнятае баязлівых» і інш.

• Кудрявцев О. Ф. Античные представления о Фортуне в ренессансном мировоззрении // Античное наследие в культуре Возрождения. — М.: 1984. — С. 50—57.
• Уколова В. И. Фортуна в мире западного Средневековья Архів��вана 11 сакавіка 2012. // Вестник истории, литературы, искусства. Т. 1. 2005. — С. 174—184.

• Пры напісанні артыкула выкарыстаны матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Эфрона (1890—1907).

	Фартуна на Вікісховішчы