İçeriğe atla

Aminoglikozit

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bileşiminde yalnız aminli şekerler bulunan bakteri öldürücü (bakteriyosid) antibiyotik.

Aminoglikozitler, aerob ve Gram negatif boyanan bakterilere karşı etkilidirler. Pseudomonas, Enterobakterleri, piyosiyanik basilleri ve bir ölçüde stafikokları öldürebilen antibiyotikler yer alır. İçlerinden streptomisin, kanamisin tüberküloza karşı etkilidir.[1]

Etki mekanizmaları aynıdır; bakterinin ribozom 30S alt ünitesine bağlanarak protein sentezini engellerler.

Sindirim yoluyla emilmezler, bu nedenle tümü kas içine şırınga edilerek verilir.

Böbrek ve içkulak için toksiktirler, bu yanetki böbrek yetmezliği durumunda artar. Böbrek hasarı kendisini akut tübüler nekroz olarak gösterir. Kulak sorunları ise hem duyma hem de denge problemi olarak sebat edebilir. Bunların dışında yan etki olarak nöromüsküler blok ve alerjik deri reaksiyonlarına da sebep olabilirler.

Bu gruptaki başlıca antibiyotikler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Neomisin B, framisetin ve paromomisin (protozoerlere etkili) gibi antibiyotikler, genel kullanımdaki toksiteleri nedeniyle yalnız yerel (lokal) olarak kullanılır ya da ağızdan alınırlar. Bağırsak mukozasınca emilmedikleri için, etkilerini burada gösterirler ve sindirim borusunun (esophagus) bazı enfeksiyonlarının tedavisinde kullanılır.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "AMİNOGLİKOZİD ANTİBİYOTİKLER" (PDF). Ankara Üniversitesi Açık Ders Malzemeleri. 3 Ağustos 2024 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.